جواد علیزاده کارتونیست پیشکسوت درباره کمیت و کیفیت فعالیت های هنر کاریکاتور در سال ۹۵ به خبرنگار مهر گفت: سال ۹۵ سال معمولی برای هنر کاریکاتور بود البته هر سال جشنواره های متعددی در این زمینه برگزار می شود و شاید باید گفت تمرکز بیش از اندازه ای روی برپایی جشنواره هاست و ماهیت اتفاق اصلی در این حوزه که بیمه هنرمندان این رشته و شرایط معیشتی آنهاست مورد غفلت واقع شده است.
وی ادامه داد: در زمینه کاریکاتور بدون شک سیاست‌ها باید تغییر کند و این را به خوبی می توان از عملکرد مهمترین رویداد تجسمی سال ۹۵ که برپایی جشنواره هنرهای تجسمی است فهمید. به اعتقاد من بهترین زمانی که می توان به کارتون های مطبوعاتی زمان انقلاب که کارتونیست ها با جانشان آن آثار را خلق کنند، پرداخت در همین جشنواره تجسمی فجر است.
این کارتونیست پیشکسوت بیان کرد: جشنواره تجسمی فجر شاید امروز برای اینکه عده ای جوان را سر شوق بیاورد خوب باشد اما یک جشنواره با ریشه نیست و باید مورد ارزیابی مجدد و ریشه ای قرار بگیرد.
علیزاده در پاسخ به این پرسش که آیا وقت آن نرسیده برای تشکیل انجمن صنفی کارتونیست ها که سال گذشته خبرگزاری مهر با حضور وی و جمعی از استادان این حوزه میزگردی تشکیل داد، حرکتی صورت گیرد، گفت: این مشکل بسیار قدیمی است و لازمه تشکیل چنین انجمنی این است که انجمن صنفی روزنامه نگاران پیش قدم شود. من هنوز هم امیدوارم صنفی برای کارتونیست ها تشکیل شود تا از حقوق آنها دفاع کند اما به نظرم جمع کردن این هنرمندان کنار یکدیگر کار بعیدی باشد.
وی درباره فعالیت های خود در سال ۹۵ و میزان رضایت از آنها اظهار کرد: من بیشتر فعالیت‌هایم را روی انتشار مجله ام گذاشته ام که به صورت نسبی راضی هستم و خوشحالم که در زمینه هنرهای تجسمی بخشی از کارم ترویج هنر است. بسیاری از کارتونیست های فعال و پویای فعلی از مجله ما کارشان را آغاز کردند. ما یک مسابقه ای در مجله برگزار می کردیم که در آن استعدادیابی داشتیم و امروز اکثر آن استعدادها در این هنر مشغول به کار هستند. ضمن اینکه من با هزینه شخصی این کار را پیش برده ام و نه از وزارت ارشاد و نه بخش مطبوعاتی هیچ کس کمکی به ما نکرده است زیرا همه به دنبال برپایی نمایشگاه و جشنواره هستند.
علیزاده در پایان درباره محمد رفیع ضیایی پیشکسوت کارتونیست که سوم تیر ماه ۹۵ درگذشت نیز گفت: ما به محض اینکه مطلع شدیم بخشی از مجله را به یاد و خاطره او اختصاص دادیم. او از همکاران خوب من در مجله «فکاهی» بود که همیشه ایده های بسیار نابی با خودش داشت و نظریه پرداز بسیار قدرتمندی بود. ما کارتونیست‌ها از تئوری های او بسیار بهره مند شده ایم. او جزو هنرمندانی بود که دوست نداشت مدام برود سراغ مسئولان و من هم فکر می کنم این مسئولان هستند که باید بیایند و حالی از ما بپرسند. ضیایی در سکوت و تنهایی فوت کرد و تنها در مراسم تشییع پیکرش دو مسئول آمدند و مراسمی گرفتند. باید قدر هنرمندان را تا وقتی زنده اند دانست.