به گزارش خبرنگار مهر، صادق زیباکلام دوشنبه شب در جشن سال نو در تالار خیام دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان با اشاره به اینکه روز ۲۰ فروردین چند سالی است که به نام روز ملی فناوری هسته ای نام گرفته است، اظهار داشت: هر گاه که تنها تصمیم گیرنده مسئولین باشند و از سایرین آحاد کشور اعم از مجلس و دانشگاهیان اظهارنظر نگیرند نتیجه جالب از آب در نمی آید و در مورد مسئله هسته ای اینگونه شد.
وی افزود: زمانی که مسئله هسته ای در دولت اصلاحات مطرح شد و به تدریج به صورت یک بحران درآمد تلاش مسئولان این بود که نگذارند این مسئله بصورت بحرانی برای کشور درآید که در این راستا سیاست کج دارمنشی در پیش گرفته شد و نگذاشتند که هسته ای به عنوان یک بحران بین المللی برای ایران دربیاید.
زیباکلام ادامه داد: این سیاست در سال ۸۴ که دولت احمدی نژاد بر سر کار آمد و اصولگرایان همه ارکان قدرت در کشور را به دست گرفتند کنار گذاشته شد و احمدی نژاد اعلام کرد که سیاست ما در خصوص موضوع هسته ای تغییر می کند و حتی سیاست قبلی را خائنانه اعلام کرد و بیان کرد ما با تمام قوا، هسته ای کشور را پیش خواهیم برد و عملا این کار را کردند. نتیجه آن، این شد که پرونده ایران در شورای امنیت در نیویورک مطرح و تحریم ها و قطعنامه ها علیه ایران صادر شد و وضعیتی که در سالهای پایانی دوره دوم دولت احمدی نژاد به آن دچار شد پیش آمد.
این تحلیلگر سیاسی عنوان کرد: رویکرد دولت احمدی نژاد این بود که چون هسته ای دستاوردهای زیادی برای کشور خواهد داشت لذا باعث ارتقای جایگاه ایران در دنیا خواهد شد بنابراین آمریکاییها و غربی ها که دشمن ایران بوده اند اینها نمی گذارند که هسته ای در خدمت جمهوری اسلامی قرار گیرد. رویکرد احمدی نژاد این بود که ما باید مقاومت کنیم آنچه در توان داریم بکار گیریم که برنامه هسته ای کشور جلو برود.
زیباکلام در ادامه اظهار کرد: چون هیچ نظر دیگری بجز نظر دولت در مورد هسته ای اجازه نداشت که در کشور مطرح شود و نه مطبوعات و نه صدا و سیما الا نظر رسمی دولتی چیزی نمی توانستند درباره هسته ای بیان کنند بنابراین مردم به اعتبار آنچه که دولت می گفت تصورشان این بود که هسته ای باعث می شود ما در علم، صنعت و تکنولوژی یک شبه ره صد ساله می رویم و باعث ارتقای جایگاه ژئوپولیک ایران در دنیا می شود و این بهایی دارد که تحریم ها است و این وضعیت تا پایان دوره احمدی نژاد ادامه داشت.
استاد دانشگاه تهران افزود: دولت روحانی این سیاست را کنار گذاشت و مذاکرات را با غربی ها و آمریکا بر سر مسئله هسته ای کشور را آغاز کرد.
زیباکلام یادآور شد: به تدریج که آثار و علائم پیشرفت در جریان مذاکرات ظاهر شد، اصولگرایان تندرو گرد هم آمدند و در سال ۹۲ در سفارت سابق آمریکا در تهران جمع شدند و نام خودشان را دلواپسان مذاکرات هسته ای گذاشتند و انتقاد از مذاکرات و رویکرد و سیاست دولت روحانی در این زمینه را شروع کردند.
وی تأکید کرد: برای اولین بار بود که در خصوص هسته ای جدا از نظر رسمی دولتی عده ای هم نظراتشان مطرح شد و به انتقاد و مخالفت از سیاست رسمی هسته ای دولت روحانی می پرداختند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: چیزی که دلواپسان و اصولگرایان تندرو متوجه نبودند این بود که اگر قرار است برنامه هسته ای کشور نقد شود چرا فقط تنها سیاست هسته ای روحانی نقد شود بلکه ابعاد سیاست دولت احمدی نژاد نیز باید نقد شود که اینجا برای اولین بار سیاست های هسته ای احمدی نژاد مورد نقد قرار گرفت که دستاورد آن چه بوده است.
وی با اشاره به چرایی اینکه غربی‌ها نمی‌خواهند کشور ما پیشرفت کند، ابراز داشت: ریشه مناقشه اینجا بود نه اینکه هسته ای باعث می شود ما پیشرفت کنیم و غربی ها این را نمی خواهند وگرنه کره شمالی با این پیشرفت هسته ای باید دنیا را می گرفت.
زیباکلام با بیان اینکه امروز که در فروردین ۹۶ هستیم می توان نگاه کرد که دستاوردهای هسته ای چه تحول بنیادی در اقتصاد کشور ایجاد کرده است و چه ارتقایی در سطح بین المللی برای کشور داشته است، تأکید کرد: مشخص شد خیلی از چیزهایی که در زمینه هسته ای گفته می شده شعارهایی برای تبلیغات سیاسی بوده تا اینکه در عالم واقعیت وجود داشتند.
وی گفت: در کشور ۲۰ هزار سانتریفیوژ با هزینه بسیار زیاد ساخته بودیم اما مواد اولیه برای تبدیل به اورانیوم سه درصد وجود نداشت، کیک زرد که ماده اولیه سانتریفیوژ بود به اتمام رسیده بود. میلیارد ها دلار خرج ساختن فردو شد و الان تبدیل به انباری شده است اینها نتیجه این بود که سیاست هسته ای فقط در اختیار دولت بود.
استاد دانشگاه تهران به نتیجه رسیدن برجام پس از مذاکرات طولانی اشاره و تصریح کرد: مخالفین از همان روزهای اول مخالفت و انتقادات خود را آغاز کردند که برجام دستاوردی نداشته و تحریم ها برداشته نشده است.
زیباکلام با بیان اینکه تحریم های علیه جمهوری اسلامی در حالت کلی سه دسته هستند، یادآور شد: دسته اول تحریم های ناشی از فعالیت های هسته ای، دسته دوم نقض حقوق بشر در ایران از نظر غربی ها و دسته سوم حمایت ایران از تروریسم بین المللی به گفته غربی ها و آمریکاییها است.
وی با بیان اینکه در نتیجه برجام تحریم ها درباره هسته ای مدنظر بود دیگر تحریم ها هیچ وقت قرار نبود لغو شود چون مذاکرات بر سر پرونده هسته ای بود، ابراز داشت: لغو تحریم های هسته ای هم قرار نبود یک شبه اتفاق بیافتد به مرور زمان آژانس راستی آزمایی می کند که تعهدات ما در چهارچوب برجام انجام شده و آن وقت تحریم ها شروع به لغو شدن می کنند.
استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: برخی مشکلات ما لزوما ناشی از تحریمها نیست بلکه به واسطه قوانین بین المللی در رابطه با مسئله بانکداری است که دربرگیرنده خیلی چیزهاست اولین و مهمترین آن این است که چقدر امنیت سرمایه گذاری در ایران وجود دارد.
زیباکلام افزود: اگر مشکلاتی درباره تجارت بین المللی وجود دارد قابل بحث است که ریشه این مشکلات چه میزان به مسائل هسته ای و چه میزان به ساختار اقتصادی کشور که اقتصادی فاسد و ناکارآمد دولتی است، مربوط است.