به گزارش خبرگزاری مهر، در ابتدای ویژه برنامه تجلیل و تقدیر از کیخسرو خروش هنرمند پیشکسوت خوشنویسی، سجاد نوروزی رئیس فرهنگسرای اندیشه ضمن خوش آمدگویی به حاضران و هنرمندان عرصه خوشنویسی، اظهار کرد: افتخار بزرگی است که توفیق برگزاری این برنامه را داریم. امیدوارم سایه بزرگانی چون استاد خروش سالیان سال بر سر هنر ایران باشد و هنر آیینی کشورمان به همت این بزرگان پرنور و درخشان باشد.
کاوه تیموری خوشنویس و شاعر که اجرای برنامه را نیز بر عهده داشت، در سخنانی با بیان این که هنر خوشنویسی ایران به مثابه منظومه است، بیان کرد: از اساتید تراز اول تا هنرجویان خوشنویسی و نستعلیق، در قوام و انسجام این منظومه درخشان نقش داشته‌اند. پدید آمدن اساتید تراز اول خوشنویسی در کشورمان، مدیون بستر اجتماعی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی فراهم شد.
تیموری درباره تاثیرگذاری خروش در هنر خوشنویسی کشورمان گفت: نقطه عطف کتاب‌های چاپ شده، دیوان حافظی بود که به خط ایشان نگارش شد و این اثر بر روی کاغذی کم کیفیت و چاپی ضعیف منتشر شد، اما با این حال در همان دوران، پرفروش‌ترین کتاب کشور بود و تاثیرگذاری آن به حدی رسید که تبدیل به کتابی بالینی در عرصه خوشنویسی شد. رازی که در کتابت استاد خروش وجود دارد را می‌توان در چیدمان ایشان پیدا کرد.
وی بیان کرد: سرمایه‌های خوشنویسی کشورمان تجدید ناپذیر هستند و هر چند در کشوری هستیم که تلفیقی نویسان جسور، مستقل نویسان پیش رو و هنرمندان با استعدادی در عرصه نستعلیق و خوشنویسی حضور دارند، اما باید توجه داشته باشیم که بزرگان این عرصه، تکرار نشدنی هستند و نباید در دعواهای سطحی به آن‌ها چوب حراج بزنیم.
وی همچنین گفت: استاد خروش دلباخته و شیفته زیبایی هستند. ایشان اوایل انقلاب پرتره‌ایی از حضرت امام خمینی (ره) نقاشی کردند و این اثر را به سفارش دل خود کار کردند. در تاریخ کشور، پرتره‌ایی با این تیراژ چاپ نشده است. این اثر از سال ۶۲ تا به حال در کتاب‌های درسی منتشر شده است.
سهیل محمودی شاعر نیز با بیان این که استاد خروش یکی از قسمت‌های مهم تاثیر ادبیات در روزگار ما بوده است، عنوان کرد: تا به امروز، یکی از بهترین ارتباطاتی که با غزلیات حافظ داشته ام، با کتاب هایی به خط مرحوم گلشن کردستانی و همچنین کیخسرو خروش بوده است و هنوز هم این آثار را نگه داشته ام.
سید علی حسینی پور دیگر خوشنویس حاضر در این مراسم با بیان نقل قولی از استاد حسین میرخانی مبنی بر این که «پهلوانی خط، کتابت است»، اظهار کرد: استاد خروش خط را خوب می‌نویسند اما پهلوانی چیز دیگری است و معتقدم خروش پهلوان خط ایران است.
شخصیت و دید هنری خروش همیشه در آثارش وجود داشته است
علیرضا مددی هنرمند خوشنویس، نیز درباره شیوه نگارش استاد خروش، اظهار کرد: زمانی که در سال ۵۶ خدمت استاد خروش رسیدم، ایشان به شیوه اساتید پیشین خود می‌نوشتند و تابع استاد خود بودند، البته سلیقه خود را هم در نوشتن داشتند. از اوایل سال ۶۰ تغییراتی در کار استاد خروش رخ داد و شیوه خود را کسب کرد و آرام آرام سلیقه خود را در شیوه کارش وارد کرد. کتاب‌های حافظ، خیام، مثنوی، لیلی و مجنون و ... را در دهه ۶۰ تالیف کرد و این آثار سلیقه خودش بود.
در اواخر دهه ۶۰ استاد تغییر در کار خود صورت داد و به قدما توجه نشان داد. توجیه ایشان این بود که وقتی از کوچه‌ای زیاد عبور می‌کنی، زیبایی‌های آن را نمی‌بینی و در این زمان اگر به کوچه قدیمی وارد شوی، جزئیات بیشتر و زیبایی‌های بیشتری خواهی دید
وی ادامه داد: در اواخر دهه ۶۰ استاد تغییر در کار خود صورت داد و به قدما توجه نشان داد. توجیه ایشان این بود که وقتی از کوچه‌ای زیاد عبور می‌کنی، زیبایی‌های آن را نمی‌بینی و در این زمان اگر به کوچه قدیمی وارد شوی، جزئیات بیشتر و زیبایی‌های بیشتری خواهی دید. در همان دوران و اوایل دهه ۷۰ ایشان تحت تاثیر خط قدما بود و البته باز هم سلیقه شخصی استاد در خط مشخص بود و ایشان خود را در بست در اختیار شیوه قدیم قرار نداد.
مددی بیان کرد: در دهه ۸۰ نیز، باز هم تغییری در کار استاد پیدا می شود و ایشان به کار قدیم خود بر می‌گردد. البته ظرافت‌های جدیدی در خط ایشان وارد می شود، که این ظرافت ها محصول توجه ی است که در دوره ای به خط قدما داشته اند.
این استاد خوشنویسی اظهار کرد: معتقدم استاد خروش همیشه، چه در دهه ۵۰ و چه بعد از آن، سلیقه و نظر خاص خود را در خوشنویسی داشته اند و هر چند در شیوه های مختلف وارد شدند، اما در نهایت استاد خروش و شخصیت و دید هنری ایشان همیشه در آثارشان وجود داشته است. استاد خروش به خط شخصیت داد و از جایگاهی که بود ارتقاء داد.
کاتب باید مرکبی از تمام خصوصیات خوب و حسنه باشد
داوود فرشباف رواسانی عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت درباره کتابت و دشواری‌هایی که در راه کتابت وجود دارد، بیان کرد: کاتب تلاش می‌کند خودش هم مرکبی از تمام خصوصیات خوب و حسنه شود و مرکب وجودش را با مرکب قلم درآمیزد و از کتابش غزلیات حافظی مانند اثر خروش منتشر شود.
حسین خسروی دیگر خوشنویس حاضر در این مراسم نیز با تاکید بر این که یکی از برکات زندگی‌ام این بوده که شاگرد خروش بوده‌ام، اظهار کرد: قدردانی از ایشان، قدردانی از هنر ایران است. یک خوشنویس دو عمر نیاز دارد تا به مرتبه کمال و استادی برسد، اما ایشان در طول عمر پر برکتشان هم در نقاشی و هم در خط به استادی رسیده اند.با گذشت و بی کینه بودن خروش نیز، در کنار رفتار کسانی که شایسته با ایشان رفتار نکرده اند از دیگر ویژگی های ستودنی شان است. همچنین امانت داری ایشان در مورد مکاتب خوشنویسی و روش تدریس ایشان به گونه‌ای بوده که هیچ گاه شاگردان‌شان هوس کلاس دیگری را نمی‌کردند.
شیوه خوشنویسی خروش سهل و ممتنع است
کامران کوهستانی مدیر عامل کتاب شهر با بیان این که شیوه خوشنویسی استاد خروش سهل و ممتنع است، اظهار کرد: خوشنویسی ایشان مانند کلام سعدی است و وقتی نگاه می کنیم، می بینیم که کلام ایشان ساده و زیباست ، اما کسی نمی توانند مانند او بنویسد.
کیخسرو خروش نیز در سخنان کوتاهی از برگزارکنندگان مراسم و اساتید خوشنویسی و حضار تشکر کرد و گفت: تصور می‌کنم در مورد من در این مجلس مبالغه شد. صمیمانه از محبت بی دریغ دوستان و هنرمندان سپاسگذارم.
در این برنامه مستند پرتره‌ایی از کیخسرو خروش پخش شد. در پایان، هدایا و لوح‌های تقدیری از سوی فرهنگسرای اندیشه، انجمن خوشنویسان ایران و دیگر مراکز هنری و شاگردان کیخسرو خروش به وی تقدیم شد.