به گزارش خبرنگار مهر، یوسف پریدار پیش از ظهر امروز شنبه در آئین نواختن زنگ هفته جهانی سلامت که با حضور مسئولان محلی در دبیرستان دوره دوم و دخترانه دانشوران دزفول برگزار شد، اظهار کرد: سازمان بهداشت جهانی که همه کشورهای جهان از جمله ایران در آن حضور دارند هر ساله یک هفته را به عنوان هفته سلامت اعلام می کند.
وی افزود: امسال شعار این هفته «زندگی سالم، بانشاط و امید» است که هر ساله بر اساس مهمترین معضل بهداشتی آن سال تعیین می شود یعنی معضل و بیماری که بیشترین تاثیر را روی طول عمر و کیفیت زندگی دارد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی دزفول، میزان امید به زندگی در ایران را ۷۲ سال برشمرد و تصریح کرد: یعنی اگر شخصی، بیماری خاصی نداشته باشد با یک زندگی عادی می تواند تا ۷۲ سال عمرداشته باشد هر چند در این بین بیماری ها و حوادث احتمالی نیز از جمله سکته و تصادف وجود دارد که امکان دارد فرد پیش از سن مذکور بمیرد.
پریدار، شایع ترین علت مرگ و میر زودرس در ایران را بیماری های قلبی و عروقی دانست و بیان کرد: میزان مرگ و میر در این زمینه ۴۷ درصد است.
وی تصریح کرد: عقل حکم می کند که متولیان بهداشت و درمان برای این مرگ های زودرس برنامه ریزی کنند و به پیشگیری بپردازند.
پریدار، مهمترین برنامه و علت شعار هفته سلامت امسال را بیماری افسردگی روحی دانست و گفت: افسردگی و چندین بیماری دیگر وجود دارند که عمر را کاهش نمی دهند اما در کاهش کیفیت زندگی تاثیر بسیار زیادی دارند.
وی با بیان اینکه بیماری افسردگی در کشور ما ناشناخته مانده و اکثر خانواده ها نسبت به آن غافل هستند، افزود: شیوع بیماری افسردگی روحی در کشورما بین هفت تا ۱۰ درصد است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی دزفول در ادامه بیان کرد: بیخوابی، بیقراری، عدم تمرکز، لاغری، عدم لذت از تفریحات، احساس پوچی، بی ارزش شدن دنیا، بی انگیزگی، ناراحتی مزمن، افکار خطرناک همانند خودکشی و بسیاری موارد دیگر از جمله علائم افسردگی روحی هستند که اگر افراد این بیماری را تشخیص ندهند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
پریدار در ادامه نسبت به شیوع بیماری افسردگی روحی در خوزستان هشدار داد و گفت: هم افراد و هم متولیان سلامت باید هوشیار باشند و مانع شیوع و افزایش این بیماری به ویژه در بین جوانان باشند.
وی همچنین با بیان اینکه این معضل باید در جامعه به خوبی شناسانده شود، تصریح کرد: تلاش ما در دانشگاه علوم پزشکی این است که جامعه افسردگان را در سطح شهرستان شناسایی کنیم و با همکاری عوامل دانشگاه بتوانیم با تبلیغات گسترده از آن پیشگیری کنیم