به گزارش خبرنگار مهر، در این نشست که به بهانه برپایی پنجمین کارنمای پژوهشی اعضای انجمن هنرمندان نقاش ایران (ویژه اعضای بالای ۴۰ سال) برگزار شد، معصومه مظفری، بابک اطمینانی، امیر سقراطی، محمدرضا فیروزه ای از اعضای انجمن و آسیه مزینانی معاون هنری خانه هنرمندان ایران حضور داشتند.
در ابتدای نشست بابک اطمینانی درباره اهداف برپایی این کارنماها گفت: ما برای برپایی این کارنماهای پژوهشی اهداف مختلفی را دنبال می کنیم که مهمترین آن باخبر شدن از چگونگی فعالیت اعضا و رسیدن به یک آرشیو منظم از رزومه و آثار اعضای انجمن است.
وی ادامه داد: در برپایی این کارنماها، ما هیچ داوری انجام نمی دهیم و هر هنرمند به انتخاب خود حداقل ۵ اثر از آثاری را که طی سال‌های اخیر خلق کرده است برای نمایش به ما می دهد.
اطمینانی بیان کرد: در حال حاضر کارنماها تبدیل به «بی ینال های» کوچک شده است که با ۴۰ یا ۵۰ هنرمند برگزار می‌شود. هدف ما این است که هنرمندها با ارائه حداقل ۵ کار خود ذهنیت و روحیات خود را در عرصه نقاشی به نمایش بگذارند تا مخاطب، گالری دارها و کیوریتورها آنها را بهتر بشناسند.
مسئول کمیته نمایشگاهی انجمن هنرمندان نقاش ایران با بیان اینکه در برپایی این کارنماها هم از اعضای پیوسته و هم اعضای وابسته انجمن دعوت می‌شود، مشارکت اعضای زیر ۴۰ سال انجمن را در چهار کارنمای قبلی ۳۲ درصد عنوان کرد و گفت: ما با همه اعضا تماس می گیریم و آنها را مستقیم دعوت می کنیم اما به دلایل مختلف عده ای در این رویداد شرکت نمی کنند. یکی از اهداف پژوهشی ما پیدا کردن دلایل شکل نگرفتن همکاری ها است. طی چهار کارنمای گذشته با ۵۱۵ نفر تماس گرفتیم که آثار ۱۸۷ نفر روی دیوار رفت و در مجموع هزار و ۱۱ اثر به نمایش گذاشته شد که حتی انتخاب قیمت آثار نیز به عهده خود هنرمندان است.
اطمینانی درباره پنجمین کارنمای پژوهشی نیز گفت: این کارنما با حضور ۴۵ نقاش بالای ۴۰ سال و عضو انجمن جمعه ۲۲ اردیبهشت ماه افتتاح می‌شود.
اگر از ۵ اثری که هنرمندی ارائه می دهد ۳ اثر حذف شود ما به او پیشنهاد می دهیم در دوره بعدی حضور پیدا کندوی در پاسخ به اینکه تا چه حد ممیزی شامل انتخاب آثار می‌شود و از نمایش باز می مانند نیز توضیح داد: ما در انجمن به هیچ وجه آثار را داوری نمی کنیم اما طبیعتا بر اساس شئونات و ... ممکن است آثاری ممیز شوند که این بخش به تشخیص خانه هنرمندان است. اگر از ۵ اثری که هنرمندی ارائه می دهد ۳ اثر حذف شود ما به او پیشنهاد می دهیم در دوره بعدی حضور پیدا کند.
در ادامه نشست معصومه مظفری در پاسخ به اینکه با توجه به اینکه تعداد زیادی از نقاشان عضو انجمن نیستند آیا تلاش دارید که به جذب هنرمندان نقاش خارج از انجمن هم اقدام کنید، بیان کرد: ما در انجمن، مجموعا کمی بیش از هزار عضو داریم و در حال حاضر نیز ۳۰۰ نفر پشت در هستند تا کارهایشان داوری شود و عضویتشان مشخص شود اما در اساسنامه انجمن نقاشان آمده است که انجمن در قبال جامعه هنری ایران مسئولیت دارد. برای همین ما به فکر جذب هنرمندان خارج از انجمن هستیم و شاید در نمایشگاه های دیگرمان از حضور آنها بهره ببریم اما در کارنمای پژوهشی موضوع ما ایجاد یک آرشیو در درون انجمن است وگرنه مشکل نبود آرشیو از هنرمندان تجسمی در کل سیستم هنری کشور وجود دارد. ما نمی دانیم در استانی مانند سیستان یا اصفهان چند نقاش حرفه ای کار می کنند. الان این کارنما شکل گرفته و ما از یک جامعه کوچکتر وارد جریان آرشیوسازی شده ایم. امیدوارم بتوانیم تکلیف این موضوع را مشخص کنیم و الگویی باشد برای گسترده تر کردن این موضوع.
وی افزود: این آرشیو کمک می کند که وقتی حرفه ای ها، کیوریتورها، گالری دارها و حتی پژوهشگران بخواهند درباره هنرمندان تحقیق یا انتخابی بکنند به یک آرشیو آماده مراجعه کنند.
در ادامه، اطمینانی در تکمیل صحبت های مظفری بیان کرد: کار خود انجمن این نیست که نحوه بیان و فرم و محتوای آثار هنرمندان را نقد و تحلیل و طبقه بندی کند. کار ما در این کارنماها جمع آوری داده هاست تا بتوانیم آنها را در اختیار هر خواهانی بگذاریم. ممکن است یک زمان کیوریتوری بخواهد با یک ایده، نمایشگاهی برپا کند و ما می توانیم منبع موثقی برای نحوه تفکر تعداد قابل توجهی نقاش معاصر باشیم.
امیر سقراطی هم درباره امکان برگزاری کارنماها در شهرستان ها بیان کرد: ما در هیچ شهرستانی گالری ای نداریم که بتوانیم با چنین گستردگی ای نمایشگاه برپا کنیم. نهایتا بتوانیم نمایشگاهی با حضور ۴۰ هنرمند بگذاریم که از هر کدام تنها یک اثر باشد که چنین نمایشگاهی دردی را دوا نمی کند. به گمان من آنچه مهم است برپایی ورک شاپ ها در شهرستان ها است اما انجمن متولی این کار نیست و بودجه لازم را ندارد. نهادهایی مانند وزارت ارشاد در این سال ها باید این وظیفه را انجام می دادند و از انجمن ها تقاضای کارشناس برای فرستادن به شهرستان ها و برپایی ورک شاپ ها می کردند.
وی ادامه داد: یکی از اهداف انجمن نقاشان که جزو آرزوهای ما محسوب می‌شود این است که یک گالری داشته باشیم و بتوانیم در طول سال دست‌چینی از آثار اعضا را به نمایش بگذاریم؛ فضای نمایشگاهی کوچکی که دائم در حال فعالیت باشد اما متاسفانه این کار بودجه زیادی می خواهد.
سقراطی همچنین خبر داد که قرار است از این پس در کارنماهای پژوهشی، نشست های نقد و بررسی و بحث و گفتگو نیز برپا شود.
معصومه مظفری در ادامه نشست در پاسخ به اینکه هیات مدیره جدید انجمن در عضوگیری چندان فعال عمل نمی کنند و افراد زیادی پشت در انجمن ایستاده اند، گفت: هیات مدیره انجمن ۳ سال یک بار تغییر می کند. متاسفانه هیات مدیره قبلی به دلیل مشکلاتی که در ثبت انجام شد نتوانست هیچ عضوگیری انجام دهد. وقتی ما کار را در هیات مدیره آغاز کردیم با خودمان فکر کردیم برای اعضایی که در حال حاضر داریم چه کارهایی می توانیم انجام دهیم و اگر صرفا بخواهیم اعضای جدیدی اضافه کنیم و نتوانیم کاری برای آنها انجام بدهیم این عضوگیری چه فایده ای دارد. در نتیجه فکر کردیم در ابتدا باید کمیته ها و آرشیو انجمن را سروسامان دهیم.
فیروزه ای دیگر عضو حاضر در نشست نیز در ادامه این بحث گفت: انجمن ۱۸ سال سابقه کار دارد و در این سال ها بالا و پایین های زیادی را دیده است. ما اگر عضوگیری را متوقف کردیم برای رفع اشکال کمیته ها بود. در این سال ها عضوهایی گرفته شده است که مدت هاست نقاشی نمی کنند و نقاش محسوب نمی شوند. متاسفانه نحوه عضوگیری طی دوره هایی به سامان نبوده است و اتفاقا آنان اعضای پیوسته هستند که حق رأی دارند. ما بدنبال تغییر جدی بودیم. در حال حاضر تغییراتی که در اساسنامه داده ایم در مرحله ثبت شرکت ها است. گرچه در این مدت ۵ جلسه برای عضوگیری اعضای جدید نیز برگزار کرده ایم و این طور نبوده که به طور کامل این موضوع را کنار بگذاریم.
در این زمینه مظفری تاکید کرد: در تابستان امسال بنا داریم روند عضوگیری را سرعت بیشتری دهیم.
مظفری همچنین گفت: دوره های هیات مدیره در انجمن نقاشان ۳ ساله است. از همان دوره نخست تلاش بر این بوده که از کسانی که در یک دوره عضو هیات مدیره بودند کسانی در دوره بعد نیز حضور داشته باشند اما در دوره هایی این اتفاق نیفتاد ضمن اینکه از همان دوره اول هیات مدیره به اشتباهات اساسنامه پی برده بود اما هر بار که به ارشاد برای تصحیح این اساسنامه مراجعه شد اساسنامه آماده ای روبروی هیات مدیره ها گذاشته شد که به مراتب بدتر از این اساسنامه بود. ما می دانیم یکی از ایرادات این اساسنامه این است که نمی توانیم هیچ عضوی را به دلیل عدم فعالیت حذف کنیم در حالی که در انجمنی مانند انجمن سینمایی اگر کسی تعداد سال مشخصی فعالیت نداشته باشد خود به خود عضویتش حذف می‌شود.
مظفری بیان کرد: منظور ما این نیست که در را ببندیم تا کسی نیاید اما باید بتوانیم برای اعضای خود کار قابل ملاحظه ای انجام دهیم.
وی در پاسخ به این سئوال که چگونه تضمین می کنید هیات مدیره بعدی، کارنماهای پژوهشی را تعطیل نکند، گفت: ما چنین تضمینی نمی توانیم بدهیم اما می توانیم هوشیار باشیم برای دور بعد کسانی را به عنوان اعضای هیات مدیره معرفی کنیم که برنامه داشته باشند.
اطمینانی نیز گفت: امیدوارم برپایی این کارنامه ها بتواند به نحوی قانونی به شکل آیین نامه دراساسنامه انجمن گنجانده شود و به عنوان وظیفه انجمن تلقی شود چرا که ثمرات بسیار خوبی داشته است.
در ادامه نشست آسیه مزینانی معاون هنری خانه هنرمندان ایران درباره دریافت درصد فروش از انجمن ها بیان کرد: این درصد بسیار ناچیز است و در حال حاضر ۵ درصد است اما واقعیت این است که خانه هنرمندان ایران به معنای واقعی از چتر حمایتی هیچ سازمانی بهره مند نیست. بودجه سالانه و مشخصی ندارد و با این وجود تمام تلاش خود را کرده تا خانه ای برای همه انجمن ها باشد. ما کمترین درصد ممکن را از فروش آثار از انجمن نقاشان گرفته ایم در حالی که در شورای عالی خانه هنرمندان توافق روی درصد فروش ۳۵ درصد است.
وی تصریح کرد: کارنمای پژوهشی یکی از فعالیت های بسیار موثر انجمن نقاضان ایران است که امیدواریم این فعالیت ادامه دار باشد.
مزینانی بیان کرد: کسب درآمد از هیچ انجمنی مساله خانه هنرمندان نیست. ما از ابتدای سال تا به امروز خدماتی که به انجمن ها ارائه کردیم در حدود ۴۰۰ میلیون تومان بوده است در حالی که دریافتی ما از خدمات آزادی که ارائه کردیم حدود ۳۰ میلیون تومان خواهد بود که هنوز آن را دریافت نکردیم اما ما نیز به همان گرفتاری های مالی دچار هستیم که انجمن ها گرفتار هستند.
مظفری در پاسخ به صحبت های مزینانی گفت: خوشبختانه در این چند سال اخیر برنامه ریزی در خانه هنرمندان منظم تر شده است و ما بسیار تلاش کردیم تا درصد فروش آثار را به ۵ درصد برسانیم. در طول یکسال سهمی که از فروش آثار نمایشگاه های انجمن به خانه هنرمندان ایران پرداخت کردیم ۶۰ میلیون تومان بود که از این بابت ناراحت نیستیم. اینجا ساخته شده برای انجمن ها و پولی که ما پرداخت می کنیم راه دوری نمی رود و خدمات رایگان بسیار خوبی را هم دریافت می کنیم. مساله ما هم اعلان پرداخت این ۵ درصد نیست.
مزینانی در پایان در پاسخ به این سئوال که تا به امروز خانه هنرمندان ایران یک شبکه خریدار مشخص و قابل تامل ندارد، بیان کرد: در حال حاضر یکی از افتخارات مدیریت فعلی خانه هنرمندان ایران این است که شورای عالی تجسمی در خانه هنرمندان تشکیل شده است و برای هر نمایشگاهی که خارج از فعالیت های انجمن ها باشد نظر این شورا اعمال می‌شود. اعضای شورا واقف هستند که خانه هنرمندان در مسیری که در سال های گذشته طی کرده نتوانسته استاندارد ارائه آثار هنری را حفظ کند و موقعیت ممتاز خود را در این زمینه از دست داده است. به همین دلیل خریدار و مجموعه دار احتمال اینکه اثر ممتازی در خانه هنرمندان پیدا کند کمتر می بیند. این مساله و مسائل دیگر دست در دست هم داده تا آن اعتماد لازم برای خرید آثار هنری توسط خریداران بالقوه از دست برود.
وی ادامه داد: ما در این دوره تلاش کردیم با نهادهای دولتی وارد مذاکره شویم و تفاهمنامه هایی را امضا کنیم. در مهمانی هنری که سال گذشته برپا شد ۵۰۰ میلیون تومان فروش داشتیم هر چند برای ما دردسرهای خودش را داشت. تمام تلاش ما این است که به وضعیتی برسیم که دوباره خانه هنرمندان جایگاه خودش را بدست بیاورد. در حال حاضر شبکه مشخص از خریداران داریم اما این لیست آنقدر قدرتمند نیست که به آنها افتخار کنیم.
مزینانی در پایان گفت: یکی از مزیت های خانه هنرمندان این است که ما به صورت روزانه با بازدید توریست های قابل توجهی روبرو هستیم اما قیمت گذاری آثار به گونه ای است که از نظر اغلب آنها گران است. به نظر می رسد باید روی این مسائل تصمیم گیری های جدی شود.
پنجمین کارنمای پژوهشی (ویژه اعضای بالای ۴۰ سال) ۲۲ اردیبهشت ماه با حضور ۴۴ هنرمند در خانه هنرمندان ایران برپا می‌شود.