حمزه اولیازاده عکاس که این روزها به همراه سه عکاس دیگر نمایشگاهی از عکس هایشان در خانه عکاسان جوان برپاست درباره این نمایشگاه به خبرنگار مهر گفت: نمایشگاه «سماع» که عکس های سوررئال من و شهاب الدین شکیبا، دریا توتونچی و آرتین حافظ القرآن در آن به نمایش گذاشته شده در واقع نمایشگاهی است که یک داستان طولانی پشت آن وجود دارد.
وی ادامه داد: ما میخواستیم عکس های سوررئالی از ترکیب فیگور زن و مرد و خوشنویسی داشته باشیم اما نمی خواستیم از نوشته های آماده استفاده کنیم و می خواستیم همه چیز اورژینال باشد برای همین از محمدسعید نقاشیان خواستیم در آتلیه حضور پیدا کند و متناسب با فیگورهایی که از آنها می خواستیم عکاسی کنیم همانجا خطوط را بنویسد.
این عکاس جوان با بیان اینکه در افتتاحیه نمایشگاه ۷۰ درصد کارها فروش رفت و از هر هنرمند در این نمایشگاه بین ۳ تا ۶ اثر به نمایش گذاشته شده در توضیح بیشتر خلق این عکس ها که روی مخمل چاپ شده اند و از دور به نقاشی شبیه تر هستند تا عکس گفت: این آثار بین ۳۵۰ تا یک میلیون تومان قیمت گذاری شده است اما اگر همین آثار توسط یک هنرمند متوسط نقاشی می شد با چنین دقت و فضاسازی حتما قیمتی بالاتر از ۷ میلیون تومان داشت.
اولیازاده با اشاره به اینکه این عکس ها با کمترین کار نرم افزاری بعد از عکاسی چاپ شده اند، بیان کرد: در اواخر عمر عکاسی آنالوگ تکنیکی در برخی دوربین های عکاسی تعریف شده بود به نام «دابل اکسپوز» به معنای دوبار عکاسی روی یک فریم عکس. این تکنیک این امکان را به عکاسان می داد که دو عکس را با هم هنگام عکاسی تلفیق کنند و در واقع روی یک فریم دوبار عکس بگیرند اما در همان روزگار در ایران خیلی ها کاربرد این امکان را نمی دانستند. در عکاسی صنعتی و تبلیغاتی برای رسیدن به نور مطلوب گاهی از آن استفاده می شد اما در عکاسی هنری کاربرد نداشت چون همان موقع همین کار را در لابراتور با دخل و تصرف روی کاغذ عکاسی انجام می دادند.
این مدرس عکاسی ادامه داد: به هر حال این تکنیک فراموش شد تا بعدها که در فوتوشاپ پنجره ای برای تلفیق چند عکس ایجاد شد اما همین امروز هم در برخی دوربین های دیجیتال امکانی به نام «مولتی اکسپوز » وجود دارد. این شیوه را من برای اولین بار در خانه عکاسان جوان تدریس کردم که عکاس بتواند هنگام عکاسی و بدون استفاده از نرم افزار چند عکس را با هم تلفیق کند. خروجی این کلاس ها نمایشگاهی بود که چند ماه پیش به اسم «عکس رخ ساقی» در همین مکان برپا شد و مورد استقبال قرار گرفت. در آن نمایشگاه بر اساس یک رمان عکس ها خلق شد و از بناهای تاریخی عکاسی شده بود اما این بار تصمیم گرفتیم کاری کنیم که کپی رایت اثری که با آنچه قرار است بسازیم تلفیق می شود (نوشته ها) به خودمان تعلق داشته باشد.
اولیازاده در پایان گفت: به گمانم تجربه ای که ما در این نمایشگاه ارائه می دهیم یک امکان و فرصت متفاوت برای عکاسان است که بسیار هم شیرین و جذاب است.