به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر؛ سمیه باقرصاد، مجری طرح «الکتروریسی PCL/ آلوئه‌ورا و بررسی خاصیت ضد میکروبی نانوالیاف حاصل از آن» با اشاره به چالش‌های موجود در زمینه درمان جراحات پوستی، گفت: در این تحقیق با بهره‌گیری از گیاه آلوئه‌ورا که از دیرباز در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفته توانستیم داربست نانولیفی مقرون به صرفه با خواص بیولوژیکی بسیار مطلوب و بدون عوارض جانبی تولید کنیم.
وی هدف این پژوهش را استفاده از عصاره‌های گیاهی به جای مواد شیمیایی درمان کننده ذکر کرد و ادامه داد: استفاده از گیاهان دارویی با قابلیت کشت فراوان در ایران، نه تنها موجب رونق اقتصاد کشور شده بلکه جایگزین مناسبی برای داروهای با پایه‌های شیمیایی است؛ ضمن آنکه این مواد احتمال بروز عوارض جانبی را برای بیمار کاهش می‌دهد و می‌توان از آن زخم‌پوشی با قیمت ارزان‌تر تولید کرد.
باقرصاد یادآور شد: در این تحقیقات توانستیم عصاره گیاه آلوئه‌ورا را بدون هیچ گونه تغییر در ساختار و ترکیبات شیمیایی آن استخراج کنیم.
این محقق ژل آلوئه‌ورا را حساس در برابر اکسیداسیون توصیف کرد و افزود: بعد از این مرحله با کمک پلیمرهای ژلاتین و پلی‌کاپرولاکتون (PCL) و با بهره گیری از تکنیک الکتروریسی هیبریدی، داربست نانولیفی سه جزئی بهینه شامل ژلاتین/آلوئه‌ورا/ PCL را تولید کردیم و در نهایت خواص بیولوژیکی آن چون زیست تخریب پذیری، قابلیت رهایش دارو، ضد باکتری و قابلیت تکثیر سلولی و همچنین ویژگی‌های مورفولوژیکی، مکانیکی و شیمیایی داربست نانولیفی تولید شده را مورد تحلیل و بررسی قرار دادیم.
مجری این طرح تحقیقاتی، استخراج عصاره آلوئه‌ورا با حفظ تمام خواص بیولوژیکی مثبت آن یکی از مهمترین پیچیدگی‌های اجرای این پژوهش نام برد و خاطر نشان کرد: از طرف دیگر آلوئه‌ورا به تنهایی قابلیت الکتروریسی به منظور تولید نانوالیاف را ندارد از این رو باید از زیست پلیمرهای کمکی با خواص مورد نظر و شرایط الکتروریسی مناسب استفاده کرد تا داربست نهایی دارای خواص بهینه باشد.
به گفته وی محصول تولید شده در این پژوهش با هدف استفاده در حوزه مهندسی بافت به خصوص در درمان بافت پوست آسیب دیده مانند جراحات ناشی از سوختگی تولید شد.
باقرصاد با بیان اینکه امروزه برای درمان زخم‌های عفونی به ویژه سوختگی‌ها عمدتا از زخم پوش‌های حاوی نقره و یا مواد شیمیایی دیگر استفاده می‌شود، گفت: استفاده از این زخم پوش‌های می‌تواند برای بیمار دارای عوارض جانبی متعددی باشد ولی استفاده از زخم پوش‌های حاوی گیاهان دارویی نظیر محصول تولید شده در این پژوهش می‌تواند عوارض جانبی را کاهش دهد.
مجری طرح یادآور شد: ترکیب پلیمری استفاده شده، روش الکتروریسی، نحوه استخراج عصاره گیاهی و نتایج بیولوژیکی منحصر به فرد این داربست، مضمون اصلی این تحقیق هستند.
وی از اجرای آزمون‌های حیوانی این زخم پوش گیاهی خبر داد و اظهار کرد: پس از اخذ تاییدیه از سازمان غذا و دارو وارد فاز صنعتی شدن آن خواهیم شد.
به گفته این محقق مهمترین مزیت رقابتی این طرح استفاده از گیاه دارویی آلوئه‌ورا به جای داروهای گران قیمت و اغلب با اثرات جانبی جبران ناپذیر و انتخاب مناسب‌ترین روش عصاره گیری و الکتروریسی در جهت حفظ تمام خواص موثر اجزاء تشکیل دهنده داربست است.
وی کاربرد این زخم پوش را در مهندسی بافت پوست به منظور بهبود جراحاتی نظیر سوختگی‌ها و زخم‌های عفونی دانست.
این طرح توسط سمیه باقرصاد با راهنمایی دکتر سید هژیر بهرامی و دکتر محمدرضا محدث مجتهدی و مشاوره دکتر مرضیه رنجبر محمدی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرایی شده است.