تیم ۹ نفره بوکس جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا در حالی دو مدال به دست آورد که  یکی از این مدال‌ها بخاطر تعداد کم شرکت کنندگان از روز نخست به ایران رسیده بود!

به گزارش خبرنگار مهر، تیم بوکس جوانان ایران با ۹ بوکسور در رقابتهای قهرمانی جوانان آسیا شرکت کرد و در پایان ۸ نماینده از گردونه رقابتها حذف شدند و تنها یکی از نمایندگان ایران یعنی رضا حسن نیا در ۸۱ کیلوگرم با دو پیروزی به فینال مسابقات رسید و موفق شد در فینال به مدال طلا دست پیدا کند.

در کنار این مدال طلا باید به برنز امیرحسین ثقفی  نماینده  سنگین وزن ایران هم اشاره کرد. مدالی که بدون هیچ زحمتی به دست آمد و شاید بتوان ثقفی را خوش شانس ترین نماینده ایران و حتی آسیا در این مسابقات دانست که با یک باخت و حذف از گردونه رقابتها برنز آسیا هم گرفت!

ماجرا از این قرار بود که در این وزن تنها ۴ بوکسور شرکت کرده بودند که پیش از آغاز مسابقات مدال برنز (با توجه به وجود سومی مشترک در این مسابقات) هر ۴ شرکت کننده قطعی بود و ثقفی با بدترین نتیجه ممکن و حذف از مسابقات به برنز رسید که طبیعی است این مدال را نباید به نام کادر فنی زد.

آنچه مسلم است سطح این دوره از رقابتها بر خلاف آنچه برخی مسئولان فدراسیون عنوان می کنند بالا نبود. موفق ترین تیم، ازبکستان بود که با ۵ مدال طلا قهرمان شد و ایران هم به لطف یک طلا و برنز اهدایی آسیا در جایگاه چهارم ایستاد. هر چند نباید زحمات همیشگی ملی پوشان جوان ایران را نادیده گرفت اما بوکس ایران در روزهایی که ادعا می کند رو به جوانگرایی آورده و در این بخش تمرکز دارد همچنان با مشکل روبه رو است.

کسب خوش رنگ ترین مدال آسیا توسط یک جوان ایرانی اتفاق بزرگی است اما آیا کسی از کادر فنی در خصوص حذف ۸ نماینده دیگر سوالی می کند؟ آیا در روزهایی که چهره هایی همچون حسین نهرودی با کوله باری از تجربه و موفقیت در خارج از گود هستند باید میدان را به افرادی سپرد که اگر در تیم ملی نباشند شروع به انتقاد می کنند و بهای سکوتشان مربیگری در تیم ملی است؟

چگونه می شود دو نماینده از ایران در سمیناری در حاشیه رقابتهای قهرمانی بوکس جوانان آسیا حضور پیدا می کنند اما خبر حضورشان از سوی فدراسیون اسیر بایکوت خبری می شود؟ آیا هیچ اتفاقی در این سمینار رخ نداده است؟ این در حالی است که گفته می شد قرار است در خصوص افزایش سهمیه جهانی بوکس ایران در این همایش اقداماتی صورت گیرد.

آیا درست است که تیم ملی بزرگسالان را به مربی خارجی بسپاریم و جوانان را به دست جوانان داخلی؟ مربی خارجی که رزومه خاصی هم ندارد چه تاثیری بر بوکس بزرگسالان ایران خواهد گذاشت و آیا مربیان داخلی در آن سطحی بوده اند که بتوانند بوکسورهای جوان ملی پوش را آموزش دهند تا جایی که مثل امروز حدود ۹۰ درصد ملی پوشان در برابر حریفان نه چندان مطرح خود در آسیا حذف نشوند؟

مربی تیم بوکس جوانان از تعریف و تمجید هیات ژوری از بوکس ایران می گوید. آیا هیات ژوری عملکرد تیم ازبکستان، قزاقستان و یا ژاپن را ندیده بود که به تمجید از بوکس ایران با ۸ نماینده حذف شده پرداخته است؟ مربیان تیم ملی مدال برنز ثقفی را فراموش کنند. اگر فراموش نکنند باید به یادشان بیاریم که شاگرد آنها با شکست در اولین مبارزه خود و حذف از مسابقات به این مدال رسیده است. 

فدراسیون بوکس که این روزها اهتمام ویژه ای برای تکذیب خبرهای درست رسانه ها دارد به جای تمرکز در این بخش به فکر تیم های ملی خود باشد. بوکس ایران غنی از استعدادهایی است که می توانند پشتوانه خوبی برای تیم ملی بزرگسالان و ستاره های قدیمی باشند به شرطی که هرکس در فدراسیون بوکس تصمیم گیرنده است(خواه رئیس، خواه نایب رئیس و خواه دبیر) به بیراهه نرود. راه ناطق نوری راه درستی بود که منجر به ستاره سازی هایی شد که هنوز که هنوز است هیچ جایگزینی برای آنها پیدا نمی شود، مبادا عده ای راه ناطق نوری را به بیراهه ببرند.