علی دارابی در صفحه شخصی‌اش نوشت: برخی به درستی صداوسیما در جمهوری اسلامی را به مثابه قوه چهارم می نامند. واضعان قانون اساسی هم در زمان تنظیم آن، عزل و نصب رییس صداوسیما را از وظایف و اختیارات مقام معظم رهبری دانستند و نظارت بر این رسانه را بر عهده سه قوه تعریف کردند و هیچ کدام از قوا رجحانی بر دیگری ندارند.
البته در طول این سال ها دولت ها همواره توقع و انتظارشان این بوده که صداوسیما به منزله روابط عمومی و تریبون خاص دولت ها باشند. از سوی دیگر رسانه ملی نیز به خاطر رعایت استقلالی که داشته است همواره مورد انتقاد دولت های مستقر بوده است. با نگاه اجمالی به دولت آقای روحانی ، آقای احمدی نژاد و آقای خاتمی متوجه این فضا می شویم.
تنها در دوره مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی ، دولت از عملکرد صداوسیما گلایه ندارد، دلیل این ماجرا هم این بود که رییس صداوسیما برادر رییس جمهور بوده و هماهنگی های لازم در حد اعلا میان رییس دولت و صداوسیما برقرار بوده که البته آن هم آسیب های جدی به نظام اطلاع رسانی کشور در همان مقطع و پس از آن وارد آورد.
سخن این است که صداوسیما باید رسانه ای پیشرو باشد، نه پیرو. صداوسیما برای این پیشروی می بایست ناظر بر فعالیت های دولت ها و آمد و شد قدرت های سیاسی باشد. این سخن به معنای این نیست که اشکالات وارده بر صداوسیما در حوزه های مختلف از جمله خبر و اطلاع رسانی را نادیده بگیریم. این نواقص حتما باید برطرف شود و شخص رییس کنونی صداوسیما نیز از منتقدان جدی این مسئله است و به دنبال اصلاحات این ضعف ها می باشد.
دولت ها اگر بخواهند بودجه صداوسیما را به نوعی گروگان بگیرند تا از این طریق به صداوسیما فشار وارد کنند، امری ناپسند است. صداوسیما به لحاظ جایگاه و حوزه فعالیتی که دارد، می بایست دولت ها و مجلس شورای اسلامی، بودجه و اعتبارات مورد نیاز آن را تامین کنند تا مشکلی در امر رسانه روی ندهد.
امروز صداوسیما در خط مقدم نبرد با رسانه های استکباری است و اگر در جنگ سخت، ارتش، سپاه و سایر نیروهای نظامی و امنیتی ما با سربلندی پیروز هستند، در عرصه جنگ نرم نیز باید صداوسیما را از هرنظر پشتیبانی کنیم تا پیروز این میدان گردد.
صداوسیمای مستقل، فراجناحی و فرادولتی ولی در خدمت نظام، همراه و حامی دولت ها و قوای سه گانه، به نفع همه مردم و مسئولان است و اینطور رسانه ای ضامن رشد و توسعه پایدار کشور است.