به گزارش خبرگزاری مهر، اول ذی القعده، سالروز ولادت شخصیتی از دودمان ولایت و امامت را جشن می‌گیریم که به نصّ روایات اهل بیت(ع) دارای مقام شفاعت در روز قیامت و وعده تضمین بهشت بر زائر بامعرفت حرمش داده شده است. همان بانویی که قلب‌های آکنده از مهر و عشق به خاندان رسالت او را دختر، خواهر و عمه امام خطاب کرده و میعاد حضور در حرمش را لحظه‌شماری می‌کنند.
آیت الله جوادی آملی در جلسات متعددی ضمن تبیین عظمت مقام کریمهٴ اهل بیت(علیهم السلام) و وجود روح ملکوتی برای انسان با منزلت، به تشریح سرّ پاداش بهشت برای زائر آن بانوی کرامت پرداخته و بیان داشت: اعمالی که باعث ورود در بهشت است یکسان نیست؛ بعضی از عملهای خیر باعث می‌شود انسان به بهشت راه پیدا کند و بعضی از اعمال خیر سبب می‌شود که بهشت در اختیار اوقرار بگیرد، نه او در اختیار بهشت، لذا سرّ اینکه وجود مبارک امام هشتم و امام نهم(سلام الله علیهما)فرمودند، هر کس کریمهٴ اهل‌بیت فاطمهٴ معصومه (سلام الله علیها) را زیارت کند بهشت برای او است، بدین خاطر است که او اهل ولایت است، اگر کسی پیوند ولایی با دودمان عصمت و طهارت داشته باشد، می‌کوشد که رایحهٴ ولایت و طعم ولایت در هستی او پدید آید و خود جزء اولیای الهی بشود، اگر کسی جزء اولیای خدا و «ولیّ‌الله» شد، در آن صورت بهشت مشتاق او است.
این حکیم متأله با استناد به روایات معصومین(ع)، شرط ورود به بهشت برای زائر آن حضرت را معرفت به حق ایشان دانسته و اظهار داشت: از وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) روایتی به ما رسیده است که فرمود: اگر کسی خواهرم کریمه اهل‌بیت فاطمهٴ معصومه را «عارفاً بحقّها» زیارت کند بهشت برای او ثابت است، معلوم می‌شود کریمهٴ اهل‌بیت فاطمهٴ معصومه(س) حقّی دارد که بعضی از زائران به حقّش عارف هستند و برخی عارف نیستند و آن حضرت را تنها به عنوان خواهر امام و دختر امام و عمه امام می‌شناسند و زیارت می‌کنند که اینها بخشی از فضیلت و ثواب را دریافت می دارند، اما به ثواب کامل راه نمی یابند. لیکن برخی دیگر از زائرین آن حضرت، حقّ این کریمه را می‌شناسند که امام هشتم(ع) فرمود هر کس خواهرم را «عارفاً بحقّها» زیارت کند بهشت برای او است.
آیت الله العظمی جوادی آملی در تبیین بخشی از زیارتنامۀ حضرت فاطمۀ معصومه(س)که می خوانیم؛«یا فاطمة إشفَعی لیّ فی الجنة فإن لَکِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، مقام شفاعت آن کریمۀ اهل بیت را این گونه بیان کرد: کسی حق شفاعت دارد که در کنار عدالت الهی از مظاهر اسمای حسنای خدا باشد. خداوند اگر با عدل خودش با ما رفتار بکند بسیاری از انسان ها آسیب خواهند دید، ولی اگر رحمت او ضمیمهٴ عدل او گردد در این صورت به این کار «شفاعت» می گویند.
لذا اگر حضرت فاطمه معصومه (س)به این مقام رسیده است که همه بزرگان، همه علما، همه مراجع، در کنار بارگاه ملکوتی او عرض می‌کنند: «یا فاطمة إشفَعی لی فی الجنة..» معلوم می‌شود که حقّ شفاعت دارد، شما می‌بینید همهٴ مراجع بزرگ در کنار قبر کریمۀ اهل بیت(س)می‌گویند از ما شفاعت نما، زیرا در قیامت همگان به شفاعت خاندان پیغمبر(علیهم الصلاة و علیهم السلام) نیازمندند.
آنها که اهل بهشت‌اند به برکت شفاعت درجاتشان رفیع می‌شود، همه شیعیان و کسانی که دینشان مورد رضایت خداوند است نیازمند به شفاعت‌اند، یا در نجات از جهنّم یا در تخفیف از عذاب و ورود به بهشت یا ترفیع درجات بهشت، به هر تقدیر در همهٴ این مراحل و درجات به شفاعت نیازمندند. اینکه همه بزرگان در پیشگاه این کریمه عرض می‌کنند «..إشفَعی لی فی الجنة فإن لَکِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، معلوم می‌شود که وجود مبارک این کریمه از ولایت الهی برخوردار است و با قرآن همراه است و از قرآن جدا نمی‌شود، چنین مقامی را اگر کسی بشناسد و آن حضرت را با این معرفت زیارت کند استحقاق بهشت را خواهد داشت.
همۀ این امور نشان می‌دهد که حضرت فاطمه معصومه(س) به چه جایگاهی رسیده است که امام هشتم و امام نهم(سلام الله علیهما) هم ترغیب کرده‌اند که آن حضرت را زیارت کنید به نحوی که وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) زیارتنامه خاصی مقرر کرده است و هم در این زیارتنامه جملاتی را بیان فرمودند که نشانهٴ مقام و منزلت والای حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) می باشد.