به گزارش خبرگزاری مهر، کمیته دستگاهی دانشگاه تبریز با همکاری دبیرخانه هیأت حمایت از کرسیهای نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، «همایش یک‌روزه آشنایی با کرسیهای نظریه‌پردازی، نقد و مناظره» را روز دوشنبه ۱۳۹۶/۰۵/۰۲ در محل دانشگاه تبریز برگزار کرد.
این نشست با حضور و سخنرانی حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه، رئیس دبیرخانه هیأت حمایت از کرسیهای نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، دکتر محمدرضا پورمحمدی رئیس دانشگاه تبریز و جمعی از روسا و معاونین دانشگاه‌های زنجان، تبریز و اردبیل همراه بود.
کرسیهای نظریه‌پردازی و ترویجی جنبش و تحرک علمی ایجاد می‌کند
حجت‌الاسلام خسروپناه در نشست تخصصی آشنایی با کرسیهای نظریه‌پردازی، نقد و مناظره که با حضور روسای دانشگاه‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و زنجان در تالار اهل دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز برگزار شد، با اشاره به سابقه تشکیل هیأت حمایت از کرسیهای نظریه‌پردازی در شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: هیأت حمایت دارای پنج شورای تخصصی علوم عقلی، علوم نقلی، علوم رفتاری، علوم اجتماعی و کرسی هنر، معماری و شهرسازی است که اساتید و صاحب‌نظران برجسته اعضای علمی آن را تشکیل می‌دهند.
وی ادامه داد: در اکثر دانشگاه‌های کشور کمیته‌های دستگاهی تشکیل شده که طرحنامههای نظریه‌پردازی، نوآوری، نقد و یا طرحنامه های کرسیهای ترویجی اساتید و اعضای هیأت علمی هر دانشگاه به این کمیته ارسال می‌شود و کمیته دستگاهی نیز مسئولیت ارزیابی اولیه طرحنامه را دارد.
خسروپناه افزود: اعضای شوراهای تخصصی پنج‌گانه نیز علاوه بر ارزیابی اولیه طرحنامههایی که به‌طور مستقیم به آن‌ها ارجاع می‌شود، مسئولیت تعیین و معرفی داوران و ناقدان پیشنهادی هر اجلاسیه به دستگاه مجری را دارند.
رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران در ادامه با اشاره به اینکه داوری‌ها در خصوص طرح‌هایی که برای نظریه‌پردازی ارائه می‌شود باید با توسعه سلایق مختلف بررسی شود، افزود: در اجلاسیه ها مباحث بسیار جدی، مستدل و علمی برای نقد موضوعات مطرح می‌شود و اساتید بدون تعارفات رایج نظرات و استدلال‌های خود را ارائه می‌کنند.
وی افزود: بر اساس همین نگاه سخت‌گیرانه و بدون تعارف است که وقتی به آمار تعداد نظریات ثبت‌شده در طول سال‌های فعالیت دبیرخانه نگاهی می‌اندازیم، این رقم را بسیار کم و در حدود ۳۳ نظریه میبینیم.
خسروپناه در ادامه گفت: ازجمله نشست‌های علمی دیگری که با حضور ناقد برگزار می‌شود و فضای حاکم بر آن متفاوت از کرسیهای نظریه‌پردازی است، کرسیهای ترویجی نام دارد که در آن اساتید برای بیان نظرات خود آزادانه‌تر عمل می‌کنند.
وی بیان کرد: در کرسیهای نظریه‌پردازی، یک صاحب نظریه می‌خواهد حرف جدیدی بزند و به تعبیری علم را یک‌قدم جلو ببرد ولی در کرسیهای ترویجی فرد نمی‌خواهد نظریه جدید بدهد، حرفی که دیگران از قبل گفته‌اند را می‌خواهد تکرار کند. این کرسی‌ها بیشتر مباحثه و گفتگو محور هستند تا نظریه‌پردازی، در این گفتگو ممکن است برخی حقایق روشن شود و برخی مطالب نفی و رد یا اثبات گردد.
خسروپناه با اشاره به انواع کرسیهای تخصصی و ترویجی گفت: در آیین‌نامه هیأت حمایت کرسیهای تخصصی به سه دسته کرسیهای نظریه‌پردازی، کرسیهای نوآوری و کرسیهای نقد طبقه‌بندی شدند و کرسیهای ترویجی نیز در دو قالب عرضه و نقد دیدگاه علمی و مناظره علمی انجام می‌پذیرد.
رئیس دبیرخانه هیأت حمایت در بخش دیگری از سخنرانی خود با اشاره به عدم تمایل در برگزاری کرسیهای ترویجی از طرف مدیران و روسای دانشگاه‌ها گفت: باید تلاش شود کرسی‌ها سیاسی نشوند و نشست‌ها و کرسی‌ها به‌صورت علمی و بدور از هیجانات و تعارفات متداول برگزار شوند. چرا که کرسیهای ترویجی و نظریه پردازی جنبش و تحرک علمی در فضای علمی کشور ایجاد می‌کند.
عضو شورای تحول و ارتقای علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی اراده جمعی حوزه ریاست را اصلی‌ترین عامل موفقیت کرسیهای نظریه‌پردازی و ترویجی دانست و گفت: روسای دانشگاه باید در آغاز نسبت به راه‌اندازی کرسیهای ترویجی اقدام کنند تا به دنبال آن کرسیهای نظریه‌پردازی ایجاد شود.
وی بابیان اینکه تسهیلات اجرایی کرسیهای نظریه‌پردازی باید فراهم شود، افزود: این امر می‌تواند در مصوبات داخلی دانشگاه‌ها اعمال شود و مصوباتی برای حمایت از صاحبان و مشارکت‌کنندگان کرسیهای نظریه‌پردازی و ترویجی در نظر گرفته شد.