نگاهی به اتفاقات این فصل از لیگ برتر فوتسال نشان می‌دهد که این رشته هم پا جای پای فوتبالی می‌گذارد که از حرفه‌ای بودن فقط اسمش را یدک می‌کشد.

به گزارش خبرنگار مهر، تعداد زیادی از تیم های لیگ برتری فوتبال ایران سالهاست که هیچ نشانی از حرفه ای بودن ندارند. آنها نه تنها از داشتن امکانات اولیه همانند زمین تمرین مناسب و آکادمی محروم هستند بلکه در پرداخت تعهدات مالی هم درمانده اند و هر سال میلیاردها تومان بدهی از خود بر جای می گذارند. زیان‌ده بودن و فقر زیرساختی فوتبال در سالهای اخیر به رشته فوتسال هم سرایت کرده طوریکه شاهد حضور تیم‌هایی در این رشته هستیم که در پله اول حرفه‌ای بودن مانده‌اند.

در فصل جاری لیگ برتر فوتسال تیم‌هایی حضور دارند که حتی از تکمیل کردن مدارک خود برای شرکت در این رقابتها عاجزند و هر هفته از سوی کمیته فوتسال برای حذف از این رقابتها تهدید می شوند؛ هرچند این تهدیدها هم بی ثمر است و سرانجام کمیته فوتسال مقابل بی نظمی این تیم ها هم کوتاه می آید! تعدادی از این تیم‌ها حتی قادر نبودند مبلغ ورودی لیگ برتر که ۳۵ میلیون تومان است را بدهند و در قالب چِک، پرداخت این مبلغ را متعهد شده اند.

اگر از این مشکلات چشم پوشی کنیم، به تیم هایی می رسیم که به زمین و زمان بدهکارند و مشخص نیست با این وضعیت چرا اصرار به حضور در لیگ برتر دارند. نمونه این تیم ها «ارژن شیراز» است که هنوز ۴۰ درصد قرارداد فصل گذشته بازیکنانش را پرداخت نکرده است و برای این فصل از مسابقات، فقط یک دست لباس دارد. این لباس هم به همت اطرافیان تیم تهیه شده و در واقع باشگاه در تامین لباس تیم هم درمانده بوده است. گفته می شود تیم ارژن برای بازی با فرش آرا در مشهد، هتلی را رزرو کرده است ولی پولی برای پرداخت هزینه هتل ندارد!

نمونه دیگری از این دست، تیم «آتلیه طهران قم» است؛ تیمی که این فصل با زحمت زیادی خودش را از لیگ دسته اول به لیگ برتر رساند ولی هیچ هدف و برنامه ای برای حضور در لیگ برتر پیش بینی نکرده بود. این تیم که با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می کرد، در پیدا کردن اسپانسر ناکام ماند و تاکنون نتوانسته قرارداد بازیکنانش را هم پرداخت کند. عجیب ترین مسئله در مورد این تیم، برپایی اردوی پیش از بازی در منزل مدیرعامل باشگاه است!

در واقع به خاطر مشکلات مالی تیم آتلیه، بازیکنان این تیم با درخواست مدیرعامل پیش از هر مسابقه به جای هتل در منزل وی جمع می شوند و ناهار -دستپخت همسر مدیرعامل و مسئولان تیم- را همانجا میل میکنند و سپس راهی هتل می شوند!

تیم های لیگ برتری دیگر از جمله شهرداری ساوه، آذرخش بندرعباس و هیات فوتبال قم هم وضعیت بهتری ندارند. این تیمها از هر راهی برای حضور در لیگ برتر بهره جسته اند؛ از پادرمیانی نمایندگان مجلس گرفته تا «ریش گرو گذاشتن» مسئولان استانی ولی همانطور که گفته شد از ابتدایی ترین امکانات فوتسال حرفه ای محروم هستند.

کمیته فوتسال آسیا در نظر دارد همانند فوتبال، به زودی برای باشگاه های فوتسال در قاره آسیا مجوز حرفه ای صادر کند و این کار احتمالا از کشور ایران آغاز می شود. امید است پیش از آنکه فوتسال بیش از این به سرنوشت فوتبالِ ورشکسته گرفتار شود، بتواند با وضع قوانین سفت و محکم داخلی، به سمت استانداردهای مدنظر AFC حرکت کند و روزی نرسد که بازیکنان فوتسال همانند بازیکنان فوتبال برای گرفتن مطالبات مالی خود با کنفدراسیون فوتبال آسیا مستقیما نامه نگاری کنند!