پروفسور عبدالعزیز ساچادینا، استاد مطالعات ادیان و اسلام دانشگاه ویرجینا آمریکا، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره معنا و مفهوم اخلاق زیستی، اظهار داشت: اخلاق زیستی به معنای فهم دقیقی از وظیفه انسانی در بهبود و سلامت انسان و جامعه است. همینطور تحقیقات و پژوهشهایی که درباره سلامت انسانی در مؤسسات تحقیقی زیستی و پزشکی صورت می گیرد نیز تابع ارزشهای اخلاق زیستی هستند، اخلاق زیستی نیز به حفاظت از ارزشهای دینی و معنوی انسان تأکید دارد.
وی افزود: حدود 35 سال پیش در ایالات واشنگتن آمریکا محققان متوجه شدند بیمارستان چندان به فکر بهبودی بیماران نیست مخصوصا در مورد تصمیماتی که درباره مرگ بیمار اتخاذ می شد و بیمار قدرت انتخاب و یا مخالفت را نیز نداشت. از آن زمان به بعد پیشرفت بسیاری در توجه به انتخاب بیماران در نحوه درمان صورت گرفت و حدود اخلاق زیستی افراد مورد توجه قرار گرفت.
پروفسور عبدالعزیز ساچادینا اظهار داشت : حدود سه یا چهار دهه پیش تصمیماتی که برای بیماران اتخاذ می شد تصمیماتی بود که طی آنها ارزشهای اخلاقی و دینی بیماران چندان مورد توجه قرار نمی گرفت.
استاد مطالعات ادیان و اسلام دانشگاه ویرجینا آمریکا با اشاره به اینکه اخلاق زیستی رشته ای میان رشته ای است و نیازمند تعامل با رشته های مختلف است، گفت: در این رشته باید به انسان شناسی بسیار باید توجه شده و امور انسانی افراد را از منظرهای مختلف مورد بررسی قراردهد. در رشته اخلاق زیستی که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته حتی خود اخلاق و جنبه های مختلف آن نیز به معنای صرف مورد توجه و مطالعه قرار می گیرند.
وی افزود: با اطلاعی که من از ایران دارم متأسفانه ما کادر صحیحی که بتواند اخلاق زیستی را به صورتی نظام مند مورد بررسی قرار دهد، نداریم. بیشتر پزشکانی که تصمیم گیرنده در حوزه اخلاق زیستی هستند اطلاع کاملی نیز از فرهنگ، دین، جامعه و سنت ندارند چرا که انسان بسیار پیچیده است و ما نیازمندیم که این جنبه ها مورد بررسی قرار گرفته و پزشکان به چنین مواردی بسیار توجه کنند.
پروفسور عبدالعزیز ساچادینا اظهار داشت: ایران نیازمند این است که برنامه صحیحی درباره اخلاق زیستی داشته باشد تا بتواند کارآمدی آن را مشاهده کند.
استاد مطالعات ادیان و اسلام دانشگاه ویرجینا آمریکا در پاسخ به این پرسش که چه رابطه ای می توان بین اخلاق زیستی و دین و فناوری برقرار کرد، گفت: وقتی درباره اخلاق زیستی و پزشکی صحبت می کنیم خواه نا خواه با فردی روبه رو هستیم که دچار مشکلات و مشقتهای بیماری است. در چنین شرایطی انسان با این مسئله مواجه است که تکنولوژی به تنهایی نمی تواند پاسخگوی دردها و رنجهای بشری باشد.
وی با اشاره به اینکه اخلاق زیستی در غرب سکولار است، گفت : دانشمندان غربی در رشته اخلاق زیستی به هیچ عنوان مذهب را دخالت ندادند و تصور می کنند پزشکی یک رشته علمی و فنی است لذا پزشک باید خود نتایج مسائل خود را بیابد بنابراین پزشکی را تنها یک علم تجربی می دانند که نیازی به امور ماورایی ندارد.
پروفسور عبدالعزیز ساچادینا اظهار داشت: در بیمارستان ویرجینا من با بیماران بسیاری روبه رو هستم که می پرسند چرا من به این بیماری مهلک مبتلا شدم. چرا خداوند با من اینگونه رفتار کرده است. چرا دین پاسخی به من نمی دهد. بنابراین مشخص است که بیمار به دنبال پاسخ هایی است که می بایست دین به آنها پاسخ گوید. لذا پزشکی به تنهایی نمی تواند پاسخ گوید بنابراین دین و پزشکی امروزه ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر دارند. در دانشگاه ویرجینا کرسی و درسی با عنوان دین و پزشکی داریم که به این گونه مسائل بشری پاسخ گویند. چرا که دین و پزشکی هر دو مهمترین مسئله انسان است. انسان دائما در دنیا درد و رنج می بیند لذا دین باید پاسخگو باشد.
استاد مطالعات ادیان و اسلام دانشگاه ویرجینا آمریکا در پایان اظهار داشت : امروزه ما نیازمندیم که دین و علم با هم ارتباط جدی و تنگاتگی داشته باشند به نحوی که بتوانند پاسخ های جدی بشری را ارائه کنند.