به گزارش خبرگزاری مهر، به دنبال مطرح شدن احتمالاتی پیرامون حذف بخش مستند از جشنواره فیلم فجر که زمزمه آن نزد مستندسازان و اهالی رسانه هم شنیده می‌شود، رامین حیدری‌فاروقی رئیس هیات مدیره انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند یادداشتی را ارائه داد.
در این یادداشت ذیل عنوان «سینما، همه سینماست/ جشن جامع را مانع نکنیم!» آمده است:
«ما مدت‌هاست کم جشن می‌گیریم؛ آن قدر که در شکل و شیوه و اجرای آن، امکان و مهارت خود را از دست داده‌ایم. کم پیش می‌آید که دلیل و دستمایه و شکل، طوری به هم بیایند که جشن، جشن بشود. حالا اگر موضوع، فرهنگ و هنر باشد که کار سخت هم می‌شود؛ گروهی می‌گویند اصلاً که چه! جمعی می‌گویند چرا این ریختی است؟ بعضی هم ممکن است نگویند اما در ذهن‌شان چیزی چشمک بزند و معنای آن این باشد که «به درد سرش نمی‌ارزد».
کار هنر و فرهنگ همیشه با دردسر ارتباط اساسی داشته است؛ به وجودش می‌آورد که اخطار باشد برای تذکر چیز یا چیزهایی که سر جای خودشان نیستند.
گاهی سردرد را بر طرف می‌کند چون یاد آدم می‌اندازد که دچار نوعی توهم است و باید حواسش را بپردازد به چیزهای با ارزش، مهم‌تر، ریشه‌ای‌تر.
در این دهه‌های اخیر زندگی که دارند دور می‌شوند و تأخیر در تفسیر و پژوهش زیر و بم‌های‌شان، می‌بردشان سمت دیگر بخش‌های فراموش‌شده‌ی فرهنگ و تاریخ و رسم و آیین‌های گم شده، سینما و جشن ملی جامع‌اش، معجزه‌ای محسوب می‌شود دیدنی و شنیدنی و پاس‌داشتنی. جشنواره‌ی سینمایی فجر، در میان انواع آیین‌های مربوط به فرهنگ و هنر این سرزمین، یکه است، تحرک‌آفرین بوده است، شوق‌انگیز بوده است، کنجکاوی برانگیز بوده است، کیفیت‌زا و شورآفرین و به قدر امکان، جامع و ماندگار و نقدپذیر و سرپا بوده است و راه رفته است تا حالا.
راه سفر فرهنگ در سنگلاخ سرگرمی ارزان و بازار سیاست گران، کم مخاطره نیست؛ پای مسافران سینما هم پیچ خورده، در رفته، زمین خورده‌اند و پا شده‌اند و چیزی برای جشن برپا کرده‌اند، همه‌ی سینما این کار را کرده است. سینما همه سینماست!
حالا چند سالی است، درست مصادف با رونق روزافزون «سینمای مستند» در سراسر دنیا و در دست گرفتن جوایز معتبر در کنار شکل‌های دیگر هنر هفتم و کم رنگ‌تر شدن فاصله‌ی واقعیت و خیال در تجربه سینمایی، مستندسازان ایران در میانه کشتی گرفتن با هزار و یک «نیست و نباید» دیگر، هی باید ته دلشان بلرزد که شنیده‌اند «شأن شما اجل از این است که در جشن جامع فجر حاضر باشید!»
نه گرامیان، این را نفرمایید! سینمای اکران، به سرمایه‌گذاری و زمینه‌سازی برای اطلاع‌رسانی و بازاریابی و بازارسازی و تعریف به روز اکران و تشویق و معاشرت نیاز دارد. برای سینمای مستند و دشوار روزگار مستندسازان کوشا و پژوهشگر و نترس و ریزبین و قدردان زاویه‌های زیستن چه کرده‌ایم که پرسشی روی میز و صندلی بیفتد و قرار شود بعد از هزار نشست و پاشد و جلسات کوتاه و بلند؛ بحث این باشد که شاید در فجر امسال، بخش مستند حذف شود و با رویکرد اکران هم سنخ نیست. خیر هست؛ به شرط و شروط بسیار که سهم مربوط به اهالی مستند از جانب ایشان، کم ادا نشده و کار از جوانب دیگر روی زمین است. وقتی در دیدار با مسئولین سینمایی و فرهنگی و نماینده محترم مجلس و طیف وسیع وزیران و صاحبان منصب، این همه حرف خوب زده می‌شود در باب این که مستند خوب است، «خوب است» این همه سر به سرش نگذاریم.
هیچ بخش مستندی در این روزگار رسانه‌های متکثر حذف نمی‌شود، فقط دچار تأخیر در عرضه می‌شود و گاه کار از کار می‌گذرد و هزینه گزاف می‌شود، یا نه، ارزش افزوده‌ی سند و مستند بالا می‌رود و همه به آن خیره می‌مانند تا سود داشتنش را بفهمند.
از مدیران جشن جامع سینما می‌خواهیم، به جوهر جشن که وصل و وصال است اشاره کنند و قدر آیین معاشرت همه‌ی سینما با هم و با همه‌ی مردم در جشن فرهنگ و اقتصاد و اجتماع فراگیر سینمای ایران دانسته شود و جشن سینمایی فجر، پشتیبان تابش نور باشند در همه جای سینما.
«رامین حیدری فاروقی»