داود شهیدی، هنرمند کاریکاتوریست که اخیرا نمایشگاهی با عنوان "نمداتور" در گالری سیحون برپا کرده بود، درباره این نمایشگاه به خبرنگار مهر گفت: "یکی از مشکلات طنز ترسیمی یا کاریکاتور ما این است که به شوخی صرف تعبیر می شود و به ندرت حقایق آن آشکار می شود. البته این اتفاق بیشتر در حیطه کاریکاتور روزنامه ای افتاده است."
وی در ادامه افزود: "در نمایشگاه اخیرم سعی کردم عنصر دکوراتیو را با قابلیت های کاریکاتور به لحاظ بصری در معرض تماشای مخاطب قرار دهم و به اهمیت کاریکاتور نمایشگاهی تاکید کنم. بنابراین تصاویری را با درونمایه شخصیت های کلیله و دمنه به تصویر کشیدم و قصه ها و روایت هایی را نیز در آنها گنجاندم."
شهیدی ادامه داد: "10 سال پیش نادر ابراهیمی نویسنده بنام معاصر اثری با عنوان "قالیچه شیر" منتشر کرد که مریم حیدری همسرم تصویرگری آن را بر عهده داشت. این کتاب بعدها منبع الهامی شد تا بتوانم با دیدگاههای وسیعتر به نقش شیر در قالیچه های ایرانی بپردازم و آنها را در قالب کاریکاتور به تصویر درآورم. در واقع این کتاب پایه های نوعی طنز ترسیمی را بنا نهاد و طرح روی گلیم ها و گبه ها موضوع اصلی ذهن من شد. در مجموع یکسری عناصر و روایت و تزئینات در آثار من یکپارچه شده اند."
این هنرمند درباره گرایش بیشتر کاریکاتورهای امروز به سیاست در عرصه مطبوعات تصریح کرد: "گرچه نمی توان این مطلب را پنهان کرد که نیم بیشتر کاریکاتورهای موجود خاصه در مطبوعات رویکرد و جهت گیری سیاسی یافته اند، اما می توان امیدوار بود کاریکاتور نمایشگاهی وسیله ای شود تا جنبه های بصری و ابعاد زیبایی شناسی کاریکاتور با مخاطب آشتی کند."
وی در خصوص اینکه چرا عنوان کاریکاتورهای خود را نمداتور نهاده نیز گفت: "این آثار در واقع تلفیقی از بافته های نمد و کاریکاتور هستند که روی کاغذ تصویر نشده اند و برای تصویرکردن آنها از شبه نمد استفاده کرده ام. فضای آثار من در این نمایشگاه کودکانه است و فرم و ترکیب بندی و رنگ آمیزی آنها کاملا با بافته های نمد مطابقت دارد. کاریکاتورهای من در این نمایشگاه راهی را می روند که بافته های تصویری را همراه با حالات هندسی در ذهن مخاطب متبادر می کند."
شهیدی گفت: "قدمای ما چون شیخ اشراق، مولانا، سعدی، حافظ و عبید زاکانی به طنز گرایش زیادی داشتند و به آن بها می دادند و حتی از طنز به عنوان یکی از شیوه های تفکر یاد می کردند. بنابراین ما با داشتن تجارب غنی در زمینه تصویرسازی می توانیم کاریکاتور را دریابیم و پایه های فکری آن را در ذهن و روحمان ایجاد کنیم. گرچه کاریکاتور ذاتا طبیعت نیشدار دارد، اما کاریکاتوریست های ما باید سعی کنند در مطبوعات به عنوان ابزار سیاسی استفاده نشوند."