به گزارش خبرنگار مهر، به مناسبت روز جهانی فلسفه همایشی با موضوع بحران تفکر در ایران امروز با حضور استادان فلسفه، منطقه و جامعه شناسی در محل موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد.
دکتر غلامرضا اعوانی، رئیس موسسه پژوهشی و فلسفه ایران، در آغاز این نشست به موضوع بحران معنویت در فلسفه ایران امروز پرداخت و پرسید آیا اساسا بحرانی در تفکر ایران وجود دارد یا خیر؟ چرا که فلسفه باید بیش از هر هر چیز خودش را مورد سئوال قرار بدهد.
دکتراعوانی اظهار داشت: حکمت و علم همواره با معنویت همراه بوده اند اما امروزه الزاما چنین نیست. معنا چیزی نیست که بر همه ظاهر شود و در فلسفه امروزه چنین بحثی اصلاً مورد توجه نیست اما در حکمت این مراحل شرط است.
دکتر اعوانی افزود: حکمت در فلسفه اسلامی تنها در کتاب نبوده بلکه در نگاه و زندگی جریان داشته است.
دکتر غلامحسین دینانی، استاد فلسفه دانشگاه تهران، دیگر سخنران این همایش بود. او درسخنان خود به موضوع نقد وضعیت کنونی فلسفه در ایران پرداخت.
دکتر دینانی اظهار داشت: برای شناخت وضعیت کنونی فلسفه در ایران باید وضعیت گذشته را به خوبی بشناسیم. بسیاری از فیلسوفان در گذشته مانند فارابی، ابن سینا و لوکری به علوم زمانه خود آگاه بودند اما به تدریج فیلسوفان ما رابطه شان با علوم قطع گردید.
وی افزود: امروزه فیلسوف سنتی ما با ریاضی و طبیعیات و علوم رابطه ای ندارد و برخی از استادان فلسفه ماهیت علوم را نیز به کلی رد می کنند.
دکتر دینانی مهمترین ضعف جامعه کنونی فلسفه در ایران را عدم فهم دقیق از فلسفه اسلامی دانست.
دکتر شاپور اعتماد، عضو هیات علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، نیز به موضوع فلسفه و بحران علوم انسانی پرداخت.
وی در آغاز اظهار داشت: اگر این دوره تجدد را یک دوره بندی تدریجی کنیم و در این رده بندی یک دوره تجدد کلاسیک قائل شویم می توان گفت غالب مسائل توسط فلسفه اسلامی مطرح نشده است.
دکتر اعتماد، اعتبار فلسفه و علم را به دانش حقوق در یونان باستان دانست و گفت: چرا اکنون در فلسفه گسستی رخ داده و با علم پیوندی ندارد.
او تصریح کرد که ما دردو دهه اخیر از لحاظ علمی پیشرفتهای خوبی داشته ایم اما در علوم انسانی این گونه نبوده است.
دکتر یوسف اباذری، استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران نیز دراین همایش به موضوع فلسفه و بحران علوم اجتماعی پرداخت و گفت: سخنان من بیشتر انضمامی است چرا که فلسفه دعوت به اندیشیدن مشترک است و دعوت به بیدار کردن ذهنهای خفته. فلسفه از همان آغاز ما را دعوت به یک یوتوپیای عقلانی کرده است.
دکتر اباذری یکی از آفات وضعیت فلسفه اسلامی را خوب فهمیدن اما خلاقانه عمل نکردن دانست و گفت: فلسفه می بایست مبنایی ی جدی داشته باشد تا بتواند علوم دیگر را ارتقاء بخشد.
وی در سخنانش به نقد رویکرد پویوی سروش و هایدگری داوردی نیز پرداخت.
دکتر عبدالکریم رشیدیان، استاد فلسفه دانشگاه شهید بهشتی نیز به این موضوع که آیا وضعیت کنونی ما یک وضعیت بحران است پرداخت و گفت: ما بحران نداریم چرا که بحران پیدایش یک حالت نابسامانی در یک نظم و نظامی که پیش از آن بوده است قلمداد می شود.
وی افزود: مفهوم بحران را پیشاپیش باید با سازمندی پیشین در نظر داشته باشیم. مجموعه آشفته نمی تواند دچار بحران شود. اگر ما بحرانی داشته باشیم قطعا فشارها ناشی از آنها ما را به سوی راه حل سوق می دهد.
دکتر رشیدیان همچنین به موضوع هویت اشاره کرد و گفت: ما باید مساله هویت را به شکل ما که خواهیم بود مطرح کنیم.
دکتر ضیاء موحد آخرین سخنران این همایش بود. او به موضوع برداشتهای اشتباه از منطق در ایران زمین پرداخت.