به گزارش خبرنگار مهر، به گفته روان شناسان، تغییر الگوی خواب، زمینه ساز بروز برخی ناهنجاری هاست؛ تغییر خلق، تحریک پذیری، عصبانیت، مشکل در تعامل با محیط، فراموشی، اختلال هوشیاری و ایجاد مشکلات جسمی و... با این تغییر الگوی خواب افزایش می یابد.
با این حال بویژه در کلانشهرها فعالیت شبانه اجتناب ناپذیر است و یکی از نهادهایی که بالاترین میزان شب کاری را دارد، شهرداری است.
شهرداری تهران بالغ بر ۶۰هزار نفر نیرو دارد که در بخش های مختلف ستادی، اجرایی و عملیاتی از جمله مناطق، نواحی، شرکتها و سازمانهای زیرمجموعه، به طور شبانه روزی مشغول فعالیت هستند. در این میان ۴۰ مدیر شهرداری تهران به نوبت و هر شب یک نفر به عنوان شهردار شب فعالیت کرده و تا صبح به مناطق مختلف تهران سر می‌زنند.
شب تهران زنده است؛ انتقال پسماند، شست و شوی خیابان‌ها تا فعالیت گسترده در حوزه فنی- عمرانی شب را برای شهرداری تهران تبدیل به موقعیت زنده می‌کند. در واقع فعالیت شبانه شهرداری تهران مانند روز است.
از سوی دیگر در هر کدام از مناطق تهران هم بر اساس تعداد نواحی، شهردار شب وجود دارد که کار او پرسه زدن دائم در سطح ناحیه و رسیدگی به همه مسائل و گزارش نواقص ها و تخلف هاست.
برای تهیه گزارش از فعالیت این شهرداران شب، به غربی ترین منطقه تهران رفتیم؛ ورودی غربی پایتخت و با شهرداران سه ناحیه آن همراه شدیم.
ساختمان هایی که یک شبه تجاری می شوند
سعید قدسیانی شهردار شب ناحیه ۱ است؛ حدفاصله بزرگراه آزادگان، لشکری، فتح و رودخانه کن. می گوید: شهردار شب همان کاری را می کند که شهردار ناحیه در طول روز انجام می دهد منهای امضاها و بحث مالی. در واقع مسئولیت بقیه کارهای اجرایی را در اختیار دارد؛ هم به لحاظ ترافیکی- عمرانی حفاری ها- تخلفات ساختمانی- خدمات شهری و... ما باید همه مسائل شهر را پیگیری و کنترل کنیم.
ناحیه یک مسکونی ترین بافت منطقه ۲۱ است و به همین دلیل تفاوت هایی با دو ناحیه دیگر دارد و مشکلات شهردار شب آن متفاوت از دیگر ناحیه هاست. قدسیانی به تک و توک بساط فروشان اشاره می کند و می گوید: ناحیه ما به دلیل تجاری بودن، رفت و آمد بالایی دارد. در واقع به دلیل تجاری بودن بافت، بحث دستفروش ها را هم داریم. مخصوصا بلوار تهرانسر اصلی و نیلوفر و لاله و... این فرصت را ایجاد می کند که دستفروش حضور یابد.
وی با اشاره به گسترش دستفروشی در معابر پررفت و آمد تهران و نبود راهکارهای مناسب برای برخورد قانونی با آن ها ادامه می دهد: اما از سوی دیگر چون راهکار برخورد قانونی با آن ها نداریم فقط می توانیم آن ها را به صورت موقت رفع کنیم. واقعیت هم این است که با توجه به هجمه های مختلف به شهرداری، بعد از دو بار رفع کردن هم دیگر خودمان تمایل به این کار نداریم، چون هی رفع می کنیم و آن ها هی بر می گردند.
و اضافه می کند: نیروی شهربان هم به خاطر برخی خلاءها نمی تواند به درستی این وظیفه را انجام دهد. ما به عنوان شهردار شب نیروهایی سدمعبر را تا ساعت ۸ شب در اختیار داریم اما دستفروشی تا ۱۲ شب ادامه دارد و ما فقط تذکر می دهیم مگر اینکه موارد خاص باشد.
شهردار شب ناحیه یک باز هم بر تجاری بودن منطقه و مشکلات شب آن اشاره می کند و ادامه می دهد: وجود و ایجاد تجاری های متعدد در تهرانسر هنوز کشش دارد و بازار کارشان هم گسترده است، به همین دلیل شهروندان دوست دارند ملک ها را تبدیل به تجاری کنند.
و به هزار مانع بر سر راه تجاری سازی اشاره می کند و می گوید: این ملک ها شرایط خاص خود را دارد، بویژه تامین پارکینگ لذا شهرداری معمولا مقاومت می کند در برابر تجاری دادن. آن ها هم در مقابل تخلف می کنند. تخلف بارز هم در شب اتفاق می افتد.
قدسیانی توضیح می دهد: در روز داخل ساختمان را می سازند و تغییرات مد نظرشان را اعمال می کنند؛ یعنی جایی که ما حکم ورود نداریم، وقتی همه کارها را کردند، در عرض ۵ دقیقه دیوار را با ۴ کارگر می خواباند و صاحب واحد تجاری می شوند. این تخلف است اما دیگر کار از کار گذشته است؛ در نهایت وارد کمیسیون ماده ۱۰۰ می شود، یک جریمه می دهند و تمام.
زباله های سرگردان اول صبح
مجتمع های تجاری یکی پس از دیگری تعطیل می شوند و محفظه های آهنی زباله، فضایی برای پذیرش پسماندهای به جا مانده از یک روز فعالیت واحدهای صنفی را ندارند. قدسیانی می گوید: باز هم تاکید می کنم که معضل اصلی ما تجاری بودن و بی توجهی ها است؛ تا ۱۲ شب و یک صبح هم مغازه ها باز است و بوستان ها فعالند. این یعنی تولید زباله تا این ساعت ادامه دارد.
و ادامه می دهد: یکی از مشکلات ما تولید زباله و مشکل دیگر عدم رعایت و قانون پذیری است. ساعت ۱۲ شب مغازه را تمیز می کند خیلی ها این ساعت زباله را بیرون می گذارند و بدتر اینکه خیلی ها هم زباله را بیرون نمی گذارند چون خسته هستند. صبح زباله ها را تخلیه می کنند. متاسفانه شهروندان فکر می کنند زباله را هر ساعت بخواهند می توانند بیرون بگذارند.
شهردار شب ناحیه یک می گوید: یک زمان روی ۹ شب خیلی تاکید می شد که مردم داشتند یاد می گرفتند، اما بعدها بحث نگهداشت شهر را مطرح کردند که آن هم متاسفانه بد مطرح شد که نتیجه آن فراموشی ۹ شب بود؛ سیستم به این سمت رفت که شهروند هر وقت خواست زباله را تخلیه کند و شهرداری موظف به همکاری است. اما واقعیت این است که امکانات ما محدود است.
قدسیانی می افزاید: قبلا ما ۶ دستگاه حمل زباله در شب و یک دستگاه در روز داشتیم که الان برای روز دو دستگاه اضافه شد. این نشان می دهد هم تولید زباله زیاد شده و هم عدم رعایت به آن افزوده شده است. سه ماشین برای روز خیلی زیاد است در صورتی که این ها عدم رضایت مردم را هم به همراه دارد چون توقف هایشان باعث ترافیک می شود. ضمن اینکه مردم فکر می کنند شهرداری عملا شب کاری نمی کند. لذا همان یک مقدار تعهدش را برای تخلیه ۹ شب از دست می دهد
بزرگترین جریان بزرگراهی و باقی ماجرا...
هادی احمدی شهردار شب ناحیه۲ جوان خوش مشرب و همیشه خندانی است که با وجود عصبانیت های گاه و بیگاهش برای عدم رعایت مقررات و نبود فرهنگسازی درست، کاملا مشخص است با کارش زندگی می کند. درباره ناحیه۲ می گوید: ما بزرگترین جریان بزرگراهی در منطقه را داریم؛ ۱۷ کیلومتر بزرگراه داریم، جاده مخصوص لشکری، فتح و آزادگان و بزرگترین محدوده صنعتی تهران هستیم با شرکت های مختلف. مساحت کل ایران خودرو اندازه تهرانسر است.
بعد در حالی که چند بوق بین خودروی او و پلیس راهور به جای چاق سلامتی رد و بدل می شود، ادامه می دهد: مشکل اصلی ما در شب ها بزرگراه هاست؛ تردد ماشین سنگین، تصادفات منجر به فوت، مشکلات ترافیکی بسیار زیاد و اصلاح هندسی های متعدد.
در گشت زنی در بزرگراه ها به دریچه های مخابرات و فاضلاب که بی هیچ نظم منطقی در حواشی بزرگراه ها سبز می شوند و معمولا توجه ما را هم جلب نمی کنند، اشاره می کند و می گوید: این دریچه ها برای داخل شهر است و در ظاهر هیچ وقت مشکلی ایجاد نمی کند، اما ما در شب تردد ماشین های سنگین را داریم؛ سی تن کامیون و سی تن بار؛ دو بار هم که از روی دریچه ها رد می شود، دریچه ها می شکند. آن وقت است که یک موتوری یا عابر پیاده درون آن می افتد و می شود هزار مشکل؛ از شهرداری شکایت می کند و کلانتری می آید و... . به خاطر همین باید دائم گشت بزنیم تا این ها را ببینیم.
نخاله اینجا هم داستان است
او هم روی موضوع تخلیه غیرقانونی نخاله تاکید می کند و دائم راه جاده های فرعی را می گیرد و در دل تاریکی ها چشم می چرخاند: ما بحث تخلیه نخاله غیرمجاز را زیاد داشتیم و الان به خاطر ۳ سال گشت زنی و البته کم شدن ساخت و سازها بهتر شده است.
بعد تاکید می کند: ما ۱۷-۱۸ نقطه را داریم که مستعد تخلیه نخاله هستند و باید هر شب این نقاط دائما رصد شوند. حالا سوال این است که امکانات ما چیست؟ ما برای شب یک اکیپ شهربان داریم که درگیر ساخت و ساز غیرمجاز است. یعنی نیرو کم است و توقعات بسیار بالا. تقریبا به ازای هر ۷۰نیروی روز یک نیرو در شب داریم.
احمدی در پاسخ به دلایل تخلیه نخاله در بیابان های اطراف می گوید: با توجه به اینکه قیمت گودهای تخلیه نخاله را بالا بردند، از سوی دیگر مسیر این گودها هم دور است، خیلی ها ترجیح می دهند نخاله را همین اطراف خالی کنند. یک گود در ابتدای جاده چالوس است و یک گود در قلعه حسن خان است که تا ۱۱ شب باز است و یکی هم در بزرگراه آزادگان. البته صاحبان کامیون ها معمولا این کار را نمی کنند چون اگر پلیس یا شهرداری آن ها را بگیرد، جریمه بالایی می شوند، اما این موضوع برای راننده ها اهمیت ندارد. این ها ساعت ۴ صبح به بعد آن قدر خسته اند که دیگر تحت هیچ شرایطی تا گود نمی روند.
کامیون هایی که دو برابر ظرفیت بار می زنند
صدای نفس گیر یک کامیون که کشدار به ما نزدیک می شود و می گذرد، بار دیگر سر درد دل شهردارشب جوان ناحیه۲ را باز می کند: ۹۰ درصد این کامیون ها اضافه بار دارند. این ها پدر آسفالت را در می آورند و بسیار خطرساز هستند.
بعد ادامه می دهد: اگر بارگیری با بیل مکانیکی انجام شود، چون اندازه را می دانند، کامیون ها اندازه بار می زند. اما وقتی بارگیری با لودر انجام می شود با مشکل جدی اضافه بار رو به رو می شویم.
احمدی در پاسخ به این سوال که مگر ترافیک و تصادفات هم به شهرداری مربوط می شود، ادامه می دهد: تصادفات در حالت عادی مربوط به شهرداری نیست، اما شهرداری و آتش نشانی باید حضور داشته باشند اگر نشتی گازوئیل و بنزین باشد ما باید حتما در صحنه باشیم. در واقع حواشی ترافیک و تصادف باعث حضور شهرداری می شود.
و خاطره ای از یک تصادفی روایت می کند که اخیرا رخ داده بود: چند وقت پیش یک تریلی در همین بزرگراه چپ کرد که بارش رنگ بود؛ تمام بزرگراه رنگی شده بود. اینجاها شهرداری جرثقیل می فرستد و نیرو برای پاکسازی بزرگراه.
ما سنگ زیرین آسیا هستیم
شهردار شب ناحیه۲ در پاسخ به سوالی درمورد سد معبر می گوید: مشکل سد معبر نداریم. پیش از این بازار روزی برای ایران خودرو داشتیم که به دستور شهردار منطقه جمع شد چون ۳ هزار نفر نیروی ایران خودرو در سه شیفت داخل خیابان می آمدند و شما کافی است سه هزار نفر را در یک بلوار ۲۰۰ متری مجسم کنید.
و ادامه می دهد: سد معبر در بسیاری از کشورهای توسعه یافته ترافیک ایجاد نمی کند، چون واحدهای تجاری را چسبیده به خیابان های اصلی و بزرگراه ها نمی سازند. در تهرانسر بعد از ظهرها سه لاین ماشین می ایستد. همه چیز در خیابان است. اما خوشبختانه در ناحیه ما نیست.(و باز می خندد)
احمدی می گوید: ما سد معبر نداریم اما کم آبی برای فضای سبز به شدت ناحیه را تحت شعاع قرار داده است. طبق توافق باید برخی از این آب از سوی شرکت ها تامین می شود، اما در عمل این اتفاق نمی افتد. شما اگر روزهای گرم تابستان بیایید، گرمای آفتاب برخی از فضای سبز را سوزانده است. این صحنه همه ما را ناراحت می کند.
شهردار جوان، زیر لب می گوید: شهردار روز امضا و مباحث مالی را دارد و کلی نیرو که همراهی اش می کنند، همین ناخودآگاه قدرتی را به شهردار می دهد، اما ما در دل شب شیر بی یال و دم هستیم. ما سنگ زیرین آسیابیم.
جانمان را کف دستمان گرفته ایم
این بار با ابراهیم مقدسی مسئول شب ناحیه ۳ همراه می شوم. حد فاصل بزرگراه شهید فهمیده و فتح. منطقه حاشیه ای تهران که ناخودآگاه اولین چیزی را که به ذهن می آورد، بحث حیوانات موذی و سگان بی صاحب است. و او این گونه توضیح می دهد: محدوده ما زمین بایر و خاکی زیاد دارد. ساعت ۱۱ شب در شهرک ورداورد یک دور بزنی ۲۰ سگ می بینی. متاسفانه چند بار ما را گرفته و ساعت یک صبح آمپول کزاز زدیم.
درحالی که لبخند می زند ادامه می دهد: اکیپ های مبارزه با سگ های ولگرد بسیار فعال هستند، اما واقعیت این است که به دلیل هم جواری با زمین های بایر و مناطق کشاورزی سگ زیاد است. پیش از این سگ ها را می کشتند، الان بیش از یک سال است که اجازه شلیک ندارند و فقط «کیش» می کنند.
و باز هم می خندد.
و باز هم ادامه می دهد: در واقع سگ هایی که توسط سازمان ساماندهی جمع آوری می شود را بعد از درمان، در حوالی تهران رها می کنند، خب اینجا هم حوالی تهران است. البته زمستان تعدادشان بیشتر هم می شود و جالب اینکه جمعیت روباه ها از سگ ها هم بیشتر است. اگر بخواهم سگ ها و روباه ها را دنبال کنیم تمام وقت ما را در شب می گیرد.
مقدسی با مقایسه شیفت روز و شب می گوید: ناحیه ۷۰ کارمند در روز دارد و ما در شب دست تنها هستیم، میزان خطر در شب هم بسیار بالاست، طوری که باید بگویم ما جانمان را کف دستمان گرفته ایم.
مهمترین مشکل ما در ناحیه ۳ تخلیه نخاله است
اینجا منطقه حاشیه ای است، پس باز هم پای تخلیه نخاله باز می شود؛ می گوید: ما یک پراید استیجاری داریم و با وجود خاموشی های فرعی ها و گستردگی حوزه گشت زنی بسیار سخت است. ما با راننده های تانکر و تخلیه فاضلاب بارها درگیر شدیم. فاضلاب را در نهر تخلیه می کنند. در همه مواردی که به دادگاه ختم می شود هم شهرداری محکوم می شود.
شهردار شب ناحیه۳ می گوید: راننده های کامیون گواهی نامه ندارند و معمولا یک گواهی نامه بین چند نفر توزیع می شود. بتون و میکسر را می برند و کلی این نخاله ها در خیابان می ریزد. اگر پلیس هم جریمه کند آن ها بیشتر نخاله ها را می ریزند، لج می کنند.
بلوار داروپخش را که بالا می رویم ادامه می دهد: این بولوار شیب ۳۰ درجه دارد. میکسر باید هفت متر بتون بزند، اما نه متر می زند و در این شیب از ابتدا تا انتها بتون می ریزد. اگر یک موتوری آن جا رد شود، زمین می خورد و یقه ما گیر است.
و باز تاکید می کند: اگر با راهور لج کنند هم بیشتر اذیتمان می کنند. ما مورد فوتی هم داریم. یک پراید که خانواده اش را از فرودگاه سوار کرده بود روی نخاله ای رفت که کامیون یک ساعت قبل برای اینکه جریمه شده بود بارش را وسط خیابان خالی کرد. بعد این ها معمولا فامیل هستند. اگر یک دانه را بخوابانی، لج و لج بازی گسترده اتفاق می افتد.