عباس رافعی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اکران فیلم سینمایی «فصل فراموشی فریبا» در کشورهای عربی گفت: حضور در جشنواره ها می تواند راه را برای ورود به بازارهای جهانی باز کند، اما این حضورها نباید مقصد و هدف نهایی باشند. جشنواره ها معمولا مثل مفصل ها و لولاهایی عمل می کنند که آثار را به اکران عمومی، صاحبان سینما و پخش‌کننده ها در کشورهای مختلف معرفی می کنند و ما هم باید از فرصت حضورهای جشنواره ای برای ورود به بازارهای دنیا و پخش جهانی آثار ایرانی استفاده کنیم.
وی افزود: فیلم سینمایی «فصل فراموشی فریبا» در حدود ۸۹ جشنواره جهانی شرکت کرد و بیشترین جوایز فنی مثل جایزه تدوین، فیلمبرداری و... را برای سینمای ایران به ارمغان آورد در حالی که فیلم های سینمای ایران اغلب جایزه های مفهومی مثل جایزه ویژه هیات داوران، جایزه ویژه منتقدان را دریافت می کنند و کمتر پیش می آید که جوایز فنی بگیرند. البته اگر ما با استانداردهای سینمای جهان فیلم بسازیم این اتفاق می افتد و فیلم ما به شکل استاندارد وارد چرخه خارجی می شود.
کارگردان «راز مینا» توضیح داد: من به عنوان یک پخش کننده و نه به عنوان یک نویسنده یا کارگردان، تلاش کردم که فضا و بستری را به وجود بیاورم که «فصل فراموشی فریبا» بتواند وارد اکران عمومی شود برای مثال هنگامی که فیلم در فستیوال های خارجی حضور داشت در حاشیه جشنواره با پخش کننده ها ارتباط برقرار می کردم. البته یک شانسی که من داشتم این بود که پیش از این سه فیلم عربی ساخته بودم و یکی از فیلم هایم با عنوان «بیگانگان» به اکران وسیع در کشورهای عربی دست پیدا کرده بود از همین رو توانستم با پخش کننده های محلی ارتباط برقرار کنم و در وهله اول فیلم «فصل فراموشی فریبا» را در لبنان دوبله کردیم چون معتقدم فیلم برای اکران در یک کشور دیگر باید به زبان آنها باشد و زیرنویس کردن آثار خیلی جواب نمی‌دهد.
رافعی افزود: ما بعد از دوبله فیلم، پخش کننده ای پیدا و او را در سود فیلم سهیم کردیم و اکران «فصل فراموشی فریبا» از کشور کویت شروع شد و این برای اولین بار بود که یک فیلم ایرانی در کویت اکران عمومی می شد از همین رو پس از اینکه همان پخش کننده با فروش خوب این فیلم مواجه شد، اکران این فیلم در اردن و دیگر کشورهای عرب زبان را نیز بر عهده گرفت. البته برای من فقط اکران «فصل فراموشی فریبا» مدنظر نبود بلکه اعتقاد دارم اگر فیلم های ایرانی بتوانند در کشورهای مختلف اکران عمومی شوند، با مردم عام سخن بگویند و ارتباط حسی برقرار کنند، این موضوع می تواند برای امنیت ملی ما هم مفید و موثر باشد.
اعتقاد دارم اگر فیلم های ایرانی بتوانند در کشورهای مختلف اکران عمومی شوند، با مردم عام سخن بگویند و ارتباط حسی برقرار کنند، این موضوع می تواند برای امنیت ملی ما هم مفید و موثر باشدرافعی با اشاره به ارتباطی که خارجی ها با فیلم های ایرانی برقرار می کنند، بیان کرد: به نظرم وقتی کشورهای دیگر فیلم های ما را می بینند، نگران شخصیت درونی فیلم می شوند، یک جاهایی برای او دست می زنند و حتی یک جاهایی برای او گریه می کنند به همین دلیل به واسطه همین آثار متوجه می شوند که مردم ما مثل خودشان عاشق می شوند و زندگی می کنند. همین موضوعات در ناخودآگاه مخاطبان خارجی باقی می ماند و اگر کشور آنها قصد بدی درباره کشور ما داشته باشد و برای انجام آن قصد بد از مردمش رای گیری کند، مخاطبان به دلیل خاطرات خوبی که از طریق سینما از ما به دست آورده اند، این اجازه را نمی دهند و به طور ناخودآگاه مدافع منافع ملی ما می شوند.
این کارگردان اظهار کرد: تصویر و سینما می تواند کارهای بزرگی برای ما بکند اما ما از نیروی جادویی صنعت سینما غافل شده ایم این در حالی است که آمریکا پیش از حمله به یک کشور، درباره آن کشور فیلم می سازد و افکار عمومی را از همین طریق متقاعد می کند که باید به آن کشور حمله کنند برای مثال درباره عراق و افغانستان همین کار را کرد.
وی ادامه داد: اکران عمومی آثار سینمای ایران در دیگر کشورها نیاز به عزم ملی دارد که حداقل بتوانیم اکران عمومی کشورهای حاشیه خلیج فارس و منطقه را به دست بگیریم اما در حال حاضر شاهد این موضوع هستیم که سینمای های کشورهای عربی و منطقه در دست آمریکا، اروپا و یا هندی ها است و سینمای ایران هیچ جایی در بین آنها ندارد بنابراین فکر می کنم که حالا که یک روزنه باز شده و فیلم «فصل فراموشی فریبا» توانسته وارد این چرخه شود باید این فرصت را غنیمت بشماریم و به اکران آثار ایرانی در این کشورها ادامه دهیم. من اگر فیلم دیگری داشتم خودم این موضوع را ادامه می دادم ولی من بعد از «فصل فراموشی فریبا» دیگر فیلم نساختم که به این چرخه وصل کنم و ادامه دهم.
رافعی عنوان کرد: تداوم این امر به حمایت مسئولان بستگی دارد که آثار ایرانی را وارد این چرخه کنند این در حالی است که من در این موقعیت این تجربه را به دست آوردم. جالب است که بگویم حتی پیش از این هیچکس از من نپرسید که «فصل فراموشی فریبا» چگونه توانست در ۸۹ فستیوال حضور پیدا کند و اصلا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخش بین الملل بنیاد سینمایی فارابی در جریان نیستند که این فیلم چگونه به این موقعیت دست پیدا کرده است.
وی اضافه کرد: من فقط به دنبال این نبودم که از جشنواره های مختلف جایزه بگیریم بلکه به عنوان یک تهیه کننده بخش خصوصی به دنبال بازگشت سرمایه بودم و این انگیزه بازگشت سرمایه باعث شد که بتوانم وارد چرخه اکران شوم.
این کارگردان اظهار کرد: در حال حاضر از سوی کشور رومانی هم در خواست هایی شده است که این فیلم را در آنجا اکران کنیم زیرا پیش از این «فصل فراموشی فریبا» در جشنواره های رومانی حضور پیدا کرده و جایزه دریافت کرده بود. البته این روزها بحث خشونت علیه زنان در اروپا داغ است و همین موضوع به کمک این فیلم می آید که فیلم را در آنجا هم اکران کنیم از همین رو با یک پخش کننده در حال رایزنی هستیم.
وی در پایان گفت: با توجه به اینکه پیش از این حوزه هنری از پخش وسیع این فیلم در ایران ممانعت کرد من راه چاره را در اکران در خارج از ایران پیدا کردم تا بتوانم برگشت سرمایه داشته باشم.