به گزارش خبرگزاری مهر، علی ربیعی در اولین همایش کارآفرینان خیر و خیرین کارآفرین در مجموعه ورزشی تلاش گفت: توانمند کردن انسان ها برای زندگی بهتر اصلی ترین کار خیر یک انسان است. انسانی که به دیگران رزق و روزی می رساند در راستای رضایت خدا حرکت می کند. در حالی که ما تعریف مان از امر خیر بسیار محدود است ولی طیف وسیعی از امر خیر داریم. همین که به کسی کمک کنیم از خیابان رد شود یا اینکه جای مان را به کسی بدهیم که بنشیند همه اینها کار خیر است. بنابراین اگر بخواهیم زندگی بهتری داشته باشیم باید دیگران هم در جامعه زندگی خوبی داشته باشند.
وی افزود: به عقیده من در جامعه ما ارزش های گرانقدری وجود دارد که ما آنها را فراموش کرده ایم و لازم است که کم کم آنها را رو بیاوریم و باید فرصت های برابر اجتماعی برای همه قائل شویم. خیر جمعی همان اعمالی است که ما آنها را کوچک می شماریم.
وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: کارآفرینی اجتماعی شکل های مختلفی دارد مثلا یک نوع کارآفرینی مخصوص افراد معلول است، یک نوع کارآفرینی مخصوص افراد معتاد و نوع دیگر مخصوص زنان بی سرپرست. کارآفرین کسی است که به افرادی که نیازمند توانمند شدن هستند کمک می کند. لازم است که برای فضای کارآفرینی جایی ایجاد کنیم که بتوانیم آن را توسعه دهیم.
ربیعی گفت: بین کارآفرین و مال اندوز فاصله هست، کسی که سرمایه خودش را به فضای یک کشور اختصاص می دهد ارزشمند است، حال این فضا چه واقعی باشد چه مجازی. گره زدن کار خیر با رفاه امر دشواری است و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای همکاری در این زمینه اعلام آمادگی می کند.
کارآفرینی اجتماعی رشد داشته است
زهرا آراستی، استاد دانشگاه تهران هم در این همایش گفت: در گذشته های دور سازمان های مذهبی مسئول خدمات اجتماعی بودند و منابع آنها هم توسط حامیان ثروتمند تامین می شد. پس از اینکه دولت ها با مشکل برای خدمات اجتماعی مواجه شدند برخی افراد این مسئولیت را بر عهده گرفتند. امروزه با حاکم شدن دموکراسی در جوامع مختلف فعالیت های این افراد و یا سایر سازمان های اجتماعی بیشتر شده به طوری که ما در سه دهه گذشته شاهد رشد کارآفرینی اجتماعی بوده ایم.
وی افزود: امروزه مشکلات اجتماعی آنقدر پیچیده شده است که نیازمند راه حل های نوآورانه برای آنها هستیم. ما باور داریم همانقدر که کارآفرینی اقتصادی می تواند کمک کند کارآفرینی اجتماعی هم تاثیرگذار است.
این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: کارآفرینی عبارت است از فرآیند ایجاد ارزش از طریق تجمیع منابع و استفاده از فرصت هاست و کارآفرینی اجتماعی عبارت است از رویکردی نوآورانه برای تغییر اجتماعی. تفاوت کارآفرینی اقتصادی و اجتماعی در این است که کارآفرینی اقتصادی منتج به سود اما کارآفرینی اجتماعی منتج به ارزش اجتماعی می شود. امروزه بالاترین نرخ کارآفرینی اجتماعی را کشور استرالیا و آمریکا دارند.
قائم مقام ربیعی: اقتصاد صنعتی به اقتصاد خدماتی تغییر کرده است
ابوالحسن فیروزآبادی، قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم در ادامه اظهار داشت: امروزه در دنیا شاهد اجتماعی تر شدن حوزه سیاسی و اقتصادی هستیم و به بیانی کارآفرینی اقتصادی به کارآفرینی اجتماعی سوق پیدا کرده است. مشارکت های سیاسی هم به نوعی به مشارکت های مدنی تبدیل شده اند. ما در گذشته همیشه به سراغ سرمایه های اجتماعی بودیم ولی امروز به سمت سرمایه اجتماعی حرکت می کنیم بنابراین شاهد نوعی پارادایم شیفت هستیم و باید تلاش کنیم که در قرن ۲۱ ما در قرن بیستم جا نمانیم.
وی افزود: در قرن بیستم شهرنشینی توسعه یافته و امید به زندگی افزایش پیدا کرده است. اقتصاد صنعتی به سمت اقتصاد خدماتی حرکت کرده و ضعف اخلاق و فردگرایی مفرط باعث شده کارآفرینی اجتماعی مورد توجه قرار گیرد اگر کارآفرینان اجتماعی با نیت خیرخواهانه را حمایت کنیم به موفقیت های بزرگتر می رسیم. کارآفرینی اجتماعی یک ضرورت تاریخی است که پایداری دارد. ما در دو دهه آینده شاهد تحولات بزرگی هستیم و باید تلاش کنیم که هوشیاری اجتماعی افزایش پیدا کند.
این مقام مسئول در وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی تصریح کرد: در یک جامعه شبکه ای که اجتماعات مختلف تشکیل می شوند نوآوری و ایده ها اهمیت پیدا می کنند. در چنین جامعه ای استارت آپ شکل می گیرند. امروزه هزاران هزار نوآوری با عمر کوتاه وجود دارد در چنین شرایطی است که در کشورهای توسعه یافته کارآفرینی اجتماعی اهمیت پیدا می کند.