محمود اربابی در نشست خبری نخستین دوره جایزه پژوهش سینمایی با اشاره به مورد توجه قرار دادن ایده های سینمایی برای پژوهش، بیان کرد که در این سال ها پژوهش ها کمتر به شکل بیرونی بروز کرده اند.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست نخستین جایزه پژوهش سینمایی سال با حضور محمود اربابی معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان امور سینمایی، سمعی و بصری و اسماعیل بنی اردلان دبیر این جایزه صبح امروز ۲۷ آذر ماه در مدرسه ملی سینما برگزار شد.

در ابتدای این نشست محمود اربابی گفت: در هفته پژوهش قرار داریم و این هفته را به همه پژوهشگران تبریک می گویم و امیدوارم برنامه هایی همچون جایزه پژوهش سینمای سال بتواند موثر باشد تا بهره لازم را از فعالیت های پژوهشی ببریم.

سپس بنی اردلان بیان کرد: از حدود یک سال پیش در سازمان سینمایی تصمیم بر این شد که در حوزه پژوهش فعالیت های جدی شکل بگیرد زیرا سینمای ما در جهان مطرح است به طوری که وقتی از سینمای ایران حرف می زنیم همه آن را می شناسند و این نشان می دهد اتفاق مثبتی در تاریخ سینمای ما افتاده است. این موضوع باعث می شود پرسش کنیم که در حال حاضر در چه وضعیتی هستیم؟ به همین منظور ده‌ها جلسه با صنوف مختلف گذاشته شد و درباره مشکلات سینما صحبت کردیم زیرا این موارد برای رشد سینما لازم است.

وی افزود: در این شرایط باید این پرسش را مطرح کنیم که مسایلی که در توسعه سینما کمک کننده هستند چه چیزهایی است؟ بر همین اساس به موضوعاتی رسیدیم که اساس کار ما را تشکیل می داد برای مثال باید جامعه سینمایی ما در حال حاضر، بداند در چه وضعیتی است و باید ایده و ایده پردازی های که در حوزه سینما مطرح می شود، مورد بررسی قرار گیرد که براین اساس جایزه ای را تعریف کردیم تا از پژوهش ها، مقالات و ...‌ که در حوزه سینمای ایران انجام می گیرد، تقدیر شود.

بنی اردلان عنوان کرد: نکته ای که سازمان سینمایی تاکید داشت این بود که ما جامعه سینمایی، منتقدان و پژوهشگران را با این بحث درگیر کنیم از همین رو نشست هایی در مدرسه ملی سینما، دانشگاه ها و خانه سینما برگزار شد. با این کارها تقریبا افراد را در این باره کنجکاو کردیم و به این ترتیب موضوع جایزه پژوهش سینمایی مطرح و شورای سیاستگذاری نیز در همین رابطه تشکیل شد که جلسات متعدد داشت.

در ادامه اربابی با اشاره به فرایند پژوهش بیان کرد: باید ببینیم فرایند پژوهش چگونه اتفاق می افتد زیرا پژوهش در سینمای ایران مساله جدیدی نیست. باید عنوان کنم که پیش از این اداره کلی با عنوان تحقیقات سینمایی وجود داشت و شاید اولین مطالبی که درباره سینما استخراج شد، حاصل همان اداره کل بود البته در این سال ها فرایند های پژوهشی صورت می گرفته و من شاهد آنها بودم اما این پژوهش ها کمتر به شکل بیرونی بروز داده شده اند و مواجهه علاقه مندان با آن ها شکل نمی گرفت زیرا هیچوقت پژوهش موکول به فضاهای پژوهشی نبوده است.

در این سال ها فرایند های پژوهشی صورت می گرفته و من شاهد بودم اما پژوهش ها کمتر بروزهای بیرونی داشت و مواجهه علاقه مندان با آن شکل نمی گرفت زیرا هیچوقت پژوهش موکول به فضاهای پژوهشی نبوده استوی توضیح داد: پژوهش ها از نگاه سازمان سینمایی به پژوهش های کاربردی و بنیادی دسته بندی می شوند که بسیار مهم هستند. اگر امروز نگاه کنیم متوجه می شویم سازمان سینمایی یک برنامه جامع برای خود تدوین کرده و سیاستش این است که پژوهش ها را پژوهشگران انجام دهند به همین دلیل سازمان سینمایی به معنای اجرایی، پژوهشی انجام نمی دهد مگر در موارد خاص البته قبلا به این صورت بود که افراد برای انجام یک پژوهش دعوت می شدند اما امسال فراخوان پژوهش ها اعلام شد تا همه بیایند. ما همه پژوهش ها را به همه پژوهشگران سینما پیشنهاد می کنیم سپس وقتی پژوهش انجام شد از طریق انتشار و چاپ، حاصل آنها در اختیار دیگران قرار می دهیم.

معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی بیان کرد: در چندماه اخیر سایت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی فعال شده و اطلاعات در آنجا قرار می گیرد تا دیگران از آنها استفاده کنند برای مثال در چند وقت اخیر اطلاعاتی درباره مجموعه اکران ایران از سال ۶۲ تا ۹۶ تدوین شده و این اطلاعات تا سال ۸۳ روی سایت قرار گرفته است که حاوی تمامی اطلاعات درباره فروش فیلم های ایرانی، اکران ها و ... است.

سپس بنی اردلان با اشاره به اینکه پژوهشگران چندان دیده نمی شوند، اظهار کرد: برخی اصلا نمی دانند پژوهشگران چه کسانی هستند و اطلاع چندانی از فعالیت آنها ندارند بنابراین در اولین اقدام لازم بود، ببینیم آنها چه کسانی هستند و سپس اطلاعات را جمع آوری کنیم. این حداقل کاری است که می توان متوجه شد در پژوهش های سینمایی چه خبر است در حالی که پژوهشگران در جامعه ما کمتر دیده می شوند بنابراین بهتر بود آنها دیده شوند و سازمان سینمایی از آنها تشکر کند چون بقیه ارکان سینما مانند بازیگری و کارگردانی همواره دیده می شوند.

وی توضیح داد: باید ببینیم کسانی که در حوزه پژوهش فعالیت می کنند از اولویت های سینمای ایران خبر دارند یا نه. البته من می پذیرم که اگر جدی نگیریم در میانه راه ممکن است زحمات دیده نشوند پس مهم این است که این نیاز را در پژوهشگران ایجاد کنیم.

در ادامه اربابی درباره حمایت از برگزیدگان عنوان کرد: ما احساس کردیم بین معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی و علاقه مندان پژوهش باید ارتباط پیوسته وجود داشته باشد از همین رو طراحی جایزه پژوهش سال یک زمینه برای این منظور است. از سوی دیگر نقطه آغاز فعالیت ها از دانشگاه است به همین دلیل تدابیری اندیشیدیم و بر همین اساس امسال با ۵ دانشکده هنری مانند تهران، هنر، سوره، آزاد و صدا و سیما گفتگو و تفاهمنامه ای امضا کردیم تا پایان نامه های سینمایی مورد حمایت ما قرار بگیرد البته در گذشته حمایت ها به صورت نسیه بوده به همین دلیل شکل حمایت ها را عوض کردیم تا از سوی دانشگاه حمایت شود نه ما.

وی یادآور شد: این پژوهش ها از سوی استادان انتخاب می شود اما جوایزش را ما می دهیم. کار دیگری که مد نظر قرار دادیم انتشار همین فراخوان بود چون قبلا به این صورت بود که ما از کسی برای انجام پژوهش دعوت می کردیم اما امسال همه پژوهشگران می توانند به میدان بیایند. از طرف دیگر از پژوهش های سینمایی برای چاپ و در دسترس قرار دادن آن ها حمایت می کنیم از همین رو در اختیار گذاشتن اطلاعات روی سایت ها روند دیگری است که می تواند به منزله حمایت از پژوهشگران باشد.

در ادامه دبیر جایزه پژوهش سینمایی با اشاره به جوایز این رویداد اظهار کرد: همواره به پژوهشگران سکه یا کتاب به عنوان جایزه می دهند اما امسال جوایز نقدی خوبی می دهیم تا هم بعد معنوی و هم بعد مادی آن مورد توجه قرار گیرد البته برای فرد برگزیده هم برای انجام فعالیت های پژوهشی اولویت قایل هستیم. نکته دیگر اینکه امسال در فراخوان، بخش خارج از ایران هم داشتیم اما آثار رسیده به این بخش ضعیف بود.

معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی، سازمان امور سینمایی در ادامه بیان کرد: سیاست سازمان سینمایی توجه به مسایل سینمای ایران است چون در حال حاضر شاید غالب ترین شکل بیان هنری کشور در سینما خلاصه می شود و این به معنای نادیده گرفتن تلاش های دیگر رشته ها نیست اما سینما ویژگی هایی دارد که از این جهت موثر عمل می کند. به طور کل حداقل فایده جایزه گرفتن این است که جهان با کشوری که پتانسیل دارد روبرو می شود بنابراین باید این ظرفیت ها را گسترش دهیم. مرور یا ارزیابی فعالیت های پژوهشی که در فضای علمی کشور انجام می شود آنقدر که لازم است در سینمای ایران مورد توجه قرار نمی گیرد که من این مساله را آسیب می دانم. در همین زمینه باید ببینیم که آیا ما می توانیم نوع دیگری از سینما را شناسایی کنیم یا خیر که به نظر می رسد نشانه های وجود دارد اما اگر مطالعاتی نشود در حد حرف باقی می ماند.

وی ادامه داد: سازمان سینمایی وقتی پژوهشی را در مقابل چشمان خود می بیند در نظر دارد مسایلی را که گرفتار آن است، بررسی کند برای مثال مطالعات درباره اکران و شرایط آن، می تواند به دست اندرکاران کمک کند تا مسیرها تصحیح شود البته پژوهش های بنیادی هم در این زمینه کمک می کنند. برای مثال ما در حال حاضر پژوهشی داریم که می گوید آینده سینمای ایران چگونه است تا افق دورتری را برای فعالیت ها ارایه کند. نکته دیگر اینکه حساسیتی که ما داریم این است که ما نمی خواهیم متولی همه فعالیت ها باشیم اما اگر حس کنیم نگاهی به ما کمک می کند از آن استقبال می کنیم.

اربابی توضیح داد: ما گرفتار یک موقعیت ویژه هستیم چون پژوهشگران در فضای اجتماعی تربیت می شوند اما نیاز ما پژوهش سینمایی است بنابراین باید بین این ۲ ارتباطی برقرار کنیم.

بنی اردلان در پایان این نشست ضمن تشکر از رمضانعلی حیدری خلیلی معاون سابق توسعه فناوری و مطالعات سینمایی اظهار کرد: رمضانعلی حیدری بسیار زحمت کشید به طوری که با انجمن های علمی دانشگاه ها نشست هایی گذاشت. به عنوان نکته پایانی نیز باید بگویم قصد داریم از سال های آینده پژوهش های تصویری را اضافه کنیم زیرا باید به سمت و سویی برویم که کمتر کسی رفته است.