محسن شریفی در گفت و گو با خبرنگار مهر، با اشاره به تاثیرگذاری برپایی نمایشگاه های فرهنگی در زمینه ترویج آداب و رسوم و سنن، اظهار داشت: در حوزه تاثیرگذاری نمایشگاه ها و جشنواره ها با محوریت اقوام و ایلات کشوری به جرات می توانیم بگوییم مهمترین نتیجه حاصله توجه شکل گیری تعامل فرهنگی بسیار مطلوب است.
وی افزود: در سایه حضور بینش ها، دانش ها و فرهنگ های توام با هنرهای مختلف از قومیت های متفاوت مجموعه ای از خصیصه ها و ویژگی ها در یک قالب ارائه داده می شود، به طور مثال اقوام متفاوت به قیاس هنرهای خود مانند موسیقی محلی با یکدیگر پرداخته اند تا نقاط مشترکی از مجموع این هنرها خارج سازند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی خاطرنشان کرد: هنر نیاکان ایران هنری است که سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و این مسئله هنری آکادمیک نبوده که در میان هنرمندان تدریس شود، اغلب هنرهای موسیقایی ایرانی از گذشتگان برجا مانده و از کودکی به هنرمندان ابلاغ شده است.
شریفی تصریح کرد: مسئله شادی آفرینی در جامعه یکی از مسائل بسیار مهم و دارای اهمیت ویژه است و به طور قطع مسئله شادی آفرینی در جامعه ما اثرات مثبت بسیاری به همراه دارد و در حوزه های دیگر می تواند آشنایی مردم با آداب و رسوم سایر اقوام را به همراه داشته باشد که همین مساله زمینه ساز آشنایی بیشتر قومیت های مختلف با یکدیگر می شوند.
وی ادامه داد: ترویج شناخت و کسب آشنایی مردم از سایر قومیت ها سبب رشد و گسترش شناخت از ایران، ایران گردی، بوم گردی و افزایش توریسم می شود و برگزاری اینگونه مراسم محیط را برای ارائه یک بسته کامل فرهنگی شامل آداب و سنن، غذاهای قومیت ها، شیرینی های ویژه و مختص آنها، البسه و سایر مولفه های فرهنگی فراهم می سازد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی عنوان کرد: زیبایی برگزاری اینگونه مراسم ها مسیرسازی برای بازگشت به خویشتن است، همچنین ما می توانیم از برگزاری این نمایشگاه ها در حوزه البسه و پوشش الهام بگیریم تا پوشش های بومی و محلی فاخر در عرصه مد و طراحی لباس به کار گرفته شود زیرا این الگوها ریشه در ذات و فرهنگ و تمدن ایرانی دارد.
شریفی بیان داشت: متاسفانه فرهنگ پوشش فاخر و محلی قومیت های مختلف ایرانی مغفول مانده که البته مدتی است این ویژگی ها در حوزه مد و لباس به کار گرفته شده اما این حجم از فعالیت در این عرصه کافی نیست و جایگزینی المان های بومی در فرهنگ رایج کشور فعالیت ها و تلاش های بیشتر و جدی تری را می طلبد.