روایت شاعرانه از «روز پیروزی»/ خوشا شما که جهان می‌رود به کام شما

خبرگزاری مهر-گروه فرهنگ: ۲۲ بهمن، سال تحویل انقلاب اسلامی ایران است؛ روزی که ایمان ها و  و فریادها به بار نشست و البته ابیات منظوم شاعران وطن هم درباره آن جاری شد.

مصطفی رحماندوست یکی از همین شاعران است که این شعرش در کتابهای درسی دوران ابتدایی هم خودنمایی می کند:

مثل غنچه بود آن روز
غنچه ای که روییده

در هوای بهمن ماه
بر درخت خشکیده

مثل آب بود آن روز
آب چشمه ای شیرین

چشمه ای که می بیند
مرد تشنه ای غمگین

گرچه در زمستان بود
چون بهار بود آن روز

سرزمین ما ایران
لاله زار بود آن روز

روز خنده ی ما بود
روز گریه ی دشمن

روز خوب پیروزی
بیست و دوم بهمن

و این هم شعری از هوشنگ ابتهاج، متخلص به «سایه» در حال و هوای این روز تاریخ ساز:

زمانه قرعه ی نو می زند به نام شما
خوشا شما که جهان می رود به کام شما

درین هوا چه نفسها پر آتش ست و خوش ست
که بویِ عودِ دلِ ماست در مشام شما

تنور سینه ی سوزان ما به یاد آرید
کز آتش دل ما پخته گشت خام شما

فروغ گوهری از گنجخانه ی دل ماست
چراغ صبح که بر می دمد ز بام شماست

ز صدق آینه کردار صبح خیزان بود
که نقش طلعت خورشید یافت شام شما

زمان به دست شما می دهد زمام مراد
از آنکه هست به دست خِرَد زمام شما

همای اوج سعادت که می گریخت ز خاک
شد از امان زمین دانه چین دام شما

به زیر ران طلب زین کنید اسب مراد
که چون سمند زمین شد سپهر رام شما

به شعر «سایه» در آن بزمگاه آزادی
طرب کنید که پُر نوش باد جام شما

افشین سرفراز هم از شاعرانی است که این سرود او با صدای رضا رویگری ماندگار شده است:

الله الله، الله الله
لا اله الا الله
لا اله الا الله
ایران ایران ایران

رگبار مسلسلها
ایران ایران ایران
مشته شده بر ایوان
الله الله الله
الله الله الله
الله اکبر؛ الله اکبر
الله الله الله
لا اله الا الله
ایران ایران ایران
خون و مرگ و عصیان
ایران ایران ایران
بنگر که همه فریاد
بنگر که همه طوفان
الله الله، الله الله
لا اله الا الله
از اشک یتیمانت از خون شهیدانت
فردا که بهار آید
صد لاله به بار آید
از خون شهیدانت
صد لاله به بار آید
الله الله، الله الله
لا اله الا الله
الله الله الله
الله اکبر، الله اکبر
الله الله الله
لا اله الا الله
فردا که بهار آید
آزاد و رها هستیم
ایران ایران ایران
فردا که بهار آید

آزاد و رها هستیم
نه ظلم و نه زنجیری
در اوج خدا هستیم
ایران ایران ایران
نه ظلم و نه زنجیری
در اوج خدا هستیم
الله الله، الله الله
لا اله الا الله

و در بخشِ پایانیِ همین سرود است که دکلمه ای با این فرازها شنیده می‌شود:

آنان که گفتند الله
و بر این ایمان پایدارماندند
حاضر نشدند بنده ی غیر خدا شوند
و حکومت غیر خدا پذیرند
فرشتگان رحمت بر آنها نازل شوند
و مژده دهند که دیگر هیچ حُزن و اندوهی از گذشته ی خویش ندارید
و شما را به همان بهشتی که انبیا وعده دادند بشارت باد

و پایان بخش این اشعار به یاد ماندنی، شعری از محمدعلی ابرآویز را به تماشا می نشینیم؛ شاعری که بسیاری از سرودها و اشعار به یاد ماندنیِ دوران ابتدای انقلاب اسلامی از اوست:

ألا معمار و طرّاحِ حرم برخیز
چراغ جاودان سوزِ حرم برخیز
تو ای روح شجاعت، نفس آزادی
عزادارِ شهیدانِ حرم برخیز
بزن دستی به شمشیر «ألَم نَشرَح»
طلسم بندگی بشکن به پا برخیز
تو پیک خلوت روحانیان و سینه ‌سوزانی
مسلمانِ مسلّح با سلاحِ شوق و ایمانی
تو شمشیر خدا بر قلب کُفّار گرانجانی
غریوِ «لا تَخَف» سر دِه
به گلبانگ مسلمانی
الله اکبر الله اکبر
شنیدید ای مسلمانان به پا خیزیم و جان بازیم
بساط دشمن دین را بسوزیم و براندازیم
به پا خیزیم و کاخ خون به یک ضربت فرو ریزیم
وجود زشت شیطان را به قعر دوزخ اندازیم
اگر جلّاد بی ایمان بخواهد خونِ ما ریزد
من و یاران به هم سازیم و بنیادش براندازیم
الله اکبر الله اکبر
به آهنگ فخر و آیه ‌های گرم و شورانگیز
کنون با شور و شیدایی قیامت ها به پا سازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
درفش سبز قرآن را در اوج آن برافرازیم
اگر جلاد بی ایمان بخواهد خون ما ریزد
من و یاران به هم سازیم و بنیادش براندازیم
تو پیک خلوت روحانیان و سینه‌ سوزانی
مسلمان مسلح با سلاح شوق و ایمانی
تو شمشیر خدا بر قلب کفار گرانجانی
غریو «لا تخف» سر ده
به گلبانگ مسلمانی