به گزارش خبرنگار مهر، محمد مهدی زاهدی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در همایش ملی روانشناسی مدرسه گفت: من چند محور را مطرح می کنم که انتظار داریم روانشناس ها به ما کمک کنند. یک بحث جدی در کشور هست بحث کنکور است که ما در مجلس برای حذف آن مصمم هستیم و وزارت علوم و آموزش و پرورش نیز آن را پذیرفته اند. قانون هم داریم چه چیزی جایگزین کنکور شود. خواهشم از مشاوران این است که راهنمایی کنید ما را که این قانون چه ضعف و کاستی دارد و مطمئن باشید لحاظ می کنیم و اگر لازم باشد اصلاحیه به آن قانون می دهیم.
وی ادامه داد: در کشور ما به هر دلیلی ۲۲ نوع مدرسه داریم. بعید می دانم در کشوری در دنیا این همه تنوع مدرسه باشد. یکی از آنها مدارس سمپاد و استعداد درخشان است. دوست داریم شما به عنوان اصحاب علمی درباره تنوع مدارس و استعدادهای درخشان بگویید. ممکن است ما در کمیسیون نظرات شخصی داشته باشیم اما می خواهیم نظراتمان بر اساس کار علمی و تخصصی باشد.
زاهدی ادامه داد: مرکز پژوهش های مجلس کار حرفه ای خوبی انجام داده که می توانیم در اختیارتان بگذاریم. بحث بعدی این است که سال قبل در همین همایش مطرح کردم به سمت آموزشی مهارتی برویم. امسال می خواهم همین بحث را بازتر کنم.
وی ادامه داد: وقتی صحبت از آموزش مهارتی می کنیم چند مطلب در ذهنمان باشد. آیا اینهمه حجم مطالب درسی برای بچه ها ضروری است؟ فکر می کنم باید تجدید نظر در کمیت دروس داشته باشیم چون احساس می شود درس ها زیاد است و فرصت مهارت آموزی را می گیرد.
رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: خلاقیت و نوآوری در مهارت بچه هایمان نکته بعدی است و همچنین بحث میزان دین باوری بچه هاست. چرا فرصت پیدا نکنیم به بچه ها در مدارس سبک زندگی ایرانی اسلامی یاد بدهیم. آیا اهمیتش کمتر از درس ریاضی است؟ این هم مهارت آموزی است.
وی اظهار کرد: نقشی که دوران کودکی در تاثیرگذاری و شکل گیری بزرگسالی دارد را نمی توان نادیده گرفت. باید فرصت طلبی در این وادی انجام دهیم. حداکثر استفاده را برای شکل گیری شخصیت بچه ها انجام دهیم.
زاهدی در بخش دیگر سخنانش در مورد دانش آموز بازداشتی اغتشاشات اخیر سوال گفت: این فضای مجازی چگونه ذهن دانش آموز ما را خراب می کند. روانشناسان کمک کنند که بدانیم از فضای مجازی چگونه بهره ببریم و با چالش های آن چگونه برخورد کنیم.
وی اضافه کرد: ما باید سعی کنیم در آموزش و پرورش که رشد همه جانبه بر اساس توانمندی افراد رخ بدهد. اگر مدارس متنوع نداشته باشیم چگونه توانمندی بچه ها را رشد کافی بدهیم. این نباشد که با تعطیلی سمپاد موجب شود شکوفایی استعدادها بسته شود. برای این راه حل می خواهیم.