پناهندگی موضوعی بود که به ویژه با بالا گرفتن بحران پناهندگان در سال ۲۰۱۵ در آلمان به موضوعی برای فیلمسازان بدل شد و این تلاش امسال در قالب داستان‌هایی از مهاجران و پناهندگان نمود یافت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رویترز، شصت و هشتمین دوره برلیناله که در آلمان در حال برگزاری است از سال ۱۹۵۱ که شروع به کار کرد محملی برای نمایش فیلم‌هایی با موضوع‌های اجتماعی و سیاسی بوده و امسال تجربیات مهاجران را حداقل در هشت فیلم از مستند گرفته تا فیلمی اقتباسی ارایه می‌کند.

فیلمسازان می گویند قصدشان این بوده تا پیامی سیاسی بفرستند و نشان دهند چگونه مهاجرت اروپا را تغییر داده است.

دیتر کاسلیک مدیر فستیوال نیز در این باره گفته است: خیلی بیشتر از آنچه در حال حاضر درباره پناهندگی به نظر می‌رسد باید به این موضوع توجه کرد و حالا موضوع این است که پس از ورود آنها به اروپای ما چه می‌شود و آینده آنها چه خواهد بود؟

یکی از این فیلم‌ها «الدورادو» ساخته مارکوس ایمهوف کارگردان سوییسی درباره مهاجرانی است که از نزدیک ساحل لیبی نجات داده و به ایتالیا برده شدند. آنها آنجا در پناهگاه‌ها در انتظار هستند و برخی از آنها اخراج می‌شوند و یا اردوگاه را ترک می‌کنند تا به صورت غیرقانونی کار کنند و ریسک اخراج شدن را می‌پذیرند.

ایمهوف همچنین داستانی شخصی از خانواده خودش را در این فیلم روایت می‌کند که دختری ایتالیایی را پس از جنگ جهانی دوم پناه دادند و او را بزرگ کردند.

یک مستند دیگر با عنوان «فرودگاه مرکزی THF» از میان مطالبی که یک پناهجوی سوری در وبلاگش می‌نویسد، زندگی انسان‌هایی را روایت می‌کند که پانزده ماه در اردوگاه‌ پناهندگان اقامت دارند و انتظار می‌کشند. خود این وبلاگ نویس از پناهندگان است و همه آنها در فرودگاه سابق تمپلهوف برلین اقامت دارند که اکنون به یک اقامتگاه پناهجویان بدل شده است.

کریم اینوز فیلمساز برزیلی سازنده این فیلم می‌گوید: مهمترین سوال  سیاسی مطرح در برابر اروپا این است که اروپا چگونه می‌تواند ادعای خودش را مبنی بر این که یک قاره متنوع باشد، نشان دهد. این خیلی اهمیت دارد که فیلم‌ها به این مساله توجه می‌کنند.

در فیلم «ترانزیت» که در قالب یک داستان که ماجرایش در فرانسه معاصر می‌گذرد نیز فرار از دست آلمانی‌هایی نشان داده می‌شود که مارسی را تسخیر کرده بودند. این فیلم با اقتباس از رمانی نوشته آنا سگرز ساخته شده که داستان فرار خود او را از دست نیروهای آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ روایت می‌کند.

این فیلم یکی از ۱۹ فیلمی است که در بخش رقابتی برای خرس طلا حضور دارد و جزییات سفر سخت پناهندگانی را تصویر می‌کند که تلاش دارند تا ویزا و مدارک رسمی بگیرند و بتوانند از آزارها رهایی یابند.  

کریستین پتسولد کارگردان «ترانزیت» گفت می‌خواست با فیلمش پیامی سیاسی درباره قانون پناهندگی در قانون اساسی آلمان بسازد.

فیلم «استایکس» ساخته ولفگانگ فیشر نیز درباره یک زن دریانورد تنهاست که غرق شدن یک قایق پناهندگان را به چشم می‌بیند. او بر سر یک دوراهی است که باید چه کار بکند و در نهایت پسر پناه‌جویی را که به سویش شنا می‌کند از آب می‌گیرد و به او کمک می‌کند.

آی وی وی هنرمند نامدار چینی نیز که دو سال پیش سالن کنسرت برلین را با ۱۴ هزار جلیقه نجات پناهندگان پر کرده بود، امسال اولین فیلم بلند خود را به نمایش می‌گذارد. این فیلم که «جریان انسان‌ها» نام دارد با بازدید از ۴۰ کمپ پناهندگان در ۲۳ کشور ساخته شده است.