به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی، نشست نوآوری اجتماعی با هدف بررسی مبانی نظری نوآوری اجتماعی و به منظور ارائه پاسخ های نوآورانه به نیازهای اجتماعی و همچنین ارزیابی مسیر ایده پردازی تا عمل در این زمینه برگزار شد.
پنل اول، در زمینه مبانی نظری نوآوری اجتماعی با حضور روح الله حمیدی مطلق، مدیر گروه نوآوری و کسب و کار اجتماعی پژوهشکده سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف و جبار رحمانی، معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی برگزار شد.
روح الله حمیدی مطلق، مدیرگروه نوآوری و کسب و کار اجتماعی پژوهشکده سیاست گذاری علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف در ابتدا نمونه های موفق نوآوری های اجتماعی برای داشتن زندگی بهتر با استفاده از تحقیقات میدانی در حوزه ها و قالب های مختلف در سراسر دنیا را بررسی کرد.
وی گفت: می توان نوآوری های اجتماعی را در نمونه های زیادی از قبیل کارآفرینی اجتماعی، سازمان های اجتماعی، مسائل اجتماعی و ایجاد تغییرات در اجتماع مشاهده کرد.
مدیرگروه نوآوری و کسب و کار اجتماعی پژوهشکده سیاست گذاری علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف، نوآوری اجتماعی را فعالیتی برای پیوند اعضای اجتماع دانست و گفت: نوآوری اجتماعی به مثابه حل و رفع مشکلات اجتماعی مانند فقر، اعتیاد، سلامت، آموزش به شیوه ای است که تاکنون در جامعه صورت نگرفته و انجام نشده است.
حمیدی مطلق افزود: مشکلات اجتماعی امروزه در حال تبدیل شدن به معضل هستند و ما به جای رسیدگی به مشکلات و ریشه یابی آنها در حال دست و پا زدن با معضلات هستیم، یعنی انتهای مسیر ایستاده ایم و به جای اینکه نگذاریم مشکلات به وجود بیایند، صبر میکنیم و بعد از بوجود آمدن آنها و تبدیل شدن این مشکلات به معضل در صدد رفع آنها بر می آییم که کار را با سختی و کندی مواجه می کند.
وی در انتها راهکارهای ایجاد تغییرات اجتماعی را شرح داد و گفت: برای ایجاد تغییرات اجتماعی باید ابتدا نقش افراد را به تناسب جایگاه آنها تغییر داد و در ادامه این حرکت باید افکار افراد دستخوش تغییر کرد، هرچند این کار، نیازمند زمانی زیاد است ولی از اجزاء مهم تغییرات اجتماعی است.
در ادامه جبار رحمانی، معاون پژوهش و آموزش پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، گفت: با ریشه یابی مشکلات و حل آنها در ریشه و سرمنشاء می توانیم از بروز بخش زیادی از آنها جلوگیری کنیم که این خود می تواند آغاز تغییرات اجتماعی بزرگ در جامعه باشد.