خبرگزاری مهر - گروه استانها، آرتا دخت زاهدی؛ اگر مسافر قشم هستید حتما یک روز خود را در روستای لافت سپری کنید تا با جغرافیای لافت و بادگیرهایی که با ترکیب آب، باد و خاک شکل گرفته است آشنا شوید. بادگیرهای منحصر به فردی که آوازه آن در تمام ایران و یاشاید جهان پیچیده است. بادگیرهای لافت در کنار دریا و نور خورشید در همان نگاه اول شما را عاشق خود می کند.
لافت روستایی ست که در شمال جزیره قشم بنا شده است که معماری بادگیرهای آن امضای ناخدایان و معماران چیره دست این بندر پر رمز و راز است. یکی از معماران به نام بادگیرهای منحصر به فرد و زیبای بندر لافت استاد حاج یحیی استاد احمد (یحیی سفاری) و استاد احمد صالح ابراهیم (صالح سفاری) است.
خاک مرجانی جزیره هم در دل خانه ها و بادگیرها به کار رفته تا زیبایی حضور طبیعت را در این روستای گرم اقلیم تکمیل کند. از تمام اینها که بگذریم این روستا مردمانی دارد که غروب ها در ساحل روستا حرف های زیادی برای مسافران دارند و پای صحبت های ناخدایان قدیمی اش هزار و یک شبی زیبا از سفرهای دور و دراز در ذهن نقش می بندد.
روستای ساحلی لافت هنوز هم خانه دریانوردانی است که اگر چه بازنشسته شده اند اما همچنان با لنج هایشان به ماهیگیری می روند و دل در گرو دریایی دارند که رزق و روزیشان را تامین می کند. اسکله لافت دیدنی های بسیاری دارد مخصوصا اگر از مناطق غیر ساحلی به قشم سفر کرده باشید و چشمتان به قایق و لنج آشنا نباشد. چهره طبیعی روستای لافت در میان درختان سبز گرمسیری و نخلستان های بلند همراه با زیبایی خیره کننده دریا و جنگل «حرا» برای هر گردشگری جذاب و قابل توجه است.
این روستا در شمال غربی جزیره قشم و نزدیکترین فاصله را با سرزمین اصلی(بندر پهل) دارد. مهم نیست از سمت بندرعباس آمده باشید و یا از قشم شما می توانید با یک تاکسی خود را به بندر لافت برسانید و از زیبایی های سنتی این بندر زیبا لذت ببرید.
لافت در گذشته به مدت طولانی مرکز جزیره قشم بوده و ایامی هم نام تمام جزیره، لافت بوده است. مردان لافت از گذشته تا روزگاران نه چندان دور با لنج های بادبانی سفر های دور در اقیانوس می رفتند و با کشورهای آفریقایی و هند تجارت می کردند به گونه ای که هنوز هستند پیرمردان که بر زبان های هندی، سواحلی، عربی، انگلیسی تسلط کامل دارند و این مردان نقش بسزایی در گسترش اسلام در شبه قاره هند داشتند. همچنین افراد زیادی در بندر لافت هستند که در کشور هند به خاطر ازدواج پدرانشان در آنجا خواهر و برادر دارند.
بندر لافت از جاذبه های گردشگری زیادی برخوردار است که می توان به بادگیرهای زیبا، آب انبار سنتی، مسجدهای زیبا، خانه های قدیمی، کارگاه های ساخت لنج و دیدنی هایی همچون قلعه نادری، درخت نیاز و کشتی سیمانی اشاره کرد.
بادگیرها: به روستا که برسید بادگیر ها بیش از هر چیز دیگری توجه تان را جلب خواهد کرد. روستایی که بادگیرهایش معماری منحصر به فردی را در کنار دریا درست کرده اند.اگر با دقت به این بادگیرها نگاه کنید متوجه می شوید که بادگیرهای لافت به دلیل نقش و نگارهای خاص و الگوی خلاقانه ای که در ساخت دارد مثل پلاک هر خانه هستند و مردم از روی بادگیرها خانه های همدیگر را به راحتی تشخیص میدهند.
قلعه نادری: در انتهای یکی از تپه های جنوبی مشرف به روستا میتوانید بقایای یک قلعه مخروبه را ببینید و اگر دقت کنید آثار چهار برج را می توانید رویش تشخیص دهید.
آب انبارها: در کنار قلعه نادری حلقه های چاه ابی قرار دارند که مردم سالها قبل در دل سنگ های محوطه حفر کرده اند اب باران به گودال محل چاه ها هدایت می شودو برای مدتی طولانی تقریبا سالم و خنک در ان باقی می ماند اگر به انجا بروید شاید مردمی را ببینید که مشغول برداشتن اب از این چاه های قدیمی هستند جالب است بدانید که مردم لافت می گویند در قدیم این چاه ها به تعداد روزهای سال کبیسه ۳۶۶ روز حلقه بوده و مردم در هر روز از سال از یکی از انها استفاده می کرده اند.
کشتی سیمانی: بر ساحل زیبای این روستا یک سکو ساخته شده که رویش یک کشتی سیمانی با بادبان های واقعی قرار دارد بسیاری از گردشگران غروب خود را روی آن می گذرانند و شما هم میتوانید همان جا در کنار یک کشتی بزرگ هم لافت را تماشا کنید و هم برای تشخیص بزرگترین بادگیر لافت با هم مسابقه بدهید.
برای شناخت مردم روستا باید با آنها نشست و برخواست کنید و بهتر از همه هم ناخدایان و مردان دریا هستند که داستان های جالبی برای بازگو کردن دارند. مردان قدیمی که همه لباس های سنتی سفید بر تن دارند اگر فصل پاییز و زمستان مهمان لافت باشید حتما چند مراسم عروسی هم خواهید دید.
تمام خانه ها حیاط مرکزی و بادگیر دارند خانه ها هر چند سال یک بار به روش های سنتی مرمت شده و بنابراین به شکل اولیه خود باقی مانده اند و به همین علت حدس زدن قدمت آنها دشوار است اهداف اصلی معماری لافت مقابله با شرایط طاقت فرسای اقلیمی و نیز حفظ ارزش های مذهبی خانواده است. ترکیب اتاق ها و راهروها و ارتباط آنها با حیاط تحت تاثیر معماری نواحی مرکزی و حاشیه کویری ایران است. مراکز محله ها حول مساجد شکل گرفته اند و از میدان به مفهوم رایج آن در معماری ایرانی خبری نیست.
سیمای عمومی روستا در بافت قدیم و جدید است. در بافت قدیم سیمای عمومی لافت منظره ای اخرایی رنگ با بافتی فشرده و کوچه های کم عرض دارد که عناصر شاخص عمودی بادگیرها در آن جلب توجه می کنند دراین بافت مساجد سفید رنگ که بیشتر مناره دارند خودنمایی می کنند اما در بافت جدید همان سیمای رایج شهری دیده می شود. در این بافت تراکم ساختمانی کمتر و معابر گشوده تر و اطراف مساجد خالی تر شده است لذا مرکز محله مفهوم خود راتا حدی از دست داده است.