محمد بیرانوند درباره نقد عملکرد آموزش و پرورش در سال ۹۶ به خبرنگار مهر، گفت: نقد عملکرد آموزش و پرورش را هم می توان در برش استانی لحاظ کرد و هم در جایگاه کلان کشور آن را نقد کرد. آموزش و پرورش استان لرستان سال گذشته دستخوش تغییراتی بود و متاسفانه این تغیییرات پایین تر از میانگین مورد نظر بود و برنامه ها درست محقق نشد.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم در سطح کلان مهمترین اتفاقات سال ۹۶ را هم در نظر بگیریم باید گفت متاسفانه مطالبات فرهنگیان کامل پرداخت نشد و این معضلی است که سایر موضوعات در آموزش و پرورش را تحت الشعاع قرار می دهد. وقتی معلمان دو سال حق الزحمه امتحانات را نگرفته باشند و ما امتحانات خرداد را پیش رو داشته باشیم چه انتظاری می توانیم از معلمان داشته باشیم. ما هر سال قول می دهیم مطالبات را به موقع پرداخت می کنیم و این موضوع عملیاتی نمی شود.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات در عین حال از نقاط مثبت کارنامه محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش نیز سخن گفت و بیان کرد: در کارنامه وی نقاط قوت هم دیده می شود و محل امیدواری است. هر برنامه ای برای اجرا شدن به چندین مولفه نیاز دارد که داشتن اعتبار ریالی برای اجرایی کردن آن از جمله مولفه هاست. متاسفانه برنامه های خاصی هم که وجود دارد ریالی اعتبار برایش در نظر گرفته نشده است. مثلا آموزش و پرورش چهار مدرسه در فلان منطقه تحت پوشش می گیرد که این خیلی خوب است اما وقتی درست نگاه می کنیم می بینیم خیلی هم با برنامه خاص پیش نرفته است و عمدتا اتفاقی بوده است. مثلا نگفته ایم این ۱۰ تومان تخصیص اعتبار برای اینکه مدارس تحت پوشش را بالا ببریم.
وی اظهار کرد: مثلا بحث رتبه بندی را در نظر بگیرید. دو سه سال ریالی به این طرح دادند اما خوب اجرا نشد و تنها یک مرهم بر درد بود و به نوعی مسکن عمل کرد. در حالیکه در سند تحول بنیادین بحث منزلت و معیشت معلمان در کنار هم عنوان شده است. روی هم رفته نه می توان در نقد عملکرد آموزش و پرورش عدد صفر برای تلاش هایش گذاشت و نه اینکه می توانیم بگوییم خیلی با برنامه کارها را پیش برده اند.
بیرانوند گفت: کارهای اجرایی درباره پیش دبستانی ها که یکی از برنامه های ویژه سند تحول است در سال ۹۶ به صورت نیم بند اجرا شد و برنامه های معطل مانده زیادی در زمینه منزلت و معیشت معلمان خصوصا در قالب طرح رتبه بندی مانده است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره راه حل های برون رفت آموزش و پرورش از مشکلات اعتباری خود نیز بیان کرد: یک نگاهی از گذشته دور تا به حال به آموزش و پرورش وجود داشته و آن این است که این سیستم صرفا مصرف کننده است. در حالیکه برخی دلسوزان از آن به عنوان نهادی سرمایه گذار یاد می کنند. سرمایه ای که با ریال نمی شود روی آن ارزش گذاری کرد اما واقعیت ها حکایت از آن دارد که نگاه ما اینچنین نیست. دانش آموزان ما در مدارس شبانه روزی به علت اینکه دولت ها تخصیص ها را به موقع پرداخت نکردند گاه نان خالی هم نداشتند. وقتی دولت می آید اظهار عجز می کند از پرداخت حقوق و مطالبات شاید یکی از راه ها این است که برای خودگردان شدن مدارس چاره اندیشی کرد. ممکن است این یکی از راه های حل مشکل باشد. من موافق چنین اتفاقی نیستم شخصا و معتقدم خود این اتفاق کلی حرف و حدیث دارد اما ظاهرا آموزش و پرورش به آن فکر می کند.