مرتضی پدریان در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: بر اساس آماری که سال گذشته به ثبت رسیده است در اوایل سال ۹۶، به ازای هر ساعت ۱۹ طلاق ثبت شد و اواسط سال گذشته به ازای هر ساعت ۲۰ طلاق و اواخر سال به ازای هر ساعت، ۲۱ طلاق ثبت شده است.
وی گفت: پدیده طلاق خیلی پیچیده است به طوری که نظام اجتماعی ما در حالی به سمت مدرنیتیه و پست مدرن شدن، می رود که تفکر مردان ما سنتی و مردسالار است در حالی که دختران جامعه را تعلیم می‌دهیم که حق زن و حق زناشویی چیست و یک فضای پارادوکس را ایجاد می کنیم و در این فضای پس افتادگی فرهنگی شاهد کشمکش و تعارض بین آنها و طلاق هستیم.
جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی گفت: وقتی ازدواج ها در سنین بالای ۲۸ سالگی صورت گیرد و به سن ۳۰ سالگی برسد دیگر ازدواج ها بر پایه عقلانیت است و کمتر احساس دخالت دارد و همین مسئله ترس از ازدواج را در بین جوانان زیاد می کند و آمار ازدواج را کاهش می دهد.
بالاترین میزان طلاق را در ۴ سال اول زندگی و افراد ۴۵ سال به بالا داریم
وی گفت: بیشترین میزان طلاق در صفر تا چهار سال زندگی رخ می دهد و سن طلاق نیز به ۴۵ سال تا ۵۰ سالگی رسیده است و در این رده سنی وقتی زن و شوهر از بابت فرزندان خود فراغ بال پیدا کردند دیگر تن به اجبارهای اجتماعی نمی دهند و طلاق را انتخاب می کنند.
پدریان تصریح کرد: باید دانست بر اساس چه انگیزه های رفتاری، انسان اقدام به ازدواج می کند و دولت با فرض اینکه نداشتن توانایی مالی سبب کاهش آمار ازدواج شده است اقدام به افزایش سقف وام ازدواج کرده است.
وی با بیان اینکه باید بررسی کرد که آیا انگیزه های اقتصادی عامل تاخیر در ازدواج بین دختر و پسرها خواهد بود یا خیر، ادامه داد: اگر مجموعه های عوامل و انگیزه‌های دخیل در ازدواج را ۱۰۰ حساب کنیم وزن پدیده های مالی ۱۰ است.
کاهش ۷ درصدی ازدواج و افزایش ۶ درصدی طلاق ها در سال گذشته
جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی اضافه کرد: بر اساس آمار، در سال ۹۶، هفت درصد ازدواج‌ها کاهش یافته است و شش درصد طلاق‌ها افزایش یافته است و در مجموع به ۱۴ درصد تجرد ختم شده است.
وی گفت: وقتی صحبت از عوامل اقتصادی موثر در ازدواج می شود منظور، مسئله بیکاری و اشتغال است.
پدیده فردگرایی مفرط در جامعه شکل گرفته است
پدریان بیان داشت: امروز در جامعه ما پدیده فردگرایی مفرط به این معنا که در ابتدا لذت های خودم را برآورده سازم و نیازهای فردی خود را پیدا کنمف رواج یافته است به طوریکه تعلق به گروه و جامعه به حداقل رسیده است.
وی ادامه داد: امروزه نسل جوان ازدواج را مانع آزادی خویش می داند، چون می داند با ازدواج باید به فرد دیگری متعهد شود و با بچه دار شدن این تعهد بیشتر و آزادی آنها محدودتر می شود بنابراین کمتر میل به ازدواج پیدا می کنند.
جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی اعلام کرد: دوست داشتن و عشق ورزیدن و دوست داشته شدن، یکی از دلایل مخفی در عدم تمایل به ازدواج است اما تاثیر بالایی دارد، که این سه ویژگی کمتر در خانواده های ایرانی مشاهده می شود و وقتی فرزندان بینند این مقوله ها در زندگی پدر و مادر وجود ندارد، در بزرگسالی کمتر تن به ازدواج خواهند داد.
ازدواج دو طبقه اجتماعی متفاوت با هم بنیان زندگی را سست می کند
وی گفت: در سطح کشور شاهد ازدواج‌های درون طبقه ای هستیم و کمتر ازدواج های بین طبقه ای وجود دارد و همین مسئله تحرک اجتماعی را پایین آورده است و اگر هم دو طبقه متفاوت با یکدیگر ازدواج می‌کنند، بنیان خانواده آنها استحکام کمتری دارد.
پدریان بیان داشت: معمولا طبقات بالای جامعه برخی نیازهای خود را از طرق متنوع با سفر به کشورهای خارجی، ازدواج سفید یا دوستی با جنس مخالف تامین می کنند و چندان تمایلی به ازدواج ندارند.
وی ادامه داد: خانواده های مرفه در حالی تن به ازدواج دختران خود با پسر طبقات پایین می دهند که با یک تیر دو نشان بزنند و در وهله اول دختر خود را که به دلایل مختلف به سن بزرگسالی رسیده است و هنوز زمینه ازدواج برای آنها فراهم نشده سروسامان بدهند و دوم اینکه با نگاه ابزاری به پسر وی را به دامادی خود بگیرند که در شرایط نرمال هیچ گاه شاهد ازدواج دو طبقه مختلف با یکدیگر نیستیم.