مضمون "راکی بالبوا" نه درباره پیروزی بلکه درباره از دست دادن و رو به رو شدن با ترس است. این نکته‌ای است که جیمز براردینلی، منتقد نام‌آشنا، درباره آخرین فیلم مجموعه "راکی" می‌گوید.

به گزارش خبرنگار مهر، با نگاهی به مجموعه "راکی" با بازی سیلوستر استالونه یک نکته آشکار می شود: تنها دو "راکی" واقعی وجود دارد، باقی بیشتر به مواد پرکننده می ماند که بر مبنای کلیشه بنا شده و تنها هیجان کاذب آن را پیش می برد.

دو فیلم واقعی ـ که در آن مشتزنی بیشتر یک استعاره است تا هدف و تمرکز داستان بر درام انسانی است ـ یکی "راکی"، اولین فیلم این مجموعه است که در 1977 برنده اسکار بهترین فیلم و کارگردان شد و دیگری با کمال تعجب "راکی بالبوا" که این مجموعه را به شکلی مناسب به پایان می برد.

صحنه‌ای از "راکی بالبوا"

"راکی" و "راکی بالبوا" بهترین فیلم های مجموعه ای به هم ریخته است که از وقتی راکی در یک بازی مجدد، آپولو کرید را شکست داد، در مسیری اشتباه افتاد. وقتی شنیدم استالونه می خواهد ششمین فیلم "راکی" را بسازد، مثل هر کس دیگری به شک افتادم. یعنی "راکی 4" و "راکی 5" به اندازه کافی به تماشاگران خود توهین نمی کرد؟ وقتی راکی عملا برای هیچ آدم زیر 35 سال اهمیت ندارد، چه نیازی به احیا اوست؟

اینکه که یک ستاره پا به سن گذشته بخواهد شکوه گذشته خود را به دست آورد، از همان ابتدا به نظر ایده بدی می آمد. اما "راکی بالبوا" نشان می دهد در مورد استالونه و فیلم او ناعادلانه قضاوت شد. این فیلم حرف هایی برای گفتن دارد. موضوع آن درباره انسان هایی دارای نقطه ضعف و ارتباط آنها با هم است، درباره عزت نفس و متانت.

تا پیش از نیمساعت پایانی مضمون "مشتزنی" کمتر وارد طرح داستانی می شود. وقتی هم که راکی باید بار دیگر وارد صحنه مبارزه شود، بیشتر به یک بازنده می ماند، اما همان طور که تماشاگران مجموعه می دانند، درست در لحظاتی که هیچ کس انتظار پیروزی راکی را ندارد، او بهتر از همیشه ظاهر می شود. با این حال، "راکی بالبوا" مانند "راکی" اصلی درباره پیروزی نیست، بلکه درباره از دست دادن و رو به رو شدن با ترس است.

در طول سال ها مجموعه راکی بیشتر بازیگران خود را از دست داده است. اکنون که تالیا شایر ـ بازیگر نقش آدریان، همسر راکی ـ حضور ندارد، تنها بازیگر بازمانده از فیلم های قبل جز استالونه، برت یانگ است که نقش پولی، برادرزن آتشین مزاج راکی را بازی می کند.

"راکی بالبوا" یک فیلم اکشن نیست. 70 دقیقه اول بیشتر دیالوگ و یادآوری است. استالونه بهتر از هر زمان دیگر نقش آفرینی می کند. این همان راکی است که ما در تمام این سال ها می شناختیم، اما اینجا جنبه آسیب پذیر او را می بینیم. او خیلی باهوش نیست، اما بخشنده است و اصلا نمی تواند رنج احساسی خود را پنهان کند. آدریان همه چیز اوست. راکی اولین مبارزه خود را باخت، اما این باخت باز هم برای او یک پیروزی بود، برای اینکه به آدریان رسید، اما او اکنون در این دنیا نیست.

در لحظه هایی از فیلم به نظر می رسد داستان ظرافت خود را از دست می دهد، اما استالونه، نویسنده، کارگردان و بازیگر فیلم، با همان انرژی 30 سال پیش خود ظاهر می شود. "راکی بالبوا" به خوبی "راکی" نیست، اما به ما اجازه می دهد چهار دنباله قبلی را که هیچکدام فیلم هایی به یادماندنی نبودند، از یاد ببریم.

پایان "راکی بالبوا" به اشکال مختلف بازتاب پایان "راکی" است. استالونه گفته با این فیلم راکی به آخر خط می رسد و حتی اگر "راکی بالبوا" با موفقیت تجاری هم رو به رو شود، قسمت هفتمی در کار نخواهد بود. اگر این طور باشد، هیچ خداحافظی بهتر از این نیست.