خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ رامین حسین آبادیان: ارتش سوریه اعلام کرد که یکشنبه شب چندین موشک به پایگاه‌های نظامی در حومه حماه و حلب شلیک شد. یک منبع نظامی به سانا گفت: برخی مواضع نظامی در حومه حماه و حلب در ساعت ۱۰:۳۰ به وقت محلی دمشق هدف اصابت چندین موشک قرار گرفته است. در این گزارش به منبع شلیک این موشک‌ها و نیز خسارت‌های ناشی از این حمله اشاره‌ای نشده است.
خبرگزاری آلمان نیز به نقل از منابع رسانه ای گزارش داد که حملات موشکی، یک مقر در مرکز «نهر البارد» (در ۶۰ کیلومتری شمال غرب استان حماه)، مرکز نظامی دیگر در منطقه «تقسیس» نزدیک شهر سلحب در حماه و نیز مقر «تیپ ۴۷» را هدف قرار دادند. این منابع احتمال دادند که جنگنده‌های اسرائیلی این حملات را صورت دادند.
حملات هوایی پایگاه‌های ارتش سوریه در اطراف فرودگاه نظامی «النیرب» را هدف قرار داده که نزدیک فرودگاه حلب استگروه موسوم به «دیده بان حقوق بشر سوریه» که مقر آن در لندن است، اعلام کرد که این حملات همچنین پایگاه‌های ارتش سوریه در اطراف فرودگاه نظامی «النیرب» را هدف قرار داده که نزدیک فرودگاه بین‌المللی حلب است.
در همین حال، شبکه تلویزیونی «اسکای‌نیوز» نیز به نقل از فعالان سوری مدعی شد که طی حملات موشکی یکشنبه‌شب به «مواضع ارتش سوریه و نیروهای مورد حمایت ایران»، بیش از ۴۰ تن جان‌شان را از دست دادند و حدود ۶۰ نفر مجروح شدند.
هرچند که مقامات رژیم صهیونیستی تاکنون از پذیرش مسئولیت حملات شب گذشته به مواضع نظامی سوری در حلب و حماه طفره رفته اند، اما شواهد و قرائن جملگی حاکی از نقش مستقیم تل‌آویو در این تجاوز نظامی آشکار هستند.
حتی رسانه های صهیونیستی هم پس از انجام این حمله گریزی به سخنان اخیر «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ این رژیم درباره سوریه زدند؛ انجا که گفته بود: «اسرائیل از هیچ تلاشی برای مقابله با ایران در سوریه و اقداماتش در انتقال سلاح به این کشور، دریغ نمی کند».
بر همین اساس، از آنجایی که گفته می شود مواضع و پایگاه های بمباران شده عمدتا از مواضعی بودند که مستشاران ایرانی در آنجا حضور داشته اند، می توان نتیجه گرفت که صهیونیستها عامل اصلی این حمله بوده‌اند. این نکته را نیز باید در نظر گرفت که هیچکس به اندازه آمریکا و رژیم صهیونیستی از تضعیف قدرت نظامی نیروهای سوری سود نمی برند.
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی طی هفت سالی که از بحران سوریه سپری می شود همواره ثابت کرده که یک پای ثابت تجاوز نظامی آشکار به خاک سوریه و نقض حاکمیت ملی این کشور بوده و رژیم صهیونیستی طی هفت سالی که از بحران سوریه سپری می شود ثابت کرده که یک پای ثابت تجاوز نظامی به خاک سوریه و نقض حاکمیت ملی آن بوده و هستهست. سلسله تجاوزهای گاه و بی گاه این رژیم به خاکِ سوریه به عنوان یک کشور دارای حاکمیت ملی مستقل خود به تنهایی مؤید این مسأله است. همین سه هفته پیش بود که جنگنده های رژیم صهیونیستی در اقدامی متجاوزانه فرودگاه نظامی «تیفور» واقع در استان حمص را بمباران کردند؛ اقدام وحشیانه ای که دهها شهید و زخمی برجای گذاشت.
اما تجاوزات نظامی رژیم صهیونیستی به سوریه به همین نقطه ختم نمی شود. در روز ۵ اکتبر ۲۰۰۳ جنگنده های رژیم صهیونیستی در تجاوزی به خاک سوریه یک پایگاه نظامی در نزدیکی دمشق، پایتخت این کشور را بمباران کردند.
این اتفاق پس از آن افتاد که هواپیماهای جاسوسی اسرائیلی به مدت دو ماه بر فراز آسمان سوریه درحال گشت زنی بودند.
در ۶ دسامبر ۲۰۰۷ نیز جنگنده‌های رژیم صهیونیستی اهدافی در دیرالزور واقع در شرق سوریه را بمباران کردند. جنگنده های رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۷ همچنین مواضع دیگری را در سوریه هدف حملات تجاوزکارانه قرار دادند.
در ادامه این تجاوزها، صهیونیستها در این سال، ۷ مرتبه به جولان اشغالی قنیطره و همچنین مواضعی در دمشق ترتیب دادند.
صهیونیستها در توجیه این حمله و تجاوز نظامی مدعی شده بودند که در مناطق بمباران شده تأسیسات هسته ای قرار داشته استصهیونیستها در توجیه این حمله و تجاوز نظامی مدعی شده بودند که در مناطق بمباران شده تأسیسات هسته ای قرار داشته است. در تاریخ ۵ مِی سال ۲۰۱۳ نیز یک مرکز علمی ـ پژوهشی واقع در منطقه «جمرایا» در حومه دمشق هدف حملات هوایی جنگنده های رژیم صهیونیستی قرار گرفت.
درهمین حال در تاریخ ۱۳ ژوئیه سال ۲۰۱۳ نیز یک کاروان سوری هدف حملات هوایی صهیونیستها قرار گرفت. در آن زمان صهیونیستها بازهم به توجیه اقدام تجاوزکارانه خود روی آورده و مدعی شدند که آن کاروان، حامل تسلیحات برای حزب الله لبنان بوده است.
در سال ۲۰۱۵ نیز مناطقی در جولان اشغالی سه بار مورد هجوم جنگنده های اسرائیلی قرار گرفتند. بدین ترتیب به نظر می رسد که سیاست «بزن در رو» به جزئی جدایی ناپذیر از استراتژی رژیم صهیونیستی در قبال سوریه طی هفت سال گذشته تبدیل شده است.
بر اساس آنچه که گفته شد، رژیم صهیونیستی کارنامه سیاهی در طول هفت سالی که از بحران سوریه سپری می شود، در پرونده خود دارد. صهیونیستها در طول این مدت همواره تلاش کردند تا ضمن ماهیگیری از آب گل آلود، از هرج و مرج ایجاد شده در سوریه توسط تکفیریهایِ تحت الحمایه خود و آمریکا، برای بحرانی تر کردن اوضاع در سوریه نهایت بهره برداری را داشته باشند. لذا پر واضح است که حملات اخیر به مواضع ارتش سوریه در حلب و حماه نیز قطعه ای از همین پازلِ حملات سریالی رژیم صهیونیستی به سوریه محسوب می شود.
می توان از حملات اخیر جنگنده های رژیم صهیونیستی به مواضع ارتش سوریه در حلب و حماه به عنوان اقدامی در راستای تکمیل مأموریتِ تجاوز نظامی سه جانبه چندی پیش به خاک سوریه یاد کرد. چندی پیش ایالات متحده آمریکا به همراه دو متحدش یعنی فرانسه و انگلیس مواضع ارتش سوریه در حمص و دمشق را هدف قرار دادند.
به نظر می رسد در این گیرودار، پای نوعی تقسیم کار و مسئولیت در میان بوده است؛ به گونه ای که بمباران حمص و دمشق به آمریکا و متحدانش و هدف قرار دادن حماه و حلب به صهیونیستها واگذار شده است.
از سوی دیگر، تحت الشعاع قرار دادن دستاوردها و پیروزی های میدانی ارتش و نیروهای مقاومت سوری در نبرد با تکفیریها در جبهه های مختلف نیز یکی از اهداف اصلی و اساسی صهیونیستها تحت الشعاع قرار دادن دستاوردهای نیروهای مقاومت سوری در نبرد با تکفیریها نیز یکی از اهداف صهیونیستها از حمله به مواضع ارتش سوریه بوده استاز حمله به مواضع ارتش سوریه در حماه و حلب بوده است.
به ویژه اینکه ارتش سوریه و نیروهای مقاومت درحال حاضر بر غوطه شرقی به عنوان یک منطقه استراتژیک و راهبردی مسلط شده اند و در مسیر تسلط بر دیگر مناطق راهبردی هستند.
این را نیز در نظر بگیرد که دولت سوریه اخیرا توافقی را نیز با گروه های مسلح داشته که به موجب آن به محاصره چندین و چندساله شهرک های شیعه نشین فوعه و کفریا پایان داده می شود.
طبیعی است که در سایه تحقق چنین دستاوردهای سیاسی و نظامی، عرصه بر صهیونیستها بیش از پیش تنگ شود و آنها به منظور جبران شکست هایی که به مزدورانشان تحمیل شده است، خود به صورت مستقیم وارد عمل شوند. از این حمله در واقع می توان به عنوان نوعی تنفس مصنوعی به تکفیریهایِ درحال مرگ در سوریه یاد کرد.
نکته بعدی در این خصوص این است که رژیم صهیونیستی در راستای تضعیف قدرت نظامی ارتش و نیروهای مقاومت برآمده است. از آنجایی که رسانه ها اعلام کرده اند انبار تسلیحات ارتش سوریه در حماه و حلب هدف حملات هوایی قرار گرفته اند، بنابراین این مسأله کاملا واضح و عیان است که یکی از اهداف صهیونیستها به چالش کشیدن قدرت نظامی ارتش سوریه بوده است تا از این رهگذر نیروهای سوری برای تداوم عملیات های ضد تروریستی خود در جبهه های مختلف نبرد دچار چالش جدی شوند.