به گزارش خبرنگار مهر، نمایش رادیویی «بعد از سال ها» درباره مردی است که همیشه تنها به یک کافی شاپ می رود و از آنجا به مغازه رو به رویی نگاه می کند. زن کافه دار از این مرد و تنهایی همیشگی او می پرسد و او در ادامه ماجرای مغازه ای را که به آنجا نگاه می کند و رابطه اش با صاحب آن را بیان می کند.
بخشی از دیالوگ‌های این نمایش را در زیر می خوانید و می‌توانید نمایش را به طور کامل در فایل ضمیمه گوش کنید. همچنین مخاطبان می‌توانند برنامه‌های رادیو نمایش را روی موج اف ام ۱۰۷.۵ بشنوند.
*اینم یه قهوه درجه یک برای آقای همیشه تنهای کافی شاپ ما. بفرمایید.
- دستت درد نکنه دخترم.
*نوش جونتون.
- من قهوه زیاد می خورم اما این قهوه یه رنگ و بوی دیگه ای داره.
*نوش جونتون.
- خب بشین دخترم ناسلامتی اینجا مغازه شماست.
*کافی شاپ ما بهش می گیم. می دونین از همون روز اولی که اومدین تو این مغازه به قول خودتون و گفتین «می تونم پشت میز شماره هفت بشینم؟» من مطمین شدم شما آدم باشخصیت و مودبی هستین.
- شما لطف دارین.
*زنده باشین.
- منم یه آدمی هستم مثل بقیه.
*نخیر شما با بقیه خیلی فرق دارین... تومنی صنار... جسارت نباشه ها دیدم تو حاشیه روزنامه یه چیزایی می نویسین گاهی اوقات هم که یادتون میره روزنامه ها با خودتون ببرین من جسارت می کنم این دستنوشته هاتون و می خونم...