به گزارش خبرنگار مهر، زهرا آیتاللهی در مراسم گرامیداشت روز ملی جمعیت که در شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده برگزار شد، با بیان اینکه در حال حاضر ۲ سال است که در فاز کاهش فرزندآوری در کشور قرار داریم، گفت: بر اساس اعلام وزارت بهداشت در چند سال گذشته اقبال مردم نسبت به فرزندآوری کاهش یافته است و زوجهایی که بهتازگی ازدواج میکنند تا پنج سال نخست زندگیشان تمایلی به فرزندآوری ندارند.
وی با اشاره به اینکه تجرد قطعی بین دختران در حال افزایش است، اظهار کرد: این مسئله باعث کاهش فرزندآوری میشود. به نظر میرسد دستگاههای مختلف دولتی نیز عملکرد قابل توجهی در این زمینه نداشتند این در حالیست که بخش غیردولتی اقدامات قابل توجه تر و بهتری در این زمینه انجام داده است.
در بخش دیگری از این نشست حسین مروتی - پژوهشگر و جمعیت پژوه - با بیان اینکه به دنبال سیاست استعماری کاهش جمعیت در ایران در سال ۷۱ تعداد فرزندان زنان ایرانی به چهار مورد رسیده است، گفت: پس از مدتی قانونی به تصویب رسید که به فرزندان چهارم به بعد تسهیلاتی ارائه نشود سپس متعهد شدیم تا نرخ باروری را به ۲.۱ برسانیم تا رشد جمعیت به صفر برسد.
وی با بیان اینکه بر اساس این فرهنگ و ذائقه سازی تعداد مطلوب فرزندان در اذهان ایرانیان بهشدت کاهش یافته است، اظهار کرد: تغییر ذائقه فرزندخواهی مردم نیازمند اقدامات فرهنگی گستردهای است. اقداماتی مثبتی باید برای ترویج فرزندآوری در کشور انجام شود. اگرچه برخی از اقدامات مانند ترویج زایمان طبیعی گام مثبتی است اما لزوما به افزایش جمعیت منتهی نخواهد شد.
مروتی با بیان اینکه آموزش جامع مسائل جنسی ذیل سند آموزش ۲۰۳۰ به بهانه مبارزه با ایدز در کشور مطرح شده و از سوی برخی نهادها دنبال میشود، تصریح کرد: این آموزشها نباید در سطح کلی ارائه شود. نزدیک به ۷۰ درصد مبتلایان به ایدز از طریق اعتیاد به این بیماری مبتلا شدهاند اما آموزشهایی به نوجوانان داده میشود که برای آنان خطرناک و آسیبزا است. این آموزشها حتی به کودکان در مهد کودکها و دبستانها نیز ارائه میشود.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه از هر ۱۰۰ هزار دانش آموز چهار نفر از طریق رابطه جنسی به ایدز مبتلا شدهاند، تصریح کرد: هیچ عقل سلیمی قبول نمیکند که به خاطر این تعداد دانش آموز مبتلا در این سطح گسترده به دانش آموزان آموزش داده شود. میتوانیم در سطح مدارس مشاورههایی را ارائه و به دانش آموزان در معرض تهدید آموزشهایی را عرضه کنیم.
مروتی در ادامه با بیان این پرسش که چرا تیمی که قبلا برای کنترل جمعیت در کشور مشغول فعالیت بودهاند در حال حاضر به دنبال افزایش سن ازدواج و قانونی کردن ممنوعیت ازدواج زیر ۱۸ سال هستند؟ گفت: طرح مرتبط با ازدواج و تعالی خانواده شش سال است که در مجلس به سرانجامی نرسیده اما قانون ضد جمعیتی تنظیم خانواده همچنان پابرجاست. بحرانهای ناشی از کاهش جمعیت در سالهای آینده نمود پیدا خواهد کرد.
این پژوهشگر حوزه جمعیت با اشاره به اینکه همانطور که در گذشته کنترل جمعیت از سوی دولتهای مختلف حمایت شده است مسئله افزایش جمعیت نیز باید از سوی دولت حمایت شود،اظهارکرد: برخی از مدیران میانی وزارت بهداشت نمیتوانند با سیاستهای جمعیتی حال حاضر کشور پیش بروند و به آن کمک کنند. همچنین برخی از کارشناسان که در گذشته در مورد میزان جمعیت کشور آمار جعل کردند همچنان در برخی از مراکز سمتهایی دارند و با آمارسازیهای خود تلاش میکنند تا این بحران را کم جلوه دهند.
وی با بیان اینکه به دنبال انقلاب جنسیتی در غرب آمار طلاق بالا رفته، سقط جنین افزایش یافته و نرخ باروری نیز به شدت کاهش پیدا کرده است، گفت: نرخ باروری در کشورهای غربی به نزدیک ۱.۷ درصد رسیده است این در حالیست که این کشورها افزایش جمعیت در کشورهای در حال توسعه را خطرناک میدانند و اعطای وامهای بینالمللی به آنها را به کاهش جمعیت این کشورها منوط کردهاند.
در بخش دیگری از این نشست پروانه مافی - رئیس فراکسیون خانواده مجلس شورای اسلامی - با بیان اینکه در سال ۸۴ قانون خوبی در حوزه تسهیل ازدواج جوانان در مجلس تصویب شده است، اظهار کرد: اگرچه این قانون وجوه مثبت زیادی دارد اما اجرایی نشده است و ما باید پیگیر و مطالبهگر اجرای این قوانین برای تسهیل ازدواج جوانان باشیم.
وی در ادامه با اشاره به سیاستهای ابلاغی جمعیت که در سال ۹۳ گفت: مقام معظم رهبری این سیاستها را با توجه به اهمیت مقوله جمعیت بر اقتدار ملی و جبران کاهش نرخ باروری و اثر آن در بالندگی کنونی کشور ابلاغ کردند.
مافی در پایان با اشاره به وظایف نظارتی مجلس بر اجرای این قوانین خطاب به رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده، گفت: سوالی که از این شورا دارم این است که چه اقداماتی برای رفع موانع ازدواج جوانان در کشور انجام شده است؟ برای تسهیل و ترویج ازدواج جوانان چه کارهای عملیاتی انجام دادهایم؟ برای توانمندسازی جوانان تازه ازدواج کرده و تامین هزینههای زندگی آنها چه کردهایم؟ همچنین برای تحکیم بنیان و پایداری خانوادهها چه فعالیتهایی انجام دادهایم؟ به نظر میرسد باید گزارشهایی در این زمینه نیز از دستگاههای مختلف دریافت کنیم.