این نویسنده و منتقد ادبی در گفتگو با خبرنگار مهر ، با بیان این مطلب افزود : آیا حق الزحمه یک نویسنده با حق الزحمه یک هنرپیشه قابل مقایسه است ؟ چه کسی این رقم ها را تعیین می کند ؟ و یا اهدا یک لوح و چند سکه شایسته یک نویسنده است ؟
کامران پارسی نژاد تصریح کرد : جشنواره های ادبی در کشور اندک هستند ، از این رو جریانهای اندکی که توسط چنین جشنواره هایی به وجود می آید نمی تواند تاثیر چشمگیری در جریان تولید آثار ادبی مطرح بوجود آورد .
وی ادامه داد : این جریانهای ادبی باید از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی مورد حمایت قرار گیرد . همچنین بخش خصوصی نیز در راه اندازی چنین جریانهایی بیشتر تلاش کنند .
پارسی نژاد خاطرنشان کرد : درکشورهای غربی صاحبان ذوق و علاقه و حتی افراد ثروتمند اسپانسربرگزاری جشنواره های متعدد ادبی می شوند ، متاسفانه درایران رسم براین نیست که فردی خاص متولی برگزاری یک جشنواره باشد ، از این رو خود مردم می توانند با کمی دوراندیشی جشنواره ای هر چند کوچک داشته باشند .
پارسی نژاد گفت : بی شک برگزاری جشنواره ها ، سنجش و رصد آثار ادبی و در پی آن اعطای جوایز می تواند تاثیر چشمگیری در گسترده ادبیات داشته باشد . به این شرط که از طرف جامعه حمایت شوند .
وی یادآور شد : جامعه ادبی ما بسیار سیاست زده است و از مسیر اصلی خود منحرف شده است و به همین دلیل جناحهای مختلف نسبت به جشنواره ها ، عکس العمل های مختلف نشان می دهند . شاید بررسی نشدن تمامی آثار توسط برخی جشنواره ها دلیل برخی از این واکنش ها باشد .