به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تشییع پیکر حجت‌الاسلام والمسلمین احمد احمدی، رئیس سازمان سمت و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی صبح امروز با حضور علما، دانشمندان و مسئولین نظام در سازمان سمت برگزار شد.
در ابتدای این مراسم پس از قرائت پیام‌های تسلیت رهبر معظم انقلاب، رئیس‌جمهور، رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس قوه قضائیه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و سید حسن خمینی، حداد عادل به نمایندگی از رهبر معظم انقلاب سخنرانی کرد.
وی گفت: خبر فوت دکتر احمدی برای همه اهل علم و دیانت و دانشگاهیان تکان‌دهنده و تأسف‌بار بود. مقام معظم رهبری در پیامی دقیق تأسف خودشان را نسبت به این خبر اعلام کردند، از من خواستند که به عنوان نماینده ایشان حاضر شوم و به بازماندگانشان تسلیت بگویم.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: برای بنده بسیار تلخ، سخت و دردناک است که بخواهم بر سر پیکر دوست عزیزی که ۵۰ سال با او دوستی و همکاری داشتم، سخن بگویم. در همه این ۵۰ سال تصویری که از احمدی در ذهن ما ترسیم شده، چهره مردی باایمان، متقی و پرتلاش است. درباره فعالیت‌های ایشان در حوزه، باید دوستان حوزوی و روحانی سخن بگویند. آنچه من می‌دانم، ارادت ایشان به امام راحل و علامه‌طباطبایی بوده است و اینکه ایشان از آغاز جوانی تا واپسین روز زندگی در تلاش و تکاپو و در حوزه در خدمت امام (ره) و علامه بود و عشق وافری به علامه‌طباطبایی داشت و در تنظیم و تدوین تفسیر المیزان علامه همکاری می کرد و در جلسات خاص علامه شرکت می‌نمود.
حداد عادل ادامه داد: یکی از کارهای مهم ایشان، کاری بود که به همراه جناب آقای مصباح و خرازی انجام دادند و آن هم تأسیس مؤسسه «در راه حق» برای گسترش معارف اسلامی میان جوانان بود. فعالیت‌های ایشان در مؤسسه در راه حق، از بخش‌های درخشان زندگی‌شان بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان میدان گسترده‌تری پیدا کرد و در ستاد عالی انقلاب فرهنگی خدمات بسیاری ارائه داد و در عمر ۳۸ ساله شورای عالی انقلاب فرهنگی، تنها عضو باقی‌مانده از اعضای اولیه شورا بود که با جدیت در جلسات شورا شرکت می‌کرد. احمدی یک نمونه عینی و مصداق عملی وحدت حوزه و دانشگاه بود. او همه خوبی‌های حوزه را به دانشگاه و همه خوبی‌های دانشگاه را به حوزه برده بود و در حوزه، طلاب از حضور ایشان بهره‌مند می‌شدند. بنده در سال ۱۳۴۷ در قم با ایشان آشنا شدم و بعد هم در دانشگاه تهران همکلاس و همکار بودیم. این عالم بزرگوار از خود آثاری چون ترجمه «نقد تفکر فلسفی غرب» و «تأملات دکارت» به جای گذاشت.
وی تصریح کرد: دکتر احمدی مدتی هم با آموزش و پرورش همکاری می‌کرد و رئیس شورای تغییر نظام آموزشی بود. همچنین باید او را یکی از ارکان قوت‌دهنده دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت‌مدرس بدانیم. ایشان در سازمان سمت هم کاری کردند کارستان و بدون چشمداشت و توقع، بیش از ۲۰۰۰ کتاب چاپ کردند. یک دوره هم نماینده مجلس شورای اسلامی بودند که ما در آنجا هم در خدمتشان بودیم. اهتمام به امر آموزش قرآن در میان بانوان، از دیگر کارهای ویژه ایشان بود.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی اظهار داشت: من ۵۰ سال مستمر از صمیم قلب با ایشان دوست بودم و خوبی او را باور دارم. احمدی فرد پرکار و مسئولی بود. کتاب‌ها و رساله‌ها را تا وقتی که خط به خط نمی‌خواند، رها نمی‌کرد. به فرهنگ ایران و ادبیات فارسی علاقه داشت و حساس بود که جوانان درست بنویسند و درست سخن بگویند. او یک غیرت انقلابی و ارادت عجیبی به امام (ره) داشت. پاکی، صداقت و دوری از خودنمایی، از او یک روحانی تمام‌عیار و انقلابی ساخته بود. احمدی با رفتن خود داغی بی پایان بر دل دوستداران خود نهاد و راهی نورانی به سوی خدا آغاز کرد.
دیگر سخنران این مراسم آیت‌الله سید مصطفی محقق داماد بود.
وی گفت: برای من که بیش از ۵۰ سال است با مرحوم احمدی دوستی می‌کردم، بسیار سنگین است که بخواهم امروز بر سر پیکر او سخن بگویم.
محقق داماد خطاب به رهبر معظم انقلاب افزود: آقا! من می‌دانم شما چه دوست مخلصی را از دست دادید. یاران مخلص شما بسیار کم هستند. ممکن است یاران متظاهر به دوستی زیادی داشته باشید، اما احمدی هیچ وقت برای حشمت و جاه و جلال، به شما نزدیک نمی‌شد. او به خاطر اخلاق و ارادت به جمهوری اسلامی، به شما نزدیک بود و دستورات شما را اجرا می‌کرد.
وی تصریح کرد: به عقیده من، دکتر احمد احمدی از دو جهت نمونه بود؛ اول اینکه یک روحانی نمونه بود. امروز اغلب شما از امثال من که ملبس به این لباس هستید، گله دارید و حق هم دارید. اما بدانید که ما روحانیونی چون مرحوم احمدی داشتیم. او از همان روز اول دقیق درس خوانده و در ادبیات عرب، مُلا بود. او در قم نزد اساتید بسیاری تلمذ کرده بود. در آن دوران حوزه علمیه قم واقعاً یک مکان علمی بود و سر و صدای علم از در و دیوار آن می‌آمد و مرحوم احمدی در چنین دوره‌ای در حوزه درس خوانده بود. او نزد اساتیدی درس گرفته بود که در کنار دارا بودن علم، مربی اخلاق هم بود.
عضو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران خاطرنشان کرد: دومین ویژگی که مرحوم احمدی را نمونه کرده بود، این بود که او نمونه‌ی یک معلم واقعی بود. در کلاس‌های حوزه حتی پنج دقیقه هم زودتر از زمان موعود، کلاس را ترک نمی‌کرد و از این جهت زبانزد همه شاگردان بود. حضار محترم که امروز در مراسم حاضر شدید، اگر ما گناهکاریم که نتوانستیم از افرادی مثل احمدی پیروی کنیم، ما را ببخشید. مرحوم احمد احمدی وقتی در کنار علامه‌طباطبایی بود، مثل یک خادم رفتار می‌کرد. او خودش استاد بود ولی هیچ‌وقت شاگردی را فراموش نمی‌کرد.