زنده یاد حجه الاسلام علی دوانی در گفتگوبا خبرنگار مهر، با بیان این مطلب افزود : زندگی و شعر حافظ از جنبه های مختلف ادبی و عرفانی قابل بررسی است اما من می خواهم با بررسی برخی از ابعاد روحیات حافظ در این ماه مبارک ، بخ جنبه عرفانی و معنوی روحیات او بپردازم .
وی در ادامه افزود : متاسفانه دیگاه برخی از مردم درباره حافظ آنطور که باید با واقعیت نزدیک نیست ، حافظ را نباید با بت ، بتکده ، می ، شاهد ، معشوق ، زلف ، یار ، رخ و جام شراب و امثال اینها شناخت باید به مردم گوشزد کرد که ایها ابراز و لوازم شعری است که حافظ از این کلمات برای بیان مقصود بهره برده است .
این پژوهشگر و استاد حوزه علمیه در ادامه گفت : در مورد حافظ باید گفت که وی سالها در شهر شیراز و در مدارس علمیه این شهر به تحصیل علوم دینی ، علوم عقلی ، حدیث قرآن و معارف اشتغال داشته است و در اشعار او می توان نشانه هایی از این داشن ها را دید .
وی با اشاره به تقارن ماه مبارک رمضان و روز بزرگداشت حافظ افزود : این اتفاق میمونی است ، حافظ به سحر و راز و نیاز در اشعارش عنایت ویژه ای داشته است و در بسیاری از اشعار او می توان نشانه های این ارادت به مقام سحر را دید .
وی در ادامه ، گفت : به جز مضامینی که معمولا مردم در شعر های حافظ می یابد ، باید توجه مردم را به بخش های دیگری از شعر حافظ هم جلب کرد و آن هم مفاهیم عرفانی ، حکمی ، فلسفی و دینی است که در اشعار او وجود دارد خصوصا عنایت ویژه ای که به قرآن داشته است .
وی با اشاره به برخی از شواهد شعری در غزلیات حافظ ، گفت : به عنوان مثال در شعر : « حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار/ تابود وردت دعا و درس قرآن غم مخور » ، و جالب است که خود به این مقام هم اذعان داشته است مثلا در جایی می گوید : « زحافظان جهان کس چوبنده جمع نکرد/ لطایف حکمی با کتاب قرآنی » ماجرای از حفظ بودن قرآن با 7 قرائت و اشاره ای هم که در بیت « عشقت رسد به فریاد ارخود بسان حافظ / قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت » وجود دارد بر کسی پوشیده نیست .
دوانی در ادامه با اشعار به برخی از اشعار حافظ و ارتباط او با قرآن به این بیت از غزلیت حافظ اشاره کرد « ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ / به قرآنی که اندر سینه داری » و افزود : همین از بر بودن قرآن توسط حافظ تاثیر چشمگیری بر شعر او گذاشته است و این نکته ای است که مردم کمتر به آن توجه می کنند .
به گزارش "مهر" ، حجه الاسلام علی دوانی درادامه با ذکرچند نمونه دیگر از شعرهای حافظ همچون : « ای چنگ فرو برده به خون دل حافظ / فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیست » ، « مرو به خواب که حافظ به بارگاه قبول / ز ورد نیمه شب و درس صبحگاه رسید » و همچنین « علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد / ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد » ، افزود : در همه ابیات ذکر شده ارتباط نزدیک حافظ با معارف قرآنی و عرفانی به وضوح مشخص است اما برخی ها می کوشند این واقعیت ها را انکار کنند .