"ژیگولو آمریکایی" معروفترین تجربه کارگردانی شریدر، فیلمساز60 ساله آمریکایی است، اما این فیلمنامه "راننده تاکسی" ساخته مارتین اسکورسیزی بود که او را به شهرت رساند. این دو در چند فیلم دیگر از جمله "گاو خشمگین" (1980) و "آخرین وسوسه مسیح" (1988) نیز با هم همکاری داشتند. "کارگری" (1978) اولین تجربه کارگردانی شریدر بود. از دیگر فیلم های او می توان به "میشیما" (1985) و "آرامش غریبه ها" (1991) اشاره کرد که با فیلمنامه ای از هارولد پینتر بر مبنای رمانی نوشته یان مک ایوان ساخته شد. فیلم جنایی "سبک خواب" ساخته شریدر در 1992 در بخش مسابقه جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد.
پل شریدر
هیام عباس، بازیگر، نویسنده و کارگردان فلسطینی، در پاریس زندگی می کند و در سال های اخیر در فیلم هایی معروف از جمله "اینک بهشت" و "مونیخ" نقش آفرینی کرده است. ماریو آدورف، بازیگر باسابقه آلمانی در بیش از 120 فیلم از جمله "طبل حلبی" و "شرف از دسته رفته کاترینا بلوم" ساخته فولکر شلندورف نقش آفرینی کرده است. او سابقه همکاری با فیلمسازان سرشناسی مانند کلود شابرول، سام پکین پا و بیلی وایلدر را دارد.گائل گارسیا برنال، بازیگر جوان مکزیکی، از همان نخستین فیلم خود "آمورس پروس" به کارگردانی الخاندرو گونزالز ایناریتو توجه دیگران را به خود جلب کرد. "خاطرات موتور سیکلت" (والتر سالس)، "آموزش بد" (پدرو آلمودوار) و "بابل" (ایناریتو) از دیگر فیلم های مطرح اوست.
ویلم دافو، بازیگر آمریکایی، استاد خلق شخصیت هایی است که جلوه ای تلخ و تاریک دارند. او با "دروازه های بهشت" (1980، مایکل چیمینو) وارد دنیای بازیگری شد و با جوخه (1986، الیور استون) به شهرت رسید. او با فیلمسازان شناخته شده ای مانند مارتین اسکورسیزی، دیوید کراننبرگ و لارس فون تریه همکاری کرده است.
نشریه معتبر ورایتی، نانسان شی، تهیه کننده هنگ کنگی را به عنوان یکی از 50 شخصیت تاثیرگذار دنیای فیلم های مستقل معرفی کرده است. یکی از موفقترین آثار 20 سال اخیر او فیلم تحسین شده "امور شیطانی" است که "مردگان" اسکورسیزی بر مبنای آن ساخته شد. حماسه رزمی "هفت شمشیر" تسوی هارک که شی آن را تهیه کرد در جشنواره فیلم ونیز 2005 به نمایش درآمد.
مالی مالن استنسگارد، تدوینگر دانمارکی، تقریبا در تمام فیلم های هموطن خود لارس فون تریه همکاری داشته که بارزترین آن "ابله ها"، "رقصنده در تاریکی" و "داگویل" است.
دیتر کاسلیک، رئیس جشنواره فیلم برلین، کار هیئت داوری را سخت توصیف کرد و گفت: "دوست ندارم جای آنها باشم، اما اگر کسانی باشند که از پس این کار بربیایند، همین هفت نفر هستند."