به گزارش خبرنگار مهر، آنتونیونی کارگردانی است که از دل نئورئالیسم ایتالیا سر بر آورده است اما در دهه ۱۹۶۰ او «سینمای منحصر به فرد و مدرن» خود را در جهان تثبیت می‌کند. هر پنج فیلم او در دهه ۱۹۶۰ «ماجرا»، «شب»، «کسوف»، «صحرای سرخ» و «آگراندیسمان» موفق می‌شوند معتبرترین جوایز سینمایی را از آن خود کنند و نظر منتقدان و دوستداران سینما را به خود جلب کنند.
بخش سینمای ایران در این شماره بر موضوع سینمای مستند و ارتباط و تاثیر آن در سینمای داستانی متمرکز شده است. رخشان بنی‌اعتماد که با سینمای مستند کار خود را در سینما آغاز کرد در همین میزگرد اشاره می‌کند که «سینمای مستند و داستانی هر یک امکاناتی به دست می‌دهد و در عین حال محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند» در عین حال تاثیرگذاری سینمای مستند را ماندگارتر و عمیق‌تر از سینمای داستانی می‌داند. تاثیر سینمای مستند بر سینمای داستانی را در میزگرد خسرو سینایی، رخشان بنی اعتماد، محسن عبدالوهاب و مقالات عباس بهارلو، محمد تهامی نژاد، محسن خیمه دوز و ... پی بگیرد.
بخش ادبیات مبحث بسیار جذاب و آموزنده تعلیق در ادبیات داستانی را محور خود قرار داده است. نقش تعلیق در روایت ادبی چیست؟ آیا تعلیق نسبتی با ایجاد جذابیت و حتی راز ماندگاری اثر ادبی دارد یا نقشش تنها به شگردی ادبی تقلیل پیدا می‌کند؟ اما تعلیق در آثار مدرن و سبک نویسندگانی چون جویس، وولف، پروست و ... چه تفاوتی با سبک نویسندگانی مانند روب گری یه، دوراس، ساروت و نویسندگانی چون کارور، آپدایک و آن بیتی دارد؟ دو میزگرد؛ با حضور شهریار وقفی پور، امیرحسین خورشیدفر، محمدعلی سجادی، محمدرضا گودرزی و پویا رفویی، فارس باقری، کیهان خانجانی از زوایای مختلف به بحث در مورد این موضوع پرداخته اند.
اما چرا در سال‌های اخیر ادبیات داستانی ایران میل به تجاری کردن تعلیق دارد؟ پاسخ این پرسش و همه چیز را در مورد تعلیق در میزگردها و مقالات احمد اخوت، محمدرضا پورجعفری، مهدی غبرائی، خجسته کیهان، ابوتراب خسروی، ابراهیم دمشناس و ... بخوانید.
این شماره مجله پرونده‌ای با عنوان کلی «با نظریه‌ها» دارد که در اولین شماره خود موضوع تئوری مولف را برگزیده است؛ یکی از پرمناقشه‌ترین نظریه‌ها که با وجود مضامین تکراری و مولفه‌هایی که همواره مورد استفاده قرار گرفته اما خود این تئوری کمتر مورد بحث بوده است. مقاله مهم اندرو ساریس که از مطرح‌ترین نظریه پردازان در این زمینه است، در این بخش بسیار راهگشا است.
بخش هنر و سیاست در این شماره سراغ سینمای پاتریسیو گوسمان مستندساز صاحب سبک و سرشناس شیلیایی رفته است؛ سینمایی که بیش از هر چیز مهر تاییدی است بر این امر که سینمای مستند سیاسی تا چه حد پویاست و تا چه میزان می‌تواند مرزهای واکاوی و پرسشگری در ساحت پرمخاطره و دهشتناک سیاست را به چالش گیرد. تمام فیلم‌های گوسمان در بیش از چهار دهه تنها یک رویداد، کودتای ایالات متحده بر ضد دولت سالوادور آلنده در یازدهم سپتامبر ۱۹۷۳ را دستمایه خود قرار داده است.
مقاله تحلیل فراز و فرودهای بازیگری در سینمای فارسی و مرور کارنامه ناصر ملک مطیعی از زاویه‌ای بدیع به «مهمترین ستاره و شمایل تاریخ سینمای ایران» می‌پردازد.
پرونده‌ای به مناسبت هفتاد سالگی سودابه فضایلی پژوهشگر، داستان نویس و مترجم از دیگر بخش‌های خواندنی این شماره مجله سینما و ادبیات است.
شصت و هشتمین شماره «سینما و ادبیات» (ویژه تیر و مرداد ۹۷) با بهای ۱۲ هزار تومان روی دکه رفت.