به گزارش خبرنگار مهر، تقی رستم وند پیش از ظهر چهارشنبه در نشست مشترک مدیران کل امور اجتماعی و فرهنگی و هیات های نظارت بر سازمان های مردم نهاد استان های کشور در اراک، اظهار کرد: نقش احزاب سیاسی و تشکل های اجتماعی در کشور، نسبت به کشورهای توسعه یافته و جوامع مدرن اندک است.
وی ادامه داد: سازمان هایی که در انها ظرفیت های مردمی در ارایه پیشنهاد های کارشناسی، ایده، اظهار نظر و...با استفاده از نخبگان و اندیشمندان و متفکران در حوزه های فرهنگی و اجتماعی و حکمرانی تجلی می کند، تنها زمانی مورد توجه قرار می گیرند که جامعه گرفتار تنگنا و مضیقه شده است.
معاون وزیر و رئیس سازمان امور اجتماعی کشور بیان کرد: چالش پیش رو در بهره گیری از ظرفیت سمن ها، چالش معرفتی و نظری است به طوری که در مبانی نظری باید توجه داشت که حکمرانی در کشور با مشارکت مردمی انجام شود.
رستم وند ادامه داد: در اندیشه سیاسی و اجتماعی مدرن تاکید بر این است که قدرت از آن مردم است و خواستگاه قدرت در دل جامعه قراردارد و مردم حاکم بر سرنوشت خود هستند و برابری مردم در جامعه مردم سالار مد نظر است، در جامعه اسلامی ایران نیز سران سه قوه به عنوان نهاد اصلی حکمرانی و حکومت داری مشخص شده اند.
وی خاطر نشان کرد: باید به لحاظ فکری و معرفتی حضور مردم در اجتماع و در حوزه سیاستگذاری، برنامه ریزی، تصمیم سازی و اقدام و عمل مشخص شود و تاکید بر این است که مردم لحظه به لحظه در تصمیم گیری و مشارکت های اجتماعی حضور داشته باشند تا جامعه به کمال و شکوفایی و اهداف مد نظر دست یابد.
رستم وند چالش پیش روی دیگر در بهره گیری از ظرفیت سازمان های مردم نهاد را موانع قانونی عنوان کرد و افزود: قوانین در حوزه بستر سازی و زمینه سازی برای فعالیت سمن ها به یک چالش و مانع تبدیل شده اند در حالی که در کشورهای توسعه یافته قوانین تسهیل گر فعالیت سازمان های مردم نهاد هستند.
معاون وزیر و رئیس سازمان امور اجتماعی کشور، اظهار کرد: سمن ها در زمینه اجرا و عمل نیز موانعی در پیش رو دارند و نمی توانند آنگونه که مطلوب است در امور اجتماعی و فرهنگی و... اقدام موثر داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه چهار دیدگاه در حوزه فعالیتهای سمن ها و مشارکت اجتماعی مردم در جامعه وجود دارد، گفت: دیدگاه حذفی که احساس بی نیازی به سمن ها می کند، دیدگاه مخالف که اصل حضور سمن ها را پذیرفته اما مانع رشد و شکوفایی سمن ها است، دیدگاه سوم که در تنگناها از ظرفیت سمن ها استفاده می کند و دیدگاه چهارم مشارکت سمن ها در سرنوشت جامعه که بر حذف و محدودیت و بهره گیری از ظرفیت سمن ها در مواقع تنگنا معتقد نیست، بلکه سمن ها را شریک و سهیم در امور جامعه و حل مسائل و مشکلات تلقی می کند.