شرایط برگزاری جشنواره منطقه‌ای سینمای جوانان اهواز به قدری نامناسب بود که هدف آن برای هیچیک از شرکت‌کنندگان مشخص نشد.

به گزارش خبرنگار مهر، این دوره از جشنواره پس از هشت سال سکوت و خاموشی در حالی برگزار شد که دست اندرکاران برگزاری آن فعالیت دوباره این مراسم را برخوردار از بررسی های کارشناسانه معرفی کردند. اما در عمل شرکت کنندگان با این نگاه کارشناسانه رو به رو نبودند.

دبیر مسن جشنواره در برقراری ارتباط با مسئولان استان ناتوان بود و همین مسئله موجب شد جشنواره بدون کمترین حمایتی از سوی مدیران استان هرمزگان برگزار شود. حتی در مدت برگزاری جشنواره از طریق شبکه استانی هیچ برنامه اطلاع رسانی پخش نشد و این مسئله پرسش های زیادی را در اذهان پدید می آورد.

دبیر هفتمین جشنواره منطقه ای سینمای جوان و مسئول دفتر به هر بهانه از برخورد نامناسب استاندار و شهردار اهواز گله می کردند. دبیر جشنواره با نگاه مهربانانه به فیلمسازان منطقه خود، زحمات فیلمسازان دیگر مناطق و هیئت داوران را زیر سئوال برد. نمونه این نگاه جانبدارانه، شیوه انتشار خبرهای جشنواره است که طی آن از تمامی افراد ریز و درشت نشریه محلی نام برده و از آنها تشکر می شود، ولی اشاره ای به اعضا هیئت انتخاب نمی شود که در میان آنها سینماگرانی با سابقه چهار دهه مستندسازی وجود دارد. در توزیع جوایز نیز این نگاه جانبدارانه استانی به چشم می خورد و تقریباً تمام جوایز به فیلمسازان خوزستانی تعلق می گیرد.

در نحوه ارایه امکانات نیز جشنواره در پائین ترین سطح برگزار شد. فیلمسازان و خبرنگاران در محلی اسکان یافتند که بیشتر به یک آسایشگاه نظامی شباهت داشت تا هتل و در طول برگزاری جشنواره و هنگام تردد، میهمانان با نگاه سنگین مسئولان و پرسنل این خوابگاه نظامی رو به رو بودند. هنگام صرف غذا نیز میهمانان جشنواره با حالتی الیور تویست وار با در دست داشتن بن غدا با نگاه عتاب آمیز مسئول غذا مواجه می شدند و با توجه به اینکه در سالن غذاخوری همزمان مراسم شادی هم برگزار می شد، میهمانان جشنواره در کنار صرف غذا به تماشای صحنه درگیری و زد و خورد جوانان خانواده عروس و داماد نیز مفتخر می شدند!

دبیر جشنواره ای که صحبت از بی اعتنایی مسئولین می کرد، در روز پایانی جشنواره با توجه به وضعیت نامناسب جوی اهواز و لغو پروازها در کمال خونسردی و مسئولیت پذیری با توجه به تماس های مکرر افراد جا مانده از پرواز تهران  با در اختیار قرار دادن تلفن همراهش به فرزند خود از پاسخ دادن طفره می رود و بازگشت به شهر خود را دلیلی برای پاسخ ندادن بیان می کند. اما ساعتی بعد مطلع می شویم در دفتر انجمن حضور دارد!

در خاتمه با توجه به شناختی که از شیوه مدیریتی ناصر باکیده مدیر انجمن سینمای جوانان ایران داریم، این انتظار می رود با تامل بیشتر مناطق برگزاری این جشنواره انتخاب شود تا مدیران آن قدرت اجرایی و مدیریتی داشته باشند و یکی از اعضا هیئت داوری برای گرفتن یک برگ کپی مجبور نباشد نصف شهر را طی کند. برگزاری جشنواره کارکردهای بسیاری دارد، اما اگر بدون هدف برگزار شود نتیجه و کارکرد معکوسی در پی خواهد داشت و به طور قطع با سیاست های انجمن سینمای جوانان ایران نیز دچار تضاد می شود.