در لابه‌لای شلوغی‌های ارز و سکه و سیاست، فراموش‌شدگانی در حال دست و پا زدن در وضعیت بدفرجامشان هستند. داستان یک جانبار مازندرانی که به مدت دو ماه جلوی چشم عابران بلوار کشاورز بود.

به گزارش خبرنگار مهر  بیش از ۴۰ هزار جانباز اعصاب و روان از هشت سال دفاع مقدس به جا مانده‌اند که امروزه  با مشکلات عدیده‌ای روبرو هستند. برخی از جانبازان با درصدهای ناچیز اعصاب و روان به میزان ناچیزی از تسهیلات بنیاد شهید برخوردارند. این درحالیست که مشکلات اعصاب و روان، تشنج‌های گاه و بیگاه و داروهایی که سال‌هاست به دلیل عوارض موج انفجار مصرف می‌کنند، آن‌ها و خانواده‌هایشان را به شدت نیازمند توجه و رسیدگی بیشتر درمانی، اجتماعی و خانوادگی کرده است. برخی از این جانبازان، به خاطر ترک خانواده‌هایشان بی خانمان شده و یا کسی را برای مراقبت و پرستاری ندارند. تنها امید این جانبازان رسیدگی‌های پزشکی بیمارستان‌های تحت نظر بنیاد شهید است. اما برخی از این بیمارستان‌ها نیز با قوانین سختی که برای جانبازان قائل شده‌اند، حاضر به پذیرش رایگان جانبازان درصد پایین نیستند.

عبدالله مهدوی یکی از همین جانبازان اعصاب و روان از استان مازندران است که به گواه رهگذران به مدت دو ماه مقابل بیمارستان ساسان روی یک نیمکت روزگار خود را گذراند. عبد الله مهدوی فرزند حبیب با کد ملی:۲۱۴۱۸۹۷۱۶۵ جانباز ۲۰ درصد اعصاب و روان شهرستان آمل است. او که یکی از پاهایش نیز به خاطر دیابت مجروح است، با مصرف قرص های اعصاب و روان توانی برای پیگیری وضعیت درمان خود ندارد و حالا می گوید کادر بیمارستان ساسان نیز او را پذیرش نکرده‌اند.

هرچند یکی از جانبازان خیّر بعد از مشاهده وضع اسف بار او اقدام به بستری کردنش در یکی از بیمارستان‌های شهرستان‌های استان تهران کرده است اما دیدن وضعیت امثال او که با هزار امید و آرزو برای درمان راهی تهران می‌شوند اما نتیجه‌ای نمی‌گیرند، تاسف‌آور است.