خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- حنیف غفاری: نتایج شمارش آرای انتخابات سراسری سوئد، نشان می دهد که حزب سوسیال دموکرات به رهبری «استفان لوفون» نخست وزیر فعلی این کشور علی رغم کسب ضعیف ترین نتیجه طی یک قرن گذشته، از دیگر احزاب سوئدی پیش گرفته و کماکان تعیین کننده ترین بازیگر سیاسی در استکلهم محسوب می شود.
با این حال حزب سوسیال دموکرات جهت تشکیل دولت، نیاز به ائتلاف با احزاب دیگر و حتی مذاکره با بلوک سنتی رقیب خود، یعنی ائتلاف راست میانه دارد. کسب حدود ۲۸ دصد آرا از سوی حزب سوسیال دموکرات و کسب حدود ۲۷ درصد آرا از سوی ائتلاف راست میانه (چهار حزب شامل میانه روهای محافظه‌کار، دموکرات‌های مسیحی ها ، لیبرال‌ها و حزب مرکزی) ، تا حدودی شرایط تشکیل دولت ائتلافی را در سوئد سخت ساخته است و دو ائتلاف سنتی سوئد را به سوی «مذاکرات فراحزبی» برای مهار جریان راست افراطی سوق داده است.
با این حال نکته مهم تری در قبال انتخابات سوئد وجود دارد که نباید از آن غافل شد:
حزب دموکرات سوئد (وابسته به جریان راست افراطی) که در انتخابات سراسری سال ۲۰۰۹ میلادی با کسب حدود ۵ درصد آرا راهی پارلمان سوئد (Riksdag) شده بود، در سال ۲۰۱۴ میلادی با کسب ۱۲.۹ درصد آرا به سومین حزب قدرتمند در سوئد تبدیل شد.
هم اکنون این حزب با کسب حدود ۱۷.۵ درصد آرای عمومی در انتخابات سراسری، بار دیگر موقعیت سیاسی خود را در سوئد بهبود بخشیده است. با این حال هیچ یک از دو ائتلاف راست و چپ میانه در سوئد حاضر به پذیرش و هضم حزب دموکراتیک سوئد در خود نیستند.
همین مسئله، حضور مقتدرانه حزب دموکراتیک و جیمی آکسون رهبر آن در راس معادلات سیاسی و اجرایی استکهلم را منتفی می سازد. بهبود آرای راستگرای افراطی در انتخابات سراسری سوئد، از سوی منابع مختلف مورد تفاسیر متفاوتی قرار گرفته است.
برخی کارشناسان و تحلیلگران رسانه ای معتقدند که راستگرایان افراطی در انتخابات اخیر موفقیت بزرگی در سوئد کسب کرده اند و برخی دیگر، از شکست نسبی این حزب در جامعه چند فرهنگی سوئد خبر می دهند.
واقعیت امر این است که جریان راست افراطی در انتخابات سراسری سوئد نتوانست به نقطه هدف خود، یعنی کسب ۲۵ تا ۳۰ درصد از آرای عمومی دست پیدا کند. حزب دموکرات سوئد در انتخابات اخیر کماکان به عنوان سومین حزب قدرتمند سوئد عرض اندام کرده است، حال آنکه «جیمی آکسون» به دنبال کسب حداکثر آرای ممکن و تبدیل شدن به قدرتمندترین حزب این کشور بود.
اگرچه افرادی مانند ژان ماری لوپن رهبر جریان راست افراطی در فرانسه، از موفقیت راستگرایان افراطی در سوئد سخن می گوید اما حقیقت ماجرا چیز دیگری است!
جالب توجه اینکه نظرسنجی های صورت گرفته قبل از انتخابات سراسری سوئد نشان می دهد که آکسون و همراهانش حداقل قادر به کسب ۲۵ درصد آرا خواهند بود، اما نتایج اخیر نشان می دهد که بخشی از آرایی که قرار بود به سوی حزب دموکرات سوئد سرازیر شود، در بین احزاب سنتی به گردش در آمده است.
به این ترتیب، سوئد حداقل تا سال ۲۰۲۲ از یک بحران جدی به نام «تسلط جریان راست افراطی بر استکهلم» نجات یافته است. در صورتی که آکسون و همراهانش در سوئد به قدرت برسند، شاهد نابودی جامعه چند فرهنگی سوئد از یک سو و ایجاد برخی تغییرات بنیادین در ساختار «دولت رفاه» در این کشور خواهیم بود.
اعمال سیاستهای پوپولیستی در حوزه دولت رفاهی، منجر به از بین رفتن دستاوردهایی می شود که سوئدی ها دهه ها برای استقرار آن در سطوح رفاهی و اقتصادی جامعه تلاش کرده اند.