شهرزاد مظفر در گفتوگو با خبرنگار مهر پس از عقد قرارداد با تیم ملی کویت گفت: شرایط در کویت بسیار راحت بود و مسئولان تیم خیلی راحت قدم جلو گذاشتند و در این کار بسیار جدی و با اراده بودند و همه چیز به صورت شفاف اعلام شد. درواقع مذاکره به صورت خیلی شفاف پیش رفت و ما به نتیجه رسیدیم تا برای مدت دو سال در این تیم حضور داشته باشم.
سرمربی سابق تیم ملی فوتسال بانوان در ادامه درباره دلایل رفتنش به کویت افزود: تصمیم من برای حضور در کویت دلایل مختلفی داشت؛ نخست اینکه پیشنهاد خوبی بود و دوم اینکه من در ایران حدود ۲۰ سال در تیمهای فوتبال و فوتسال در مقاطع باشگاهی و تیم ملی مربیگری کردم و شاید در نقطهای قرار داشتم که باید با چالش جدیدی روبرو میشدم و مسیر دیگری را در مربیگری انتخاب میکردم.
وی تصریح کرد: در کویت شرایط بسیار با ایران متفاوت است و من اینجا باید از صفر شروع کنم؛ چیزی که از من خواستهاند، این است که تیمهای ردههای سنی مختلف در بخش بانوان را تا سطح تیم ملی گسترش دهم، تشکیل لیگ و فرمت لیگ، کمک به تشکیل باشگاهها، کمک به رشد و توسعه بانوان و آموزش مربیان، از جمله کارهایی است که باید در کویت انجام بدهم؛ بنابراین کار سخت و متفاوتی را در پیش دارم چرا که در اینجا هیچ چیزی تحت عنوان فوتسال بانوان وجود ندارد.
مظفر در ادامه با اشاره به تفاوت فوتسال ایران و کویت گفت: در ایران بحث قهرمانی در سطح بالا را از ما انتظار داشتند اما اینجا با یک چالش متفاوت روبرو هستم. از سال ۸۰-۷۹ که در ایران مشغول کار مربیگری در تیمهای ملی فوتبال، فوتسال و تیمهای باشگاهی بودم، زیر و بال فوتسال را کاملاً دیدهام و از نقطه صفر حضور داشتم و تا زمانی که در نقطه اوج یعنی قهرمانی در آسیا بود، شرکت کردم. فکر میکنم از نظر زمانی وقت آن رسیده بود تا دنیای جدیدی در مربیگری را ببینم.
سرمربی سابق تیم ملی فوتسال بانوان افزود: در ایران چالش من قهرمانی در آسیا بود و اینجا چالش من بلند کردن چیزی از زمین و ساختن چیزی است که حتی وجود خارجی ندارد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا وضعیت نابسامان لیگ در ایران باعث شد تا شما چنین تصمیمی را بگیرید یا خیر؟ اظهار کرد: به هر حال مربی نیاز دارد تا گاهی شرایط فضای کاری خود را تغییر دهد. حال برای من تمام این اتفاقات مصادف شد با شرایط نامساعد لیگ و اینکه نتوانستیم یک تیم ایدهآل و مورد نظر را پیدا کنیم و از طرفی با رفتارهای نامناسب باشگاهها مواجه شدیم و اینها بیتأثیر نبود و کمک کرد تا چنین تصمیمی را بگیرم اما در رابطه با فدراسیون باید بگویم که اینگونه نیست که چون بعد از رقابتهای قهرمانی آسیا، قرارداد کتبی با من بسته نشد این تصمیم را کرفتم چرا که یک روال طبیعی بود و این مسیر برای ثبت قرارداد، یک روند روتین است و چیزی نبود که موجب ناراحتی و تصمیمگیری من در این زمینه باشد.
مظفر در پاسخ به این سؤال که آینده فوتسال بانوان ایرانی را چگونه میبیند؟ تصریح کرد: سؤال سختی است، در رابطه با ایران باید بگویم که ایران مانند یک دیگی است که استعدادها در آن همیشه و مداوم میجوشند و این نعمتی است که ما در کشور خود داریم که اگر حتی هیچکاری انجام ندهیم، باز یک چیزی وجود دارد و زمانی که کاری میکنیم، تبدیل به کارستان و یک شگفتی بزرگ میشود.
سرمربی سابق تیم ملی فوتسال بانوان در ادامه تأکید کرد: برای من واضح نیست اما فکر میکنم برای گسترش بیشتر فوتسال بانوان، هنوز جای کار داریم و امیدوارم با برنامهریزیهایی که فدراسیون فوتبال انجام میدهد، نتایج بهتری کسب کنیم؛ این را باید بدانیم که همه چیز معطوف به تیم ملی نیست و ما باید نگاههای خود را به سمت استعدادیابی، تولید بازیکنان، تقویت باشگاهها و فوتسال پایه ببریم و در این صورت میتوانیم امیدوار باشیم که آیندهای درخشان در انتظار فوتسال بانوان است.
وی در پاسخ به این سؤال که نایب رئیس فوتبال بانوان بیان کرد که «مظفر هنوز هم یکی از گزینههای هدایت تیم ملی است» آیا این امکان وجود دارد یا خیر؟ گفت: خیر چنین امکانی وجود ندارد چرا که در قرارداد من قید شده است که در این مدت دو سال هیچ وظیفه و مسئولیت دیگری را در سایر تیمها نمیتوانم داشته باشم.
مظفر در پایان خاطرنشان کرد: اگر امروز من در اینجا حضور دارم، به دلیل تمام اتفاقات و موفقیتهایی است که با ایران و تیم ملی ایران کسب کردهام، بنابراین خود را مدیون ایران و تیم ملی کشورم میدانم و وظیفه خود میدانم تا همیشه هر کمکی که از دستم بربیاید، برای ایران انجام دهم؛ دلم برای تیم ملی میتپد و آرزوی موفقیت برای آن دارم. امیدوارم حضور من در کویت، راهی باشد برای سایر همکارانم تا در آینده شاهد حضور مربیان بیشتری از ایران در سایر کشورها باشیم و پیشرفت فوتسال بانوان آسیا را با مربیان ایرانی ببینیم.