مهرداد فلاطونی محقق و پژوهشگر سبک زندگی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در رابطه با تک فرزندی و آسیب‌های آن به فرد در دوران‌های مختلف زندگی گفت: به‌طور کلی نمی‌توان گفت تک فرزندی برای کودکان بهتر است چراکه فرزند چه در دوران کودکی و چه در دوران بزرگسالی نیازهایی دارد که تنها با وجود پدر و مادر تامین نمی‌شود.
فلاطونی با بیان اینکه فرزند در کودکی از نظر علایق و جایگاه به والدین وابسته است، ادامه داد: اما در دوران بزرگسالی فرد نیاز به وجود دائمی فردی برای درک وی و در میان گذاشتن مشکلات خود دارد.
وی با اشاره به اینکه خواهر یا برادر در بزرگسالی نقش یک حامی را برای فرد ایفا می‌کنند، تصریح کرد: تمامی افراد در سنین بالا نیاز به فردی برای درک مسائل مادی، معنوی و پشتیبانی از آن‌ها دارد که خواهر یا برادر بهترین گزینه برای ایفای این نقش هستند.
این محقق اظهار کرد: برخی معتقداند دوستان می‌توانند این جایگاه را در زندگی فرد داشته باشند، هرچند که وجود دوست کمک زیادی به فرد می‌کند اما نمی‌تواند جای خواهر یا برادر را بگیرد.
فلاطونی با بیان اینکه افراد تک فرزند لزوما افرادی لوس یا ناموفق نخواهند بود، عنوان کرد: نمی‌توان گفت تمامی این افراد دارای این ویژگی‌ها خواهند بود اما درصد زیادی از کودکان تک فرزند در آینده لوس‌تر یا متوقع‌تر خواهند بود.
وی توضیح داد: زمانی که یک کودک خواهر یا برادر نداشته باشد، تمامی توقعات و خواسته‌های وی در خانواده تامین خواهد شد و با حجم زیادی از اهمیت و توجه والدین نسبت به خود روبرو خواهد شد. اما وقتی این فرد رشد کرده و وارد جامعه شود شاید تمامی خواسته‌هایش تامین نشود و یا آن میزان از اهمیتی که در خانواده به او می‌شده در جامعه متوجه وی نباشد.
این محقق اضافه کرد: در این شرایط فرد با یک دوگانگی میان فضای خانواده و جامعه روبرو شده و احتمال سرخوردگی یا شکست‌های روحی در وی افزایش می‌یابد.
فلاطونی با بیان اینکه این دوگانگی می‌تواند موجب عدم شکوفایی و پیشرفت این فرد در جامعه و زندگی فردی وی شود، تصریح کرد: البته این موضوع یک قانون کلی نیست و حتی بسیاری از افراد موفق جامعه تک فرزند بوده‌اند اما احتمال بروز این مشکلات در افراد تک فرزند بیش‌تر است.
وی با بیان اینکه در زندگی افراد تک فرزند یک مثلث عاطفی میان فرزند، مادر و پدر وجود دارد، اظهار کرد: یکی از معضلات تک فرزندی آسیب‌هایی است که درصورت نبود یکی از افراد پدر یا مادر به فرزند وارد می‌شود.
این محقق با بیان اینکه به‌طور کلی نبود پدر یا مادر به خانواده‌های چند فرزندی نیز آسیب می‌زند، عنوان کرد: اما این آسیب در خانوادهای دارای یک فرزند قطعا بیش‌تر خواهد بود چراکه با حذف یکی از اعضای این مثلث عاطفی خلا روحی بزرگی برای فرزند ایجاد شده و از سوی دیگر خواهر یا برادری نیز برای حمایت‌های عاطفی از این فرد وجود ندارد.
فلاطونی یکی از مهم‌ترین دلایل تمایل والدین به تک فرزندی را نبود زیرساخت‌های کافی و شرایط اقتصادی خواند و خاطرنشان کرد: وجود مشکلات اقتصادی و ترس والدین از آینده یا ترس از عدم توانایی تحقق همه خواسته‌های فرزندان یکی از مهم‌ترین علل رشد تک فرزندی است.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر نبود زیرساخت‌های کافی برای تحقق آینده مطلوب فرزندان یا تامین تمامی امکانات رفاهی برای آن‌ها خانواده‌ها را به‌سوی تک فرزندی سوق داده است.
این محقق با بیان اینکه عدم توانایی مالی خانواده‌ها برای مدیریت زندگی فرزندان می‌تواند آسیب‌هایی شدید تر از پیامدهای تک فرزندی بر زندگی فرد داشته باشد، عنوان کرد: زمانی که والدین توانایی مالی کافی برای تامین خواسته‌های فرزند نداشته باشند و یا این توانایی را برای فرزندان بزرگ‌تر داشته اما برای دیگر فرزندان نداشته باشند، موجب آسیب‌های روحی ومخربی به فرزند خواهند شد.
فلاطونی تصریح کرد: سرخوردگی و افسردگی از جمله آسیب‌هایی است که این مسئله به کودکان خواهد زد. همین موضوع نیز موجب ترس والدین و تمایل آن‌ها به تک فرزندی شده است.