به گزارش خبرنگار مهر، در مقوله بهداشت و سلامت ، معنویت را می توان به تجربه حسی ژرف از معنا وهدف در زندگی تعبیر کرد که به معنای پذیرش، یکپارچگی و تمامیت ارزشهای متعالی تلقی می شود. براساس یک تعریف بعد معنوی انسان تلاش می کند با جهان هماهنگ بوده و پاسخهایی را درباره لایتناهی به دست آورد که این امر در زمان بحران عاطفی ، فیزیکی ، بیماری و ضربه روانی و همچنین مرگ عزیزان بیش از سایر مواقع پررنگ تر جلوه می کند.
این میل بشر را نمی توان به عنوان یک پیشرفت ذهنی و عقلی تعبیر کرد چرا که این میل میان افرادی که از ناتوانیهای ذهنی رنج می برند نیز وجود دارد. بنابراین می توان گفت چنین حسی در جوهر هر انسان معنا دار بوده نهفته است.
از منظر معنوی می توان میان درمان یا کاهش علائم بیماری و شفای کامل فرد تمایز قائل شد. زندگی سیاحتی دائمی از کشف و توسعه است که بلوغ آن پس از دشواریها و مصائب متعدد حاصل می شود.
افرادی که در مراسم دینی، عبادی و نیایشی شرکت می کنند نسبت به سایری از سلامت جسمانی و روانی بهتری برخوردار هستند. اما این تنها یکی از حقایق شگفت انگیز درباره ارتباط میان معنویت و موضوعات بهداشتی و سلامتی است. چنین افرادی از توانایی کنترل خود، عزت و اعتماد به نفس برخوردارند و هنگام بیماری سریع تر و ساده تر روند بهبودی را طی می کنند.
توجه به معنویت برای طی کردن دوران بیماری جسمانی یا حتی حفظ بهداشت روانی می تواند رابطه فرد با خود، دیگری و خداوند را متحول کند و حس تازه ای از معنا، امید و آرامش ذهنی ایجاد کند. از سوی دیگر معنویات و توجه به امور متعالی می توانند روحیه پذیرش و تساهل فرد را نسبت به زندگی با مشکلاتی که هنوز حل نشده اند بهبود بخشند.
امور معنوی و مراسم دینی می توانند آگاهی از هویت را تقویت کرده و ارزشهایی چون خلاقیت، شکیبایی، استقامت، صداقت، مهربانی، شفقت، حکمت، منأت، امید، شادی را تقویت می کنند.
از دوران پیش از تمدن و پیش از گسترش ادیان گرفته تا مشاوره های دینی امروز، روحانیون هر کدام از ادیان تلاشهایی برای رویارویی با مشکلات روانی در عرصه دین و ایمان صورت داده اند و براساس تحقیقات انجام شده مومنان ادیان جهان ترجیح می دهند از بحرانهای روانی خود با روحانیون گفتگو کنند تا مراجعه به روانپزشک.
یافتن مکانی مناسب برای نیایش، تعمق و مراقبه؛ مطالعه متون دینی و معنوی و همچنین سهیم شدن در تجربه سایر مومنان که دارای اهداف و دغدغه های مشابه هستند می توانند فرد را برای غلبه بر بیماری خود با اتکای امور متعالی آماده کنند.
کارشناسان و صاحبنظران دنیای امروز از روحانیون می خواهند نقش فعال تری در کمک به افرادی ایفا کنند که از مشکلات روانی رنج می برند و از فعالان عرصه بهداشت خواسته اند اعتقادات دینی بیماران خود را نادیده نگرفته و توجه به آن را بخشی از بیماری آنها در نظر بگیرند.