به گزارش خبرنگار مهر، مهدی مقدری پیش از ظهر یکشنبه در جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان اظهار داشت: حیات رودخانه زاینده رود مسئله ای نیست که فقط شهروندان اصفهان آن را بخواهند بلکه مردم ورزنه، زیار، فلاورجان و سایر شهرها و روستاهای بزرگ و کوچک این مسیر هم رودخانه را می‌خواهند.
وی بیان داشت: نمی‌توانیم آب را در بخش محدودی از رودخانه جاری کنیم سپس بگوییم رودخانه احیا شد چرا که از سد چم‌آسمان تا تالاب گاوخونی ٢٨۰ کیلومتر فاصله است و چگونه می‌توانیم ادعا کنیم این طرح تالاب گاوخونی را احیا می‌کند.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان تصریح کرد: زمانی که در سرچشمه‌های زاینده‌رود بیش از یک هزار و ۴۰۰ میلی‌متر بارندگی داشتیم، هشت ماه از سال رودخانه خشک بود، چگونه با ۶۰ میلیون مترمکعب آب می‌خواهیم رودخانه را احیا کنیم، آب به تالاب برسانیم و آب مورد نیاز کشاورزان شرق را هم تامین کنیم.
وی با بیان اینکه بر پایه نظرات کارشناسان و دانشگاهیان طرح بازچرخانی آب در رودخانه زاینده‌رود کارکرد نقطه‌ای دارد، ادامه داد: به این معنا که تنها شمایل یک نقطه را خوب جلوه می‌دهد ولی صورت مساله که چگونگی نجات یک پیکره باشد را حل نمی‌کند و به جای حل مساله، راه نزدیک‌تر را میان‌بر زده است.
مقدری با اشاره به اینکه پذیرفتن این طرح، پذیرفتن مرگ دائمی زاینده رود است، گفت: جاری ساختن آب یا پساب در بخش کوچکی از بستر رودخانه توهم حل مشکل را بین مردم و جهانیان ایجاد می‌کند و مسئولان کشوری را بابت جاری ساختن رودخانه و حل مشکل این پیکره بی‌انگیزه می‌کند.
وی تاکید کرد: اگر به تاریخچه وضعیت کنونی رودخانه نیک بنگرید، ایجاد مشکلات کنونی برای زاینده‌رود نتیجه همین نگاه نقطه‌ای و سازه محور بوده است.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه مشکل فعلی نقطه‌ای نیست، اضافه کرد: تنها پل‌های تاریخی در خطر نیستند، فرونشست زمین تمام اصفهان باشکوه را تهدید می‌کند و ما باید حیات در این مجموعه را حفظ کنیم.
وی تصریح کرد: طرح بازچرخانی آب نقاط ابهام فراوانی دارد. برای ارزیابی فنی این طرح توسط موافقان و مخالفان باید اطلاعات کامل و دقیقی از طرح ارائه شود. این در حالی است که اظهارات متفاوتی درباره جاری شدن یا نشدن پساب گفته می‌شود.
مقدری گفت: در مورد طول مسافت انتقال آب نیز آمارهای متعددی ارائه شده و آنچه در جلسات داخلی عنوان می‌شود با آنچه علنی بیان شده، متفاوت است.
وی ادامه داد: تجربه نشان داده در زمان خشکی چهار تا پنج مترمکعب در ثانیه از آب زاینده‌رود به آب‌خوان‌ها فرو می‌رود یا تبخیر می‌شود.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: در زمان جاری بودن نیز این میزان ۱.۲ مترمکعب در ثانیه است؛ در این شرایط با حجم آبی که گفته شده (دو متر مکعب بر ثانیه) چگونه می‌توان هم آب را در بستر نگهداشت هم سهم تالاب گاوخونی و آب مورد نیاز کشاورزان شرق را تامین کرد.
وی اعلام کرد: از سوی دیگر در صورتی‌که پساب به طور کامل تصفیه نشود مشکلات بهداشتی برای شهروندان به وجود می‌آورد؛ از این رو، لزوم تصفیه تکمیلی و بوزدایی قبل از عملیات اجرایی ضروری است.