خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-فاطمه محمدی پور: دولت آمریکا در دومین مرحله از اعمال تحریم ها علیه ایران بار دیگر بخشی از تحریم های متوقف شده را از سر گرفت.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا، با تاکید دوباره بر اعمال «شدیدترین تحریمها» علیه ایران گفت : مقامات جمهوری اسلامی بالاخره برای مذاکره درباره توافق جدید اتمی بازخواهند گشت.
وی بار دیگر از برجام به عنوان توافقی بسیار بد یاد کرد و افزود: به جای آن توافق، شدیدترین تحریمها را علیه ایران اعمال می کنیم.
در واکنش، «دیتر کمف» رئیس اتحادیه فدرال اقتصاد آلمان در گفتگویی با خبرگزاری آلمان اظهار داشت: عواقب از سرگیری تحریم های آمریکا علیه ایران کمی نگران کننده به نظر می رسد. اقدام اخیر آمریکا می تواند بی ثباتی در خاورمیانه را به همراه داشته باشد، چرا که مناسبات و معادلات بین المللی تحت تاثیر این اقدام قرار می گیرد. همه می دانند که ایران چه نقش مهم و تاثیرگذاری در ثبات خاورمیانه دارد و این روند می تواند تاثیرات بدی به دنبال داشته باشد.
وزارت خارجه روسیه نیز با انتقاد از اقدام «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، در باز گرداندن تحریم های هسته ای ایران، این اقدام را خطرناک و ضربه سخت دیگری بر «ان پی تی» خوانده و با صدور بیانیه ای اعلام کرد: موج جدید تحریم های ضد ایرانی اعلام شده از سوی آمریکا تحت فشار قرار دادن تلاش های درحال انجام از سوی کشورهای حاضر در توافق اقدام جامع مشترک (برجام) است.
مسکو اعلام کرده که با وجود تحریم های آمریکا، ما (روسیه) هر کار لازم را در راستای حفظ منافع و گسترش تجارت و همکاری های مالی و اقتصادی با ایران انجام می دهیم. اقدامات جدید ویرانگر آمریکا را شدیدا محکوم می کنیم.
در این راستا خبرنگار مهر گفتگویی با «پیتر جنکینز» دیپلمات بریتانیایی انجام داده است که در ادامه می آید. وی دانش آموخته دانشگاههای کمبریج و هاروارد است و دو بار در وین حضور داشته است و مأموریتهای دیپلماتیک در آمریکا، فرانسه، برزیل و اتریش داشته است.
وی سفیر بریتانیا در سازمان ملل (مقر اروپایی) و آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده و در حال حاضر عضو ارشد مرکز سیاست امنیتی ژنو است.
*همانطور که قبلا اعلام شد، ایالات متحده آمریکا همه تحریم های هسته ای علیه ایران را بازگرداند. آیا شما فکر می کنید که این تحریم ها در راستای منافع ملی ایالات متحده آمریکا در بلندمدت است؟
خیر، من اینطور فکر نمی کنم. اعمال مجدد تحریمها، توافق هسته ای ژوئیه ۲۰۱۵ تحت عنوان برجام را به خطر می اندازد. ارزش این قرارداد طی سه سال گذشته کاملا مشهود بوده است. سازمان بین المللی انرژی هسته ای بر اساس برجام می تواند عدم وجود فعالیت غیرقانونی هسته ای در ایران را شناسایی و تایید کند.
این توافق باعث می شود ایران اعتماد به نفس خود را در ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای خود ایجاد کند. این توافق همچنین این تضمین را به جامعه بین المللی می دهد که ایران به طور دائم به پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای متعهد است.
در معرض خطرقراردادن چنین توافقی با انکار بسیاری از منافع اقتصادی که ایران پیش بینی کرده بود- زمانی که توافق را پذیرفت- پوچ و احمقانه است. این واقعیت نمونه ای از خود آسیبی است، زیرا به تصویر و اعتبار ایالات متحده آمریکا در صحنه جهانی آسیب می رساند.
*از رهگذر نقض توافقات بین المللی از جمله برجام چه تصویری از ایالات متحده آمریکا در نظام و جامعه بین الملل شکل گرفته است؟
در بسیاری از کشورهای جهان ایالات متحده به عنوان یک بچه لوس خرابکار نگریسته می شود که به دنبال نابودی و بی ثباتی بدون دلیل موجه است.
بدتر از همه اینکه، اعمال مجدد تحریم ها قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل (۲۲۳۱) را نقض می کند و به همین ترتیب، نوعی بی توجهی و بی احترامی به قطعنامه های سازمان ملل که جهان از طریق آنها با دولتها ارتباط برقرار کرده است را بیان می کند.
تنها منافع واضح ایالات متحده آمریکا از این اقدام پوچ و مزخرف این است که خروج از برجام به نفع متحدان ایالات متحده در خاورمیانه است، متحدانی که از آغاز با برجام مخالفت کرده اند و از طریق پروکسی ها در کنگره ایالات متحده در سال ۲۰۱۵ با آن مبارزه کردند.
حتی این مورد نیز گمراهی است. زیرا به اعتبار ایالات متحده آمریکا آسیب می زند از آنجایی که این واقعیت نشان می دهد قدرت های نسبتا جزئی و ناچیز می توانند بر آمریکا نفوذ بی تناسب داشته باشند و سیستم تصمیم گیری ایالات متحده آمریکا را گمراه کنند.
*اگر ایران نتواند نفت خود را صادر کند و نتواند با سوئیفت کار کند، پس مفهوم برجام برای ایران چیست؟ منظورم این است اگر ایالات متحده بتواند اراده خود را بر این دو موضوع کلیدی برای ایران تحمیل کند، آیا منطقی است ایران در برجام بماند؟ وظایف اتحادیه اروپا، روسیه و چین در خصوص حفظ این دو فاکتور چیست؟
بله، منطقی است که ایران همچنان در برجام بماند. در سال ۲۰۱۵، در مورد مزایای اقتصادی که برجام برای به ایران می آورد، بسیار سخن گفته شد. این واقعیت طبیعی بود زیرا ایران از سال ۲۰۱۱ از تحریم های جهانی و تحریم های خاص ایالات متحده - به عنوان مثال بر هواپیماهای داخلی - که بسیار طولانی شده بود رنج می برد. اما از همان ابتدا، برجام نیز در مورد مزایای سیاسی بود.
برجام اعتبار ایران را افزایش داده است. این واقعیت مشهود بود زمانی که رییس جمهور روحانی در ماه سپتامبر به نیویورک سفر کرد تا در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند. این مأموریت نشان داد او نسبت به رئیس جمهور ترامپ از احترام زیادی برخوردار است.
این احترام با این واقعیت تقویت شد که رئیس جمهور روحانی توانست به مجمع عمومی نشان دهد که ایران به تعهدات خود در چارچوب برجام پایبند بوده است. دلیل دیگر این بود که روحانی از نظر اخلاقی و سیاسی مصمم تر و با روحیه تر بود این در حالی است که رئیس جمهور ترامپ در یک باتلاق اخلاقی و سیاسی به سر می برد.
علاوه بر این تا زمانی که جهان شاهد پایبندی ایران به برجام است غیر قابل تصور است که ایالات متحد آمریکا و متحدان خاورمیانه ای آن بتوانند پذیرش بین المللی را برای هر اقدام نظامی قابل توجه علیه ایران به دست آورند.
یکی دیگر از مزایای سیاسی ایران به روابط این کشور با شرکای اصلی بین المللی مانند روسیه، چین و ترکیه مربوط است. هیچ کدام از این دولتها نمی خواهند ایران از برجام خارج شود. برعکس، خروج ایران باعث نگرانی شدید آنها خواهد شد. خروج ایران ممکن است منجر به بازبینی و تجدید نظر در روابط آنها با ایران و مزایای متعددی که از این روابط به وجود می آید شود.
همین امر در مورد اتحادیه اروپا و قدرت های متوسط مانند فرانسه و آلمان نیز صادق است. همه این کشورها به دنبال راه هایی برای کاهش تاثیر تحریم های آمریکا بر همکاری های اقتصادی اروپا با ایران هستند و مطمئنا به موقع موفق خواهند شد.