دبیر هفدهمین جشنواره کتاب و رسانه گفت: امسال ۵۳۵ اثر به جشنواره کتاب و رسانه ارسال و کار داوری آن‌ها آغاز شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا بهرامی دبیر هفدهمین جشنواره کتاب و رسانه درباره وضعیت کمی و کیفی آثار ارسال شده به این دوره از جشنواره گفت: دستاورد مهم این دوره،‌ فراتر از کمیت و کیفیت آثار است. البته خوشحالم که بعد از دوره‌هایی که اهالی مطبوعات و خبرگزاری‌ها حضور کمرنگ‌تری نسبت به شرکت کنندگان رادیویی و تلویزیونی،‌ دیداری و شنیداری داشتند. در دو دوره‌ اخیر علاوه بر اینکه مشارکت اهالی مطبوعات در کنار مشارکت اهالی رادیو و تلویزیون حفظ شده، افزایش نیز پیدا کرده است که این موضوع خود به خود افزایش کیفی را هم به دنبال دارد.

وی افزود: در پانزدهمین دوره حدود ۲۰۰ اثر شرکت کرده بودند و در دور شانزدهم که جشنواره تغییرات رویکردی داشت، آثار از مرز ۷۰۰ اثر گذشت. در این دوره ۵۳۵ اثر شرکت کننده داشتیم از جهتی قابل ارزیابی است. ممکن است که در نگاه اول فکر کنیم که در دوره پیش تعداد آثار بیشتر بوده است اما باید توجه داشت که در این دوره محدودیت تعداد اثر داشتیم. همچنین در کنار آن بخش‌های جدیدی هم اضافه شده است. این شکل متکثر امیدوار کننده‌تر است زیرا افراد بیشتری با آثار کمتری مشارکت داشته‌اند.

بهرامی درباره بخش عکس در این دوره از جشنواره گفت: در دوره قبل که بخش عکس اضافه شد،‌ نگاهمان این بود که سه یا چهار دوره حضور داشته باشد تا به نسبت منطقی با سایر بخش‌ها برسد زیرا عکاس‌ها رویکرد خاص خود را داشته و دیر به جشنواره‌ها اعتماد می‌کنند و ارسال آثار به این بخش گویای همین بحث است. تازه امسال عکاسان خبرگزاری‌ها جشنواره را به رسمیت شناخته که در سال‌های آتی بیشتر هم خواهد شد. همچنین باید به بخش‌های تازه اضافه شده هم چنین نگاهی داشت. بخش تولید محتوا در فضای مجازی هم که بخش اطلاع‌رسانی ما هستند باید به نسبت خود جدی نگاه داشته شوند.

دبیر جشنواره کتاب و رسانه ادامه داد: این موضوعات سنگ بناهایی بود که با همکاری خانه کتاب و دیجیتال شدن تمام مراحل داوری آثار، شرایط بهینه‌تری را ایجاد کردند و معتقدم که اگر جشنواره بتواند هر بار درصدی به مطلوبیت نزدیک شود، روند منطقی‌تری را طی می‌کند. امیدوارم که در دوره‌های آتی هم این اسلوب فکری در اختیار مدیران جشنواره باشد و ما بعد از ۱۷ سال این نهاد را که دیگر نهاد قدرتمندی است با مشارکت خود خبرنگاران کتاب،‌ نقش‌آفرینی و تصمیم‌سازی کنیم.

وی درباره تاثیرگذاری جشنواره کتاب و رسانه بر کیفیت آثار اهالی مطبوعات و رسانه گفت: یک وضعیت دوگانه‌ نسبت به جشنواره کتاب و رسانه وجود دارد،‌ در عین اینکه از برگزاری ۱۷ دوره خوشحالم در عین حال می‌دانیم که اگر جزو برنامه‎‌های روتین هفته کتاب نبود، به ۱۷ دوره نمی‌رسید. یعنی کیفیت جشنواره،‌ آن را به هفده دوره نرسانده است. باید به این موضوع توجه کرد که چطور می‌شود از این هفده دوره برگزاری استفاده کرد و با افزایش کیفیت جشنواره آن را به سرمایه تبدیل کرد. در دوره‌های اول، جشنواره به شکل رقابتی نبوده و کاملا استنباطی بود و سعی می‌شد که در طول سال از کسانی که در حوزه کتاب فعالیت داشتند،‌ تقدیر شود. این نگاه در دوره‌های رقابتی هم حاکم بود ولی جشنواره زمانی می‌تواند قابل دفاع و مطلوب‌تر باشد که نفس برگزاری آن بر میزان کمیت و کیفیت تولید آثار سال‌های پسین اثر بگذارد. یعنی بتوان دید که حضور یا عدم حضور جشنواره چه تاثیراتی بر کیفیت آثار تولید شده می‌گذارد و تنها یک محفل برای تقدیر از خبرنگاران حوزه کتاب نباشد.

بهرامی درباره داوری‌های جشنواره و آثار داوری شده، گفت: در سال گذشته سعی بر این بود که پتانسیل‌های بالقوه داوری در جشنواره کتاب و رسانه را به فعالیت برسانیم. ما سرمایه بزرگی به نام داوران با تجربه جشنواره داشتیم که سال‌های گذشته هم داوری کردند در کنار آن این نظر را داشتیم که در کنار شاخه مدرسان علوم ارتباطات، نسل‌های جدید و جوان را به مشارکت بطلبیم و نتیجه آن،‌ حضور داوران پیشکسوت در کنار داوران جوان و نام آشنای فضای دانشگاهی است که در این جشنواره حضور دارند. رویکرد امسال این است که افراد جدیدی را نسبت به افراد سال گذشته به جمع داوران اضافه کنیم و قدرت انتخاب و تصمیم‌گیری برای داوران را ارتقا بدهیم. هفدمین جشنواره با توجه به تعداد بخش‌ها و امکانات و محدودیت‌ها ۹ داور دارد که سعی شده هم در حوزه‌های آشنا خودشان و هم در حوزه‌های دیگر نظر بدهند و تنها محدود به یک حوزه کاری داوری نکنند.

دبیر جشنواره کتاب و رسانه در پایان گفت: این کار در عین اینکه سختی‌های خاص خود را دارد فرصت‌هایی را هم بوجود می‌آورد. به هرحال دوستانی که در این حوزه کار می‌کنند ممکن است که هم بخاطر فضایی که در آن حضور دارند و هم برای رودربایستی‌ها کار برایشان دشوار باشد. در جشنواره‌های بزرگ جهانی هم این بحث وجود دارد چراکه از یک فضای دیگری و بی‌رحمانه‌ای می‌توانند قضاوت کنند.