بخش ذلقی الیگودرز در استان لرستان شامل روستاهای پراکنده ای در دامنه زاگرس است. اهالی این روستاها همگی از ایل بزرگ بختیاری هستند. این روستاها در مرز سه استان لرستان، اصفهان و خوزستان قرار دارند. روستاییان، این منطقه را سرزمین پدران و نیاکان خود میدانند و بعضا حاضر به ترک این منطقه نیستند. با این حال مهاجرت نسل جوان بدلیل نبود امکانات در سالهای گذشته رشد چشمگیری داشته است. جاده های صعب العبور، حرکت اهالی را کند و زندگی را برای آنها دشوار کرده است. جاده هایی که مانع انتقال برق، بهداشت، مدرسه و سایر امکانات اولیه زندگی برای این روستاییان شده است. آب شرب این روستاها از چشمه های طبیعی در دل کوه تامین می شود و اهالی روستا برای تامین آب با مشک های شان در دل کوه ها پیاده روی می کنند. در برخی از روستاها اهالی با خرید شلنگ و لوله های آب مسیرهای کیلومتری چشمه های آب تا روستا را لوله کشی و از این طریق آب مورد نیازشان را تامین کرده اند. مشکلات بهداشت و درمان نیز از عمده مشکلات اهالی این روستاها است. در موارد اضطرار بالگرد امداد به منطقه ارسال می شود، ولی گاها اهالی بدلیل نبود آنتن تلفن همراه نمیتوانند از امداد درخواست کنند و با پای پیاده راهی جاده های صعب العبور می شوند.
جاده های صعب العبور روستاهای بخش ذلقی زندگی را برای اهالی دشوار کرده است.
جاده های صعب العبور روستاهای بخش ذلقی زندگی را برای اهالی دشوار کرده است.
جاده های صعب العبور روستاهای بخش ذلقی زندگی را برای اهالی دشوار کرده است.
روستای پز یکی از روستاهای بخش ذلقی است. مسیر صعب العبور این روستا موجب سختی انتقال امکانات به این مناطق شده است و اهالی آن از امکانات اولیه زندگی محروم هستند.
در برخی از روستاها اهالی با خرید شلنگ و لوله های آب مسیرهای کیلومتری چشمه های آب تا روستا را لوله کشی و از این طریق آب مورد نیازشان را تامین میکنند.
چشمه های طبیعی آب در کوههای این منطقه آب شرب اهالی روستا را تامین میکند. همچنین آب شستشو و شرب احشام نیز از همین منبع است که گاها موجب بروز مشکلات بهداشتی و سبب بیماری های عفونی برای اهالی میشود.
زنان بختیاری زنانی سخت کوش هستند. آنها علاوه بر کارهای خانه و نگهداری از فرزندان، کارهای بیرون از خانه را نیز انجام میدهند.
سگ ها نقش مهمی در حفاظت از دام ها و همچنین اهالی خانه در برابر تهدید حیوانات وحشی ایفا میکنند.
نخ بافی از پشم بز برای تهیه سیاه چادر یکی از فعالیت های زنان بختیاری است.
نخ بافی از پشم بز برای تهیه سیاه چادر یکی از فعالیت های زنان بختیاری است.
روستای پز از سه روستای علیا،وسطی و سفلی تشکیل شده است. پراکندگی خانه های این روستا روند انتقال امکانات را کند کرده است.
نخ بافی از پشم بز برای تهیه سیاه چادر یکی از فعالیت های زنان بختیاری است.
کمبود امکانات تحصیلی در این روستاها موجب بی سوادی اغلب اهالی شده است. در این تصویر مادری که به تحصیل علاقه دارد کتاب اول ابتدایی فرزند خود را مرور میکند.
روستاییان از چارپایانی مانند الاغ و قاطر برای حمل و نقل استفاده میکنند.
روستاییان از چارپایانی مانند الاغ و قاطر برای حمل و نقل استفاده میکنند.
نگهداری از دام ها و دوشیدن آن از کارهایی است که دختران بختیاری در روستاها آن را انجام میدهند.
روستای پز از سه روستای علیا،وسطی و سفلی تشکیل شده است. پراکندگی خانه های این روستا روند انتقال امکانات را کند کرده است.
روستای پز از سه روستای علیا،وسطی و سفلی تشکیل شده است. پراکندگی خانه های این روستا روند انتقال امکانات را کند کرده است.
مشکلات بهداشتی و نبود تغذیه مناسب در روستاهای محروم، موجب بروز مشکلات جدی و همچنین سوء تغذیه میان کودکان شده است.
زنان بختیاری زنانی سخت کوش هستند. آنها علاوه بر کارهای خانه و نگهداری از فرزندان، کارهای بیرون از خانه را نیز انجام میدهند.
روستای پز از سه روستای علیا،وسطی و سفلی تشکیل شده است. پراکندگی خانه های این روستا روند انتقال امکانات را کند کرده است.
چشمه های طبیعی آب در کوههای این منطقه آب شرب اهالی روستا را تامین میکند. دختران روستا با مشک هایی که از پوست بز درسته شده اند آب مورد نیاز خانه را تامین میکنند.
چشمه های طبیعی آب در کوههای این منطقه آب شرب اهالی روستا را تامین میکند. دختران روستا با مشک هایی که از پوست بز درسته شده اند آب مورد نیاز خانه را روی دوش خود حمل میکنند.
چشمه های طبیعی آب در کوههای این منطقه آب شرب اهالی روستا را تامین میکند. دختران روستا با مشک هایی که از پوست بز درسته شده اند آب مورد نیاز خانه را روی دوش خود حمل میکنند.
اکثر مسیرهای روستایی در این مناطق مسیرهای باریک و صعب العبوری هستند. این مسیرها را اصطلاحا مالرو می نامند.
مسیرهای صعب العبور زندگی روستاییان را دشوار کرده است.
اهالی روستای پندکی در بخش ذلقی برای عبور از مسیر رودخانه ملزم به استفاده از گرگر هستند. این وسیله گاها موجب قطع انگشتان افراد می شود. در مواقعی که آب رودخانه بالا می آید، استفاده از آن غیرممکن می شود و اهالی راه دیگری برای عبور از رودخانه ندارند.
اهالی روستای پندکی در بخش ذلقی برای عبور از مسیر رودخانه ملزم به استفاده از گرگر هستند. این وسیله گاها موجب قطع انگشتان افراد می شود. در مواقعی که آب رودخانه بالا می آید، استفاده از آن غیرممکن می شود و اهالی راه دیگری برای عبور از رودخانه ندارند.
اهالی روستای پندکی در بخش ذلقی برای عبور از مسیر رودخانه ملزم به استفاده از گرگر هستند. این وسیله گاها موجب قطع انگشتان افراد می شود. در مواقعی که آب رودخانه بالا می آید، استفاده از آن غیرممکن می شود و اهالی راه دیگری برای عبور از رودخانه ندارند.
اهالی روستای پندکی در بخش ذلقی برای عبور از مسیر رودخانه ملزم به استفاده از گرگر هستند. این وسیله گاها موجب قطع انگشتان افراد می شود. در مواقعی که آب رودخانه بالا می آید، استفاده از آن غیرممکن می شود و اهالی راه دیگری برای عبور از رودخانه ندارند.
زندگی اهالی روستاهای بخش ذلقی شهرستان الیگودرز