مجله مهر: آتشسوزی اخیر کالیفرنیا را میشود یکی از وحشتناکترین آتشسوزیهای تاریخ چندساله این ایالت دانست. تا جایی که چیزی نزدیک به بیش از ۲۵۰ هزار نفر از ساکنان را ناچار به تخلیه این منطقه کرده و نزدیک به دهها هزار هکتار زمین را سوزانده است. تا به الان ۳۱ کشته برجای گذاشته و از سرنوشت چیزی نزدیک به ۲۲۸ نفر خبری دردست نیست. آتشی که حتی به جان خانههای مجلل سوپراستارها و لوکیشنهای فیلمهای هالیوودی هم افتاده و حتی تلاش شبانه روزی حدود ۸۰۰۰ آتشنشان هم تا به الان موفق به مهار آن نشده اتفاقی که کافی است فقط برای چند لحظه آن را در مقیاس و جغرافیای خودمان تصور کنیم و چند لحظه بیتدبیری و غافلگیری بهتآور ستاد مدیریت بحران و مدیران را در شرایط بحرانی کنار بگذاریم و فقط به نقش مردم و رسانههایی فکر کنیم که قرار است نبض افکار عمومی و نحوه برخورد با این اتفاق را در دست بگیرد.
از پستهای اینستاگرامی و استوریهای پیاپی سلبریتیها و مردم عادی که بیخبر از همه جا اخبار درست و غلط را در جا بدون آگاهی برای هم فروارد می کنند تا رسانههای فارسیزبان آنورآبی که همیشه حتی از کوچکترین اتفاقات هم، بزرگترین فجایع داخلی را میسازند. در نهایت بعضا تعداد تکذیبیه اخبار دروغ از خود اخبار درست هم جلو میزند. سازوکاری که موقع رخ دادن بلاهای طبیعی به جای بهبود بخشیدن به شرایط و ترزیق آرامش به جامعه شروع به بزرگنماییهایی بیش از اندازه میکند و کار به جایی میرسد که رفته رفته از ما ناامیدترین ملت جهان را میسازد که در کانون برخورد با همه بلاهای طبیعی و غیر طبیعی قرار گرفته. در حالی که تجربه نشان داده فارغ از ضعفهای همیشگی مسئولان یک کشور در هر جای جهان، گذر ازیک بحران تا حدی زیادی به آمادگی ذهنی و مدیریت رسانههایی بستگی دارد که تصمیم میگیرند تا غیر از اغراقهای بیش از اندازه و القای ناامیدی، شرایطی برای عبور از حوادث طبیعی و غیرطبیعی فراهم کنند.