به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی هفتمین همایش «۱۰ روز با عکاسان ایران»، دومین روز از هفتمین همایش «۱۰ روز با عکاسان ایران» پنجشنبه ۱۵ آذرماه با برگزاری نشست تخصصی «زیبایی شناسی و بازتاب آن در تصویر عکاسانه» با حضور شهاب الدین عادل، محمد ضمیران و محمدرضا شریف زاده در دومین روز هفتمین همایش ۱۰ روز با عکاسان ایران برگزار شد.
شهاب الدین عادل به عنوان مدیر این نشست، زیبایی شناسی در هنر عکاسی را مبحثی گسترده خواند و در این باره گفت: برخی معتقدند که زیبایی میل به لذت است بنابراین فکر می‌کنم با توجه به گستردگی موضوع بهتر است که بر مساله زیبایی تمرکز کنیم.
محمدرضا شریف زاده در بیان تعریف مبحث زیبایی، بیان کرد: ما تصاویر متعددی در طول تاریخ پدیده عکاسی از عکاسان حرفه‌ای گرفته تا مواردی که اتفاقی رخ داده، عکاسی مستند و... داریم که وقتی به هر کدام از این مجموعه‌ها توجه می‌کنیم، با امری مواجه می‌شویم که به آن متدولوژی تصویر یا شناخت تصویر گفته می‌شود. وقتی ما عنوان بزرگی را به نام زیبایی شناسی تصویر، مطرح می‌کنیم، نمی توانیم تمام عواملی که در ذیل این موضوع می‌گنجد، بررسی کنیم. وقتی با پدیده‌ای به نام عکاسی مواجه می‌شویم، می‌توانیم آن را به دو بخش کلی تقسیم کنیم که بخش نخست، گونه‌ای عملکردگراست که به تولید می‌پردازد اما گونه دوم که مهمتر نیز هست شامل تئوری‌های تصویری می‌شود.
در ادامه این نشست، شهاب‌الدین عادل، حوزه نقد را در ایران نوپا دانست و گفت: اغلب کسانی که در فلسفه هنر هستند و رابطه بین هنر و فلسفه را با برجسته کردن مفهوم زیبایی و زیبایی شناسی مطرح می‌کنند، دو نکته مهم را مدنظر دارند. یکی از این نکات این است که زیبایی امری ذهنی و انتقال‌ناپذیر است یعنی هر کس به نوبه خود از جهان مقابل مفهوم دریافت می‌کند و الزاماً زیبایی برای همه اشخاص یکسان نیست.
شریف‌زاده نیز با اشاره به اشتباهی رایج در ایران گفت: هر وقت جشنواره یا مسابقه عکاسی در ایران شکل می‌گیرد یک گزینه اشتباه وجود دارد که در آن بر دستکاری نشدن عکس، تاکید شده است. درست است که عنصر زمان و مکان در یک عکس متغیر نیست اما همیشه در عالم تفسیر بر اساس موقعیت اقلیمی و... همان تصویر می‌تواند تفاسیر متفاوتی داشته باشد. یعنی یک عکس می‌تواند در طول سال‌ها و قرن‌های مختلف، معانی متفاوتی بیابد هر چند که در یک زمان ثابت باقی مانده است.